To τριήμερο που μας πέρασε ασχοληθήκαμε πολύ με το σπίτι. Χτες δεν πήγαμε βόλτες σαν κάθε άλλη Κυριακή αλλά την περάσαμε σπίτι, οργανώνοντας τα πράγματα μας. Είχαμε να οργανωθούμε έτσι από πριν γεννηθεί το παπάκι μας και το σπίτι ήταν ένα χάος. Ρούχα παντού, πράγματα σε όλους τους λάθος τόπους, τίποτα δεν είχε τη θέση του. Πετάξαμε πολλά πράγματα, πακετάραμε το πάρκο, το μικρό κρεβατάκι του Π και κάποια παιχνίδια του που είναι για πιο μικρά μωρά. Πάνε όλα κάτω στην αποθήκη να περιμένουν τον ερχομό του επόμενου μωρού της οικογένειας, αν και το πάρκο δεν υπάρχει περίπτωση να το ξανανοίξω. Πιάνει πολύ χώρο και δεν είναι καθόλου χρήσιμο. Μου αρέσει το σπίτι να έχει μέσα μόνο τα απολύτως απαραίτητα, έτσι ώστε να υπάρχει χώρος να αναπνέουμε. Άλλαξα και τα ριχτάρια στον καναπέ. Έβγαλα τα χειμερινά, χοντρά γκρίζα και έβαλα άσπρα φωτεινά. Καλοκαιρινά και χαρούμενα!
Στο θέμα μου... μέσα σε ένα συρτάρι που καθάριζα, βρήκα ένα παλιό ημερολόγιο με πολύ λίγα κείμενα μέσα. Θέλω όμως να τα γράψω εδώ γιατί ενώ πάντα στη ζωή μου κρατούσα ημερολόγιο, κανένα από αυτά δεν έχουν επιβιώσει! Και οι αναμνήσεις πέθαναν μαζί με τα τετράδια.
Δευτέρα 23.7.12
Η πρώτη επέτειος του γάμου μας. Δεν θα κάνουμε κάτι ιδιαίτερο. Απλώς θα μαγειρέψουμε και θα κάτσουμε σπίτι μαζί με τη cookie, την οποία προσέχουμε γιατί οι γονείς μου είναι στην Πάφο.
Την προηγούμενη εβδομάδα είχα πάρει άδεια για να πηγαίνω θάλασσα μαζί με την Ε και τον Η. Δυστυχώς δεν τα κατάφερα.
Πέρασα τη χειρότερη και ταυτόχρονα καλύτερη εβδομάδα της ζωής μου.
Αγόρασα τεστ εγκυμοσύνης το Σάββατο αλλά έπρεπε να περιμένω μέχρι την Κυριακή το πρωί για να το χρησιμοποιήσω, με τα πρώτα πρωινά ούρα. Κάνω το τεστ την Κυριακή. Βγαίνει θετικό. Τρέμω από τη χαρά και ταυτόχρονα το φόβο που νιώθω σε όλο μου το κορμί. Η ώρα είναι 6:30 το πρωί. Από την αγωνία μου δεν είχα κοιμηθεί όλο το βράδυ. Παίρνω το τεστ και τρέχω στον Θ. Τον ξυπνάω και του λέω τα νέα. Χαίρεται αλλά μέσα στον ύπνο του δείχνει να το παίρνει πολύ χαλαρά. Πίνω πάρα πολύ νερό, ξαναπάω τουαλέτα και κάνω δεύτερο τεστ. Θετικό!
Αρχίζω να στέλνω μηνύματα. Στην αδερφή μου και στη Ρ. Πρέπει να περιμένω ώρες για να ξυπνήσουν.
Χαίρονται όλοι πάρα πολύ. Ξυπνάει ο Θ και ενημερώνει τη μαμά μου η οποία με τη σειρά της ενημέρωσε πολλούς άλλους. Εκνευρίζομαι.
Τη νύχτα πάμε στα βαφτίσια της Π, της κόρης του αδερφού του Θ. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο παρά το σπουργιτάκι που θα μεγαλώσει μέσα μου. Είμαι απόλυτα ήρεμη, δεν θέλω να μιλάω με κανέναν, βαριέμαι. Θέλω μόνο να είμαι βυθισμένη στις σκέψεις μου, στα όνειρα μου.
Τη Δευτέρα το πρωί κλείνω ραντεβού στο γιατρό για τις 7.15 το απόγευμα.
Από την αγωνία μου τρελαίνομαι. Λες να μη δει τίποτα; Να μην υπάρχει τίποτα; Τα τεστ να είναι λανθασμένα;
Ο Θ με καθησυχάζει.
Ο γιατρός με ρωτάει πότε είδα περίοδο για τελευταία φορά. 16.5.12. Πριν 2 μήνες. Πάμε στο ultrasound. Δεν βλέπει τίποτα.
Έχω έντονους πόνους. Υποψιάζεται εξωμήτριο. Τρελαίνομαι.
Με στέλνει να κάνω ανάλυση χοριακής ορμόνης. Είναι πολύ χαμηλή. 887. Δεν θα έβλεπε έτσι κι αλλιώς το έμβρυο το οποίο εμφανίζεται μετά τις 1200 μονάδες χοριακής. Βάση της περιόδου μου όμως έπρεπε να έχω πιο προχωρημένη εγκυμοσύνη.
Με στέλνει σπίτι. Θα επαναλάβουμε και αύριο το τεστ. Κλαίω, χτυπιέμαι, δεν το δέχομαι. Δεν θα μου έστελνε ποτέ κάτι τέτοιο ο θεός. Το ξέρω. Το νιώθω. Αυτό το μωρό πρέπει να γεννηθεί. Παρακαλώ το θεό να με βοηθήσει να κατέβει στη μήτρα μου. Παρακαλώ το ίδιο το έμβρυο.
Την επόμενη μέρα η ένδειξη της χοριακής ανεβαίνει φυσιολογικά προς έκπληξη μας, όμως είναι πολύ χαμηλή για να δείξει κάτι το ultrasound.
Την επόμενη μέρα επαναλαμβάνω το τεστ. Η χοριακή ανέβηκε. 1500. Μπορούμε να δούμε το σακουλάκι αν υπάρχει.
Υπάρχει! Θαύμα! Το ήξερα. Δεν θα με εγκατέλειπε ο θεός τόσο εύκολα.
Είναι σε πολύ αρχικά στάδια η εγκυμοσύνη. 4 εβδομάδων. Έχω μόλις 2 μέρες καθυστέρηση. Στην πραγματικότητα έχω 15. Αυτό τον μπέρδεψε.
Όλοι γύρω μου είναι συγκρατημένα χαρούμενοι. Το Σαββατοκύριακο πήγαμε Πάφο και είχα πόνους. Σήμερα δεν έχω, είμαι άνετη.
Είμαι 5 εβδομάδων!
Σε περιμένω μωράκι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου