Ο ήχος της ησυχίας

Εγώ προέτρεψα τον Θ να πάει. Κάνει ένα μικρό πάρτυ ο αδερφός του και δεν μπορούμε να πάμε οικογενειακώς επειδή ο Π κοιμάται στις 7 και τα βραδυνά πάρτυ γίνονται συνήθως πιο αργά, εχτός και αν μιλάμε για παιδικο πάρτυ. Δεν μπορώ να σηκώσω το κοιμισμένο μωρό και να το βγάλω έξω. Δεν με πειράζει καθόλου που τους τελευταίους σχεδόν 10 μήνες περιορίστηκα στο σπίτι. Το αντίθετο μάλιστα, χαίρομαι γιατί έχω πια ένα άλλοθι για να μην παρευρίσκομαι σε τέτοια events. Πάντα προτιμώ τη ζεστασιά και την ησυχία του σπιτιού μου. Είπα στον Θ να πάει μόνος του. Τη στιγμή που βγήκε απο την πόρτα μου έλειψε. Ταυτόχρονα όμως λατρεύω τη μοναξιά μου. Νιώθω σαν ο φύλακας του πολύτιμου θυσαυρού. Ο θυσαυρός μου κοιμάται μέσα στο κρεβάτι μας κι εγώ είμαι εδώ γι αυτόν. Μήπως και ξυπνήσει και με χρειαστεί. Είναι τόση η ησυχία που μπορώ να ακούσω το βουητό της. Επίτηδες δεν βάζω μουσική. Σκέφτομαι να αρχίσω να ζωγραφίζω ή απλώς να καθήσω εδώ και να ηρεμίσω το μυαλό μου. Σήμερα αγόρασα ρούχα για τον Π καθώς τα παλιά άρχισαν να του μικραίνουν. Ξόδεψα πολλά λεφτά και νιώθω τύψεις αλλά δεν μπορούσα να τον αφήσω χωρίς ρούχα έστω και αν θα του μικρύνουν πάλι με ταχύτητα φωτός. Δεν αγοράζω τίποτα για μένα, βαριέμαι μέχρι και να ψάξω. Πρόσφατα μου ειπε μια πολύ καλή μου φίλη ότι άλλαξα μετά τον Π, έγινα πιο υπομονετική και ευαίσθητη. Ισχύει απόλυτα αν και δεν το ήξερα ότι η φίλη μου με έχει ψυχολογήσει τόσο καλά ώστε να κάνει μια τόσο εύστοχη παρατήρηση. Εχτός απο αυτά ήμουν καταναλωτική και ματαιόδοξη. Παρασυρμένη απο εικόνες και μυθοπλασίες. Τώρα δεν έχω καν χρόνο να σκεφτώ για τον εαυτό μου. Και ούτε θέλω, είναι τόσο βασανιστικό και εγκλωβιστικό. Ο Π ήρθε στη ζωή μου για ένα σκοπό και δεν είναι αυτός που πίστευα ότι θα ήταν. Πόσες φορές να ευχαριστήσω αυτό το μικρό πλασματάκι που ήρθε στη ζωή μου... Ακόμη και για τις δύσκολες στιγμές νιώθω ευγνωμοσύνη. Μου αρέσει που δοκιμάζομαι. Η ζωή μαζί του είναι μια κρύα νύχτα του χειμώνα δίπλα στη θάλασσα που με φόρα τρέχεις και πηδάς μέσα στο παγωμένο νερό της και νιώθεις το κρύο σαν καρφιά στο δέρμα σου που σε υπενθυμίζουν ότι είσαι ζωντανός, μουδιασμένος απο όποιοδήποτε άλλο συναίσθημα.

 

 

 

Χριστούγεννα

 

 

 

Π

 

Τα πρώτα σου Χριστούγεννα! Δεν καταλαβαίνεις και πολλά πράγματα αγάπη μου ακόμη... αλλά θα γράψω για να θυμόμαστε πως τα περάσαμε!

 

Στόλισα αυτό το μικροσκοπικό δέντρο. Είναι αληθινό και το αγόρασα απο το ΙΚΕΑ. Δεν χωράνε στολίδια, φαίνονται τεράστια και δεν του πάνε. Έβαλα όμως φωτάκια και τύλιξα γύρω του ένα ύφασμα που ξέμεινε απο τη βάφτιση σου. Το πρόσεξες το δέντρο, σου έκαναν εντύπωση τα φωτάκια αλλά τίποτα το ιδιαίτερο...

 

Παραμονή Χριστουγέννων πήγαμε βόλτα στην παραλία απο το πρωί. Δεν είχε και πολύ κόσμο, σχεδόν καθόλου, πρέπει να ήταν όλοι σε συγγενικά σπίτια.

Περπατήσαμε στην παραλία, είχε πανέμορφο καιρό, ο ήλιος μας ζέστενε. Κάτσαμε κάπου για φαγητό και για καφέ. Προσέχω πάντα τη διαφορά με άλλα μωράκια που βρίσκονται δίπλα μας. Κάθονται ήσυχα στο καρότσι τους. Εσύ δεν κάθεσαι μωρό μου! Είσαι αεικίνητος! Δεν μπορείς να περιορίζεσαι. Θέλεις συνέχεια ερεθίσματα!

 

 

 

 

 

 



 

 

 

Σου κάνει εντύπωση η θάλασσα, το νερό γενικότερα. Σου αρέσει παρα πολύ το μπάνιο και να σου πλένω τα χεράκια σου ή το πρόσωπο σου. Ανυπομονώ να έρθει το καλοκαίρι για να πάμε στη θάλασσα για να δω πως θα αντιδράσεις.

 

 

Την ημέρα των Χριστουγέννων πήγαμε για φαγητό στην ξαδέρφη μου. Ήταν και ο παππούς και η γιαγιά εκεί και οι νονοί σου. Ήταν και ένα ξαδερφάκι σου 5 μήνες μεγαλύτερο.

Πάλι παρατηρώ τις διαφορές, δεν μπορώ να το ελέγξω. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι με βομβάρδισαν με διάφορες συμβουλές για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνω μαζί σου. Πως να παίζουμε, που να σε βάζω, πως να σου συμπεριφέρομαι, τι να σου λέω, τι να μην σε αφήνω να κάνεις. Πονοκέφαλος. Δεν μπορώ τόσες θεωρίες. Η θεωρία μας με τον μπαμπά σου είναι ότι δεν έχουμε θεωρίες. Η θεωρία μας είναι ότι κάνουμε ότι κρίνουμε σωστό τη δεδομένη στιγμή. Δεν περιοριζόμαστε απο κανονισμούς. Δεν ξέρω αν κάνουμε κάτι λάθος ή σωστό αλλά δεν το σκεφτόμαστε. Σου δίνουμε πολύ αγάπη. Δεν υπάρχουν φωνές στο σπίτι μας. Σίγουρα δεν θα σου φωνάξουμε. Είναι μεγάλη έκπληξη για μένα όταν ακούω να φωνάζουν σε ένα μικρό παιδί.



΄

 

Την επόμενη των Χριστουγέννων πήγαμε στη γιαγιά σου που μας έφτιαξε πάπια ψητή! Μμμμμμμμ ήταν μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη συνταγή. Εσύ έφαγες μόνο τις πατάτες γιατί η πάπια είχε πολλά μπαχαρικά και δεν κάνει να φας. Μετά έπεξες με τους νονούς σου και με όλους. Έχεις ιδιαίτερη αδυναμία στον παππού σου! Μεγάλη αγάπη!

 

 

Την επόμενη μέρα έπρεπε να πάω στη δουλειά. Παίξαμε λίγο μαζί το πρωί. Ανακάλυψες αυτή τη γλάστρα απο την οποία θέλεις να πετάς έξω το χώμα. Σου αρέσει πάρα πολύ να ανακατεύεις το χώμα. Και γίνεσαι πολύ δυστυχισμένος όταν σε πάρω απο κει. Πρέπει να εξαφανίσω τη γλάστρα όμως.

 

 

Περάσαμε 3 εξαντλητικές αλλά πανέμορφες μέρες! Ανυπομονώ για τα επόμενα Χριστούγεννα που θα καταλαβαίνεις περισσότερα πράγματα!

 

 

εεε...τι κάνεις εκει μικρούλη?

 

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

αααα...τώρα κατάλαβα!

Χιόνισε

 

Πριν από λίγες μέρες χιόνισε ακριβώς έξω απο το σπίτι μας!
Βγήκαμε ενθουσιασμένοι στο μπαλκόνι και βγάλαμε φωτογραφίες ενώ ο Π κοιμόταν ήσυχος και ασφαλής στο κρεβάτι μας. Δεν κατάλαβε τίποτα!

Ο μπαμπάς σου

Π

Αποφάσισα να σου γράψω λίγα πράγματα για τον μπαμπά σου.
Για να ξέρεις πως ήταν τον καιρό που ήσουνα μικρούλης ή τελοσπάντων να σου δώσω τη δική μου ερμηνεία γι' αυτόν. Ελπίζω να ταιριάζει με την εικόνα που θα έχεις μεγαλώνοντας.

Ο μπαμπάς σου... σε αγαπάει πολύ. ok τι λέω τώρα όλοι οι μπαμπάδες αγαπάνε τα μωρά τους. Σε αγαπάει όμως με ένα βαθύ τρόπο..ιδιαίτερο. Σε αγαπούσε από πριν καν έρθεις στη ζωή. Πριν καν μπεις στην κοιλιά μου. Σε φανταζόταν και ήξερε ότι θα είσαι αγόρι.

Σκέφτεται για σένα, για το μέλλον σου. Σκέφτεται το όνομα της εταιρίας που θα κάνετε μαζί (εγώ πάλι λέω ότι θα διαλέξεις μόνος σου τι θα κάνεις όταν μεγαλώσεις). 
Σκέφτεται πως θα είναι απέναντι σου μεγαλώνοντας. Ασχολείται με την ανατροφή σου. Έχει θεωρείες μεγαλώματος. Έχει φιλελεύθερο μυαλό. Ταιριάζει πολύ μαζί μου. Πισεύει στην ελευθερία έκφρασης και στην ανεξαρτησία.

Μερικές φορές στεναχωριέται που προτιμάς εμένα αντί αυτόν αλλά δεν θυμώνει μαζί σου. Πάντα σε περιμένει. Όταν μείνετε μόνοι σας παίζετε πολύ. Θέλει να σου φτιάχνει πύργους απο τουβλάκια κι εσύ να τους χαλάς.

Σε αφήνει να διαλέξεις ποιό βιβλίο προτιμάς να σου διαβάσει. Σε αφήνει να στέκεσαι στο κρεβάτι μας και σε προσέχει μην πέσεις και χτυπήσεις.

Ο μπαμπάς σου είναι πολύ εργατικός. Βασικά ο ίδιος ΕΙΝΑΙ η δουλειά του, αν μπορείς να με καταλάβεις. Λατρεύει τη δουλειά του και είναι καλός σε αυτό που κάνει. Ο καλύτερος. Δίνει σώμα και ψυχή. Θέλει να αφήσει πίσω περιουσία για σένα. Δουλεύει για σένα. Και τώρα που είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα με τα οικονομικά λόγω οικονομικής κρίσης αγχώνεται πάρα πολύ κι εγώ στεναχωριέμαι. Ξέρει ότι είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα.
Το νιώθει και το έχει κάνει πραγματικότητα στο παρελθόν. Πιέζεται τώρα, θέλει να δημιουργήσει και δεν μπορεί. Αλλά εσύ του δίνεις κίνητρο.

Κάνει πολλά όνειρα για το μέλλον για όλους μας. Είμαστε τυχεροί που τον έχουμε!
 

Μία χαοτική, αεικίνητη μέρα

Ξυπνώ και δεν νιώθω καλά, έχει πολύ κρύο και νιώθω άρρωστη. Αποφασίζω να μείνω σπίτι, δεν έχω καμία διάθεση να πάω στη δουλειά. Ευκαιρία να περάσω χρόνο με το μικρό μου λουκουμάκι. Τέλεια!

Τελικά η μέρα δεν εξελίχθηκε έτσι όπως την είχα στο μυαλό μου. Γενικώς σπάνια τα πράγματα εξελίσσονται έτσι όπως τα έχω στο μυαλό μου όσον αφορά τον Π.

Ξυπνάμε, ωραία και καλά! Τρώει ψωμάκι με cottage cheese και του αρέσει πολύ!
Ο μπαμπάς μας ανάβει τη σόμπα περτρελαίου που αγοράσαμε, μας φιλάει και φεύγει για τη δουλειά!
Και κάπου εδώ ξεκινάει το πάρτυ!

Παίζουμε στο δωμάτιο σου που το διαμορφώσαμε σε στυλ παιδικής χαράς, μέχρι που βαριέσαι. οk λέω, να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Πάμε στο σαλόνι και παίζουμε στον καναπέ.
Η γκρίνια αρχίζει και κορυφώνεται. Λέω μήπως θέλεις γάλα. Όχι. Το σπρώχνεις μακριά. Λιώνω μια μπανάνα. Μόνο που δεν μου την μετάς στα μούτρα.Κλάμα. Σε βάζω για ύπνο. Επανάσταση. Παραμυθάκια, τραγουδάκια, παιχνίδια. Όχι, όχι, όχι. Ok δεν υπάρχει άλλη λύση, πρέπει να βγούμε από το σπίτι. Ρίχνω πάνω μου ότι να ναι όπως να ναι και με σένα να κλαις στην αγκαλιά μου κατεβαίνουμε τα σκαλία. Πάνω στην ταραχή μου χτυπάω λίγο το κεφάλι σου στο αυτοκίνητο καθώς σε βάζω μέσα. Κλάμα. Συγγνώμη μωρό μου.
Ξεκινάμε. Χαλαρώνεις κάπως.

Φτάνουμε στο mall. Κάθεσαι στο καρότσι για λίγο και κοιτάζεις γύρω γύρω μέρχι που σταματάμε κάπου και φωνάζεις. ok....πάμε να αγοράσουμε βιβλία και παιχνίδια. Σε βάζω κάτω, έχει χαλί και παιχνίδια και παίζεις λίγο. Έρχεται ένα άλλο παιδάκι και ενθουσιάζεσαι. Απλώνεις το χεράκι σου να τον αγγίξεις αλλά αυτός φεύγει. Ψυχούλα μου...είσαι τόσο γλυκός. Λιώνω σαν παγωτό.
Βαριέσαι. Φωνάζεις και γκρινιάζεις. Δεν ξέρω τι έπαθες σήμερα. Παίρνουμε 2 βιβλία και 2 παιχνίδια. Το ένα είναι ένα πλαστικό κινητό μπας και αφήσεις τα δικά μας. Μήπως σε προωθώ στην κακή τεχνολογία? Όχι δεν μπορώ να σε θωρακίσω απο την πραγματικότητα. (εξαλλου η γιαγιά σου λέει ότι θα σου αγοράσει κινητό μόλις πας νηπιαγωγείο για να την παίρνεις τηλέφωνο όταν βαριέσαι να έρθει να σε πάρει!!!)
Στεκόμαστε ουρά στο ταμείο. Δεν θέλεις να κάθεσαι στο καρότσι, τελεία και παύλα.
Ευτυχώς έχω το σλίνγκ μαζί μου για κάθε ενδεχόμενο. Σε βάζω μέσα προσπαθώντας να έχω τον έλεγχο για τα ψώνια, το καρότσι και το πορτοφόλι μου.
Εξάντληση.
Βλέπεις μια κυρία γύρω στα 60 που περιμένει πίσω μας και πετάγεσαι απο χαρά! Σου θυμίζει τη γιαγιά σου ίσως...δεν ξέρω! Τόση χαρά...απλώνεις χεράκια, κουνάς ποδαράκια, χαμόγελα και κραυγούλες ευτυχίας. Ευτυχώς η κυρία ανταποκρίνεται και σου κάνει χαζές βρεφίστικες χαρούλες.
Πως γίνεται να με κουράζεις τόσο ενώ ταυτόχρονα να με κάνεις τόσο περήφανη που να θέλω να φωνάξω δυνατά ότι είμαι χαρούμενη που είμαι η μαμά σου?
Έχεις χαρακτήρα αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Πάμε προς το cafe. Χρειάζομαι ένα δυνατό καφέ για να βγάλω τη μέρα. Παίζεις με το καλαμάκι του καφέ μου. Σου παίρνω ένα άλλο, δικό σου. Το πετάς κάτω με θυμό.
Ok παίξε με το δικό μου. Πάμε προς το αυτοκίνητο. Σου βάζω ένα υπερχαλαρωτικό τραγούδι απο enya. Κοιμάσαι. Πάντα πιάνει! χεχε!
Το ακούμε ξανά και ξανά. Οδηγώ μέχρι το σπίτι μας. Κατεβαίνω και τρέχω πάνω μέχρι το ψυγείο. Ανεβαίνω δύο δύο τα σκαλία. Παρατηρώ ότι η τηλεόραση είναι αναμμένη. Δεν έχω χρόνο. Παίρνω το φαί σου απο το ψυγείο και τρέχω κάτω. Δεν ξύπνησες! φιουυυυυ.
Οδηγάμε μέχρι το σπίτι της γιαγιάς σου. Εκεί έχει πολύ κόσμο και θα σου αρέσει.
Βασικά οδηγώ άσκοπα για να χορτάσεις ύπνο. Ξέρω πολύ καλά ότι αν σε κατεβάσω απο το αυτοκίνητο θα ξυπνήσεις το επόμενο κλάσμα του δευτερολέπτου.

Παρκάρω έξω απο το σπίτι της γιαγιάς σου και περιμένω να ξυπνήσεις.
Εμφανίζεται η γειτόνισσα στο τζάμι μας και σου κάνει χαρούλες. φτου θα σε ξυπνήσει. Να τον πάρω λίγο μαζί μου στο σπίτι? ρωτάει... Τι λέει, σκέφτομαι!!! Άστον, λέω , κοιμάται. Φεύγει. Η γιαγιά βγάζει έξω τα σκυλιά, στην αυλή. Μας παίρνουν είδηση και τρέχουν στο κάγκελο δίπλα στο αυτοκίνητο και γαβγίζουν.
Βάζω μπρος και παρκάρω λίγο πιο κάτω μαζί με τους γονείς που περιμένουν τα παιδιά τους να σχολάσουν απο το σχολείο και γράφω αυτό το ποστ. Αλλά έχασα τη σύνδεση γιατί απομακρύνθηκα απο το σπίτι της γιαγιάς... και η ζωή συνεχίζεται.....

ΥΓ.Αγάπη μου, δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα! Απλώς σήμερα ήταν μια κακή μέρα. Ίσως να φταίνε τα δοντάκια που βγάζεις και σε πονάνε... Ίσως απλά να μην ήταν η μέρα σου. Στο τέλος της ημέρας με ανταμοίβεις με φιλάκια και αγκαλιές. Ίσως ο θεός σε έστειλε σε μένα επειδή έχω τη δύναμη να σε αντέχω. Ίσως απλά να γεννήθηκες τόσο δυναμικός και πεισματάρης επειδή εγώ και ο μπαμπάς σου είμαστε έτσι! Μείνε όπως είσαι.

Χέρια μου αδειανά

Χέρια μου αδειανά
Χριστέ
Άδεια μου αγκαλιά
Χριστέ μου
Χέρια μου αδειανά
Χριστέ
Άδεια μου αγκαλιά
Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
Μόλις σε δω
Κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
Με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν
Να σου φέγγουν να βαδίζεις
Εν χάριτι ομορφιας
Σαν χριστός πανω απ τη λίμνη και σε μένα να γυρνάς

Θα ήθελα να σε έχω όλες τις ώρες κοντά μου και όχι μόνο τις δύσκολες ώρες του πρωινού ξυπνήματος και του βραδυνού ύπνου.

...

 

Σ' αγαπώ. Σ' αγαπω. Απλά σ' αγαπώ. Βροχούλα μου.

Σκέψεις Ευγνωμοσύνης

 

Ισχύει το ότι μας σκοτώνει μας κάνει να νιώθουμε ζωντανοί;

Τους τελευταίους 3 μήνες που μπήκε η ζωή μου σε μια (βαρετή) ρουτίνα και το μωρό ηρέμησε μεγαλώνοντας, δεν καταλαβαίνω πως περνούν οι μέρες.

Άκουσα στο αυτοκίνητο το τραγούδι my head is a jungle που το άκουγα το καλοκαίρι και μου θύμισε πως περνούσαμε τότε. Το θυμάμαι γιατί στο μυαλό μου επικρατούσε όντως μια ζούγκλα! Τότε που η ζωή μας ήταν μια τρέλα και ένα τρέξιμο. Aναμνήσεις που δεν αλλάζω με τίποτα!

Ο Π ξυπνούσε συνέχεια μέσα στη νύχτα για να φάει κι εγώ βρισκόμουν σε κατάσταση μόνιμου χασμουρητού.

 Ήθελα επειγόντως να χάσω τα κιλά της εγκυμοσύνης και πηγαίναμε κάθε μέρα μια ώρα περπάτημα στον πεζόδρομο με τα δέντρα μαζί με τον Π στο καρότσι, τον μπαμπά μου και ενίοτε την αδελφή μου. Ο Π συνήθως κοιμόταν ή κοιτούσε αποσβολωμένος τα δέντρα.

 Μπαίναμε στο αυτοκίνητο για βόλτα και εάν ήμουν τυχερή και κοιμόταν, οδηγούσα μέχρι τη Λάρνακα μέχρι να ξυπνήσει και αυτή ήταν η συναρπαστική στιγμή της ημέρας που έμενα μόνη μου με τις σκέψεις μου, οδηγώντας. Έπαιρνα τηλέφωνο τελευταία στιγμή μια φίλη από τη Λάρνακα για να βρεθούμε για βόλτα στις φοινικούδες.

Πηγαίναμε σχεδόν κάθε μέρα στο mall (λέγαμε για πλάκα ότι ο Π πρέπει να νόμιζε ότι έχουμε τίποτα συγγενείς εκεί και πηγαίναμε συνέχεια) μαζί με την αδερφή μου για να κάνουμε βόλτες τον Π που κοιτούσε γύρω γύρω ενθουσιασμένος, αν ήμασταν τυχερές κοιμόταν και λίγο κι εμείς πίναμε καφέ.

 Πήγαμε επεισοδιακές διακοπές στην Πάφο. Στον Π δεν άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ το διαμέρισμα που μείναμε και ήταν συνέχεια ανήσυχος, δεν κοιμόταν, δεν έτρωγε, ίδρωνε και κολλούσε από την υγρασία, μια μέρα ανέβασε πυρετό από το air-condition. Πηγαίναμε κάθε μέρα στο Λατσί για μπάνιο  για να κοιμηθεί ο Π στο αυτοκίνητο αφού αλλιώς δεν κοιμόταν! Ήταν τότε που δεν ξεκολλούσε από πάνω μου και εάν τολμούσα να πάω για κολύμπι και ξυπνούσε και δεν με έβρισκε εκεί τότε ο καημένος ο Θ βρισκόταν με ένα μωρό που ούρλιαζε και τον κοιτούσε περίεργα όλη η παραλία νομίζοντας ότι κακοποιεί το παιδί του. Είχε πρόβλημα με το ρέψιμο και έτυχε να καθίσουμε να φάμε και για όση ώρα κράτησε το γεύμα να προσπαθούμε να τον κάνουμε να ρευτεί γιατί αλλιώς δεν ηρεμούσε.

Τον κράτησαν οι γονείς μου για 1 ώρα για να καταφέρουμε να πάμε στους "κυμμάταρους"! Μια παραλία στην Πάφο με τεράστια κύματα, γεμάτη ρεύματα, επικίνδυνη γιατί εκεί έχουν χάσει τη ζωή τους άνθρωποι. Αλλά είναι τέλεια!! Πήγαμε και σταθήκαμε στην ακτή με τα κύματα να μας παρασέρνουν και να μας τρίβουν στην άμμο, να μας καλύπτουν και να μας ξεβράζουν στην ακτή. Νιώσαμε ζωντανοί.

Σταματήσαμε στη Λεμεσό για burger και καθώς εγώ ήμουν στην τουαλέτα για 5 λεπτά ο Π σήκωσε όλο το εστιατόριο με τις φωνές του γιατί νόμισε ότι τον εγκατέλειψα μόνο με τον μπαμπά του (τι τραγικο!).

Και πολλά πολλά άλλα...

Ήταν ωραία όμως! Τώρα που τα θυμήθηκα...! Ήμουν συνέχεια σε έξαψη, ακροβατούσα στο λεπτό σχοινί τις παράνοιας και έπρεπε να επινοώ συνέχεια τρόπους να τα βγάζω πέρα.

Και τελικά… δεν ζηλεύω καθόλου τις μαμάδες που τα νεογέννητα τους κοιμούνται 4-5 και 6 ώρες συνεχόμενα και τα ξυπνάνε για να τα ταΐσουν! Δεν ζηλεύω καθόλου τα νεογέννητα που είναι ήσυχα όλη μέρα και οι μαμάδες τους έχουν ελεύθερο χρόνο και είναι ξεκούραστες και χαλαρές! Δεν ζηλεύω τα μωρά που κάθονται στο ριλάξ, στο πάρκο, στο καρότσι κλπ.

 

Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά που έζησα!

 

 

9 μήνες

Πριν 9 μήνες γεννήθηκες. Δεν μπορώ να πω ότι το θυμάμαι σαν να ήταν χτες γιατί μου φαίνεται σαν να ήταν σε μια άλλη ζωή. Ούτε μπορώ να πω ότι αυτοί οι 9 μήνες πέρασαν τόσο γρήγορα που δεν το κατάλαβα γιατί έγιναν τόσα πολλά πράγματα μέσα σε αυτό το διάστημα που μου φαίνεται λες και πέρασαν χρόνια. Ήμουν μια άλλη την ημέρα που σε γέννησα. Μπορεί τα τελευταία 5 χρόνια να μην κατάλαβα πως πέρασαν και οι αναμνήσεις να είναι μπερδεμένες χρονικά μέσα στο μυαλό μου γιατί όλα γύρω μου ήταν ίδια. 

Οι τελευταίοι 9 μήνες όμως... Μπήκες στη ζωή μου και την ταρακούνησες.

Τα γκρέμισες όλα και τώρα τα ξαναχτίζουμε μαζί από την αρχή.

Μου έβαλες τα θεμέλια της υπευθυνότητας, μου χάρισες την ηρεμία και μου κατάργησες τον εγωισμό. 

Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ, χίλια ευχαριστώ. 

ho ho ho!

 

Άρχισε η χριστουγεννιάτικη και πρωτοχρονιάτικη περίοδος. Boring.
Βαριέμαι κυρίως επειδή: όπου πάμε είναι γεμάτο κόσμο και δεν βρίσκεις να παρκάρεις,
ο κόσμος περπατά κολλημένος ο ένας δίπλα στον άλλο και έχει παντού ενοχλητικά πολύχρωμα πράγματα και δυνατή μουσκή.
Κυρίως όμως επειδή φέτος βλέπω τον κόσμο μέσα από τα παιδικά μάτια του Π ο οποίος ακόμα δεν κατανοεί την έννοια των Χριστουγέννων και τα βλέπει όλα αυτά με απλανές ύφος. Οπότε νιώθω πως δεν έχει νόημα να ενθουσιάζομαι μέχρι να αρχίσει να καταλαβαίνει και ο ίδιος για να χαιρόμαστε όλοι μαζί.
Ούτε δεντράκι σκέφτομαι να στολίσω. Πρώτον βαριέμαι να πάω να το φέρω από την αποθήκη και ο Θ αναρρώνει ακόμη από εγχείρηση ποδιού. Δεύτερον σκέφτομαι ότι σίγουρα θα κινήσει το ενδιαφέρον του Π αλλά με λάθος τρόπο. Δηλαδή θα θέλει να πάει να το τραβήξει μαζί με όλα του τα στολίδια με κίνδυνο να βρεθεί στο κεφάλι του. Το δεντράκι που έχουμε είναι μικρό, και θυμάμαι πέρσι ότι σκέφτηκα για την επόμενη χρονιά (δηλαδή φέτος )να αγοράζαμε ένα πολύ μεγάλο για να  το χαίρεται το μωράκι μας. Αμ δε! Δεν έχει κανένα νόημα για τον Π ένα τεράστιο δέντρο στη μέση του σπιτιού μας και αν δεν έχει νόημα για τον ίδιο τότε δεν έχει ούτε για μένα. 

Φυσικά μπορεί να αλλάξω γνώμη την τελευταία στιγμή και να το στολίσω...
 Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας! 

 

 

 

To χριστουγεννιάτικο μας δέντρο πέρσι!

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο πατρικό μου το οποίο στολίζω εγώ πάντα εννοείται, έστω κι αν έφυγα εδώ και χρόνια!

 

 

Φιλάκια: Stop

Γενικά δεν γίνονται και πολλά αυτό τον καιρό.

Πας στη γιαγιά σου το πρωί, σε παίρνω το μεσημέρι, πάμε σπίτι, παίζουμε, κάνεις μπάνιο, πίνεις γάλα και κοιμάσαι. Ξύπνας και ξανά τα ίδια.

Ηρέμησες πολύ...πάρα πολύ. Θυμάμαι μέχρι πριν από ένα μήνα που γκρίνιαζες πολύ γιατί βαριόσουν. Τώρα όμως που δυνάμωσες και μπορείς να κάνεις περισσότερα πράγματα δεν βαριέσαι.

 Εξακολουθείς να έχεις για αγαπημένα σου παιχνίδια τα βιβλία. Σου αρέσει πολύ να σου διαβάζουμε, να γυρίζεις τις σελίδες και να περνάς τις εικόνες με τα δαχτυλάκια σου.

Μια αλλαγή πρόσεξα! Δεν σου αρέσουν πια τα φιλάκια! Ειδικά από τους άλλους, από μένα, άντε τα δέχεσαι κάπως..ειδικά το πρωί που είσαι αγουροξυπνημένος. Την ώρα που πάει κάποιος να σε φιλήσει στραβώνεις τη φατσούλα σου, τραβιέσαι πίσω και κάνεις ενα γκρινιάρικο θόρυβο... εεεε.... Ούτε σου αρέσει την ώρα που κάθεσαι και παίζεις στα παιχνίδια σου να έρθει κάποιος να σε σηκώσει. Θυμώνεις!! Θέλεις μόνος σου να αποφασίσεις πότε βαρέθηκες και να έρθεις προς το μέρος μου και να υψώσεις τα χεράκια σου!

Με λίγα λόγια άρχισα να βλέπω κάποια ψύγματα ανεξαρτησίας μικρούλη μου!
Μ' αρέσουν οι αλλαγές, μ' αρέσουν οι εξελίξεις!!!! Αναμένω με ενθουσιασμό τις επόμενες!

Ορόσημο: Μπουσούλησες

Π

 

Σήμερα (πριν από λίγες ώρες κατ ακρίβεια) μπουσούλησες! Έχει αρκετό καιρό που μπορείς να μετακινείσαι από το ένα σημείο στο άλλο με ένα συνδυασμό από μπουσουλητό, σύρσιμο και στριφογύρισμα. Σήμερα όμως καθώς ήμουν στην κουζίνα και έφτιαχνα καφέ και σε παρατηρούσα στον παιχνιδότοπο σου να παίζεις, ξαφνικά σε βλέπω να ξεκινάς και να έρχεσαι προς το μέρος μου μπουσουλώντας! Αφού έγινε η αρχή φυσικά μετά δεν σταματούσες με τίποτα. Έφευγε η μπάλα σου και εσύ ξεκινούσες να την κυνηγάς μέχρι να την φτάσεις. Συγχαρητήρια μωράκι.