Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Ένα πρωί του Φεβράρη


Ακόμα ένα πρωί του Φεβράρη που ξύπνησα με τα μικρά μου, άλλη μια βροχερή μέρα που θα την περάσουμε μέσα. Βαρέθηκα τόσο πολύ το χειμώνα και τη συννεφιά. Η καρδιά μου λαχταρά ηλιόλουστα τεμπέλικα απογεύματα. Κάθομαι στην κουνιστή καρέκλα κρατώντας αγκαλιά τον Γ καθώς γράφω από το κινητό μου. Είμαστε μόνοι μας σπίτι γιατί ο Π είναι στη μαμά μου.

Έχουν αρχίσει να γίνονται καλύτερα τα πράγματα με το θέμα του ύπνου. Κάθε βράδυ παίρνω αγκαλιά τον Γ και κοιμόμαστε μαζί στο κρεβάτι. Ξυπνάει να φάει κάθε 3 ώρες περίπου αλλά δεν με πειράζει. Νιώθω λίιιιγο πιο ξεκούραστη καθώς πλησιάζουμε στο "ποσαράντωμα". Αυτός που μας τα χαλάει είναι ο Π που ξυπνάει 1 με 3 φορές κάθε νύχτα και με ψάχνει. Τη μια θέλει σίγουρα γάλα. Δεν φταίει αυτός. Συνήθισε να κοιμόμαστε μαζί τόσους μήνες.

Απολαμβάνω πολύ περισσότερο τον Γ απότι απολάμβανα τον Π σε αυτή την ηλικία. Φταίει το ότι είμαι πιο έμπειρη και πιο ξεκούραστη. Εξακολουθώ να ανυπομονώ να μεγαλώσει όμως και φαντάζομαι πως θα είναι σε μερικούς μήνες. Μου αρέσει πολύ που γελάει στον ύπνο του. Ο Π δεν ήταν τόσο χαρούμενος. Θέλω να τον φιλήσω στη μούρη αλλά είναι τόσο μικρός και εύθραυστος.
Ακόμα μου λείπει φριχτά ο Θ. Ώρες ώρες τρελαίνομαι. Φαντάζομαι συνέχεια τη μελλοντική μας ζωή μαζί. Και αυτός ο παλιόκαιρος με ρίχνει. Με ρίχνει πολύ. Φυσάει και έχει κρύο. Και ο ουρανός έχει ένα ξεθωριασμένο γκρι χρώμα.

Τι να κάνω...θα περιμένω...




Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

1 μηνός!



Μικρούλη μου,

Σήμερα γίνεσαι 1 μηνός! Είμαι τόσο χαρούμενη που έχει περάσει ήδη ο πρώτος πολύ δύσκολος μήνας και ξέρω ότι τώρα μόνο πιο εύκολα θα γίνονται τα πράγματα. 

Έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε την ύπαρξη σου. Είσαι ένας γλύκας και έχεις αρχίσει να παχαίνεις και να στρουμπουλεύεις, πράγμα που σε κάνει πολύ πολύ χαριτωμένο. Μοιάζεις πάρα πολύ με τον αδερφό σου όταν ήταν στην ηλικία σου. Βλέπουμε τις φωτογραφίες και είστε σχεδόν ίδιοι! Δείξαμε στον Π τη φωτογραφία του εαυτού του όταν ήταν νεογέννητο και τον ρωτήσαμε ποιός είναι. Μας απάντησε 'ο Γ'. 

Έχεις πάρει πάνω από 1 κιλό από τη μέρα που γεννήθηκες και έχεις ομορφύνει πολύ. Έχεις αρχίσει να ανοίγεις τα ματάκια σου και να παρατηρείς το πρόσωπο μου αλλά και διάφορα αντικείμενα γύρω σου. Χαμογελάς σε ανύποπτο χρόνο αλλά δεν μου έχεις ανταποδώσει ποτέ το χαμόγελο μου για να καταλάβω ότι το κάνεις συνειδητά. Έχεις τεράστια όρεξη για φαγητό και τρως πολύ λαίμαργα! Καταπίνεις τεράστιες ποσότητες, πνίγεσαι και μετά κλαις. 

Λατρεύω να σε κρατάω στην κουνιστή καρέκλα και να κοιμάσαι στην αγκαλιά μου καθώς εγώ βλέπω τηλεόραση και χαλαρώνω. Είσαι ένα μικρό αρκουδάκι. 




Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Πράγματα που μου αρέσουν


Η επίσημη πρώτη μέρα της άνοιξης είναι 21 Μαρτίου αλλά στην Κύπρο η άνοιξη έρχεται πάντα νωρίς και τα κίτρινα λουλούδια στα χωράφια είναι ήδη πανύψηλα! Μαζί τους έχει αρχίσει να επιστρέφει και η αισιοδοξία μου.

Τα baby blues έχουν περάσει και η απόγνωση που ένιωθα τις πρώτες μέρες έχει αρχίσει να υποχωρεί. Γράφω καθώς κάθομαι στην κουνιστή καρέκλα και κρατώ στην αγκαλιά μου τον Γ. Ο Π έχει πάει μαζί με τη γιαγιά του στο σπίτι της κι εγώ θα πάω να τους βρω το μεσημέρι για φαγητό. Αλλά πρώτα περιμένω μια φίλη για καφέ. Η ζωή μου έχει αρχίσει να μοιάζει με την κανονική ζωή που είχα πριν γεννήσω με τη διαφορά ότι έχω μόνιμα ένα μωρό στην αγκαλιά μου. Αλλά είναι εντάξει, μου αρέσει. Μου αρέσει η μυρωδιά του και η ηρεμία που μου προκαλεί καθώς κοιμάται τόσο γαλήνιος στην αγκαλιά μου. Μου αρέσει και που με αναγκάζει να κάτσω πάνω σε μια καρέκλα με τις ώρες και απλά να βλέπω τηλεόραση! Ξέρω ότι αυτό το διάστημα είναι μικρό. Σύντομα δεν θα θέλει να κουρνιάζει στην αγκαλιά μου με αυτό τον τρόπο γιαυτό πρέπει να το απολαύσω τώρα που το έχω. 

Με έχει ανάγκη και νιώθει ασφάλεια μόνο όταν ξαπλώνει πάνω μου και μυρίζει τη μυρωδιά μου. Τα βράδια δεν κοιμάται πολύ καλά. Δεν θέλει καθόλου το κρεβάτι του. Τον παίρνω αγκαλιά και κοιμόμαστε μαζί - όσο κοιμόμαστε. Λίγες ώρες και απίστευτα διακεκομμένες αλλά πάλι περισσότερες απόσες κοιμόμουν με τον Π νεογέννητο. 

Λατρεύω να νιώθω την αναπνοή του στο λαιμό μου και να αγκαλιάζω το μικρό του κορμάκι κάτω από τις κουβερτούλες του. 

Ο Π είναι ο πιο γλυκός αδερφός!!! Μια μέρα καθώς άλλαζα το πανί του Γ, ούρλιαζε γιατί ήθελε να φάει και εγώ το καθυστερούσα. Ο Π ανησύχησε και έτρεξε κοντά του με ένα αρκουδάκι το οποίο έβαλε κοντά στο πρόσωπο του για να τον καθυσηχάσει! Ήταν τόσο γλυκό. Χαίρομαι που το παιδάκι μου δεν ζηλεύει. Προχτές μου ζήτησε για πρώτη φορά να κρατήσει για λίγο τον αδερφό του, κάτι που του έδωσε μεγάλη χαρά. Βάζει το δαχτυλάκι του μέσα στην παλάμη του Γ και γελάει όταν τον σφίγγει. Σήμερα το πρωί του έδειξε το φως και του είπε "Κοίτα Γ!!! Φως!!!". Μου αρέσει πολύ να βλέπω τη σχέση τους να εξελίσσεται. 

Ξέρω ότι μόνο καλά έχουμε να περιμένουμε τώρα και στο εξής. Τα δύσκολα είναι πίσω μας και το αξίζουμε να αρχίσουν τα πράγματα να αλλάζουν για μας.

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Life with a newborn




H σόμπα, ο πρώτος καφές της ημέρας και το μωρό.

Τελικά όταν σκεφτόμουν τον τίτλο γιαυτό το blog δεν είχα ιδέα πόσο προφητικός θα έβγαινε και πόσα νέα states θα άλλαζε η ζωή μου. Πίστευα ότι η γέννηση του Π και μόνο ήταν η υπέρτατη αλλαγή! Πόσο αφελής ήμουν...!

Α.Υ.Π.Ν.Ι.Α. Αυτό είναι η ζωή με το νεογέννητο. Αν έπρεπε να το περιγράψω όλο αυτό με μια λέξη αυτή θα ήταν η λέξη που περικλείει την κατάσταση. Και ΜΙΣΩ την αυπνία. Είναι το χειρότερο μου, δεν ΑΝΤΕΧΩ χωρίς ύπνο. Δεν λειτουργώ πως να το κάνουμε. Ακόμα δεν πρόλαβα να ξεπεράσω το σοκ της απόλυτης αυπνίας του Π και να σου πάλι ξανά από την αρχή. Ακόμα είναι φρέσκια στο μυαλό μου η εποχή που κοιμόμουν με τον Π απο τις 7 το βράδυ και χτυπούσα 12ωρα μόνο και μόνο για να αναπληρώσω τον ύπνο που είχα χάσει. Και τώρα...πρέπει να περιμένω άλλους - δεν ξέρω - 3 μήνες; Ίσως πιο λίγο γιατί έχουν ήδη περάσει 3 εβδομάδες. Ξέρω, είπα ότι είμαι διατεθειμένη να το περάσω όλο αυτό για το δεύτερο μου παιδί και ήδη έχω διανύσει αρκετό δρόμο. Εγκυμοσύνη, γέννα, ανάρρωση, μωρό τριών εβδομάδων. ΑΛΛΑ ποτέ μα ποτέ μα ποτέ δεν θα ξεπεράσω τη 'φρίκη' του "πολέμου". Και ΟΧΙ δεν είμαι διατεθειμένη να το ξαναπεράσω αυτό για κανένα άλλο παιδί μου. Συγγνώμη αλλά δεν είμαι τόσο ανιδιοτελής. Για την ακρίβεια είμαι πολύ πιο εγωίστρια από αυτό. Και τώρα ΤΡΕΜΩ στην ιδέα μην μείνω έγκυος καταλάθος.
Πρέπει να πάρω "σκληρά" μέτρα αντισύλληψης. ΧΕΧΕ.
Είναι κακό που ανυπομονώ να μεγαλώσει; 2!
2 χρονών είναι υπέροχη ηλικία. Ποια terrible twos; Terrible first months!!!  Freaky! Horrific! Malefic! Έτσι έπρεπε να λέγονται!  Τα 2 είναι υπέροχη ηλικία! Το παιδί μιλά, περπατά, παίζει, κοιμάται και το πιο βασικό....υπάρχει ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ!  Οh yeah! What a magic word!
Και κάπου εδω σταματώ γιατί ο Γ θέλει να φάει και ο Π μόλις ξύπνησε!





Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

3 Εβδομάδων


Πριν από 3 εβδομάδες ακριβώς ήρθες στον κόσμο. Αυτή τη στιγμή σε κρατάω στην αγκαλιά μου στην κουνιστή πολυθρόνα κι εσύ κοιμάσαι ήσυχος.
Πριν από λίγο ήρθαμε σπίτι από την παιδίατρο. Έγινες 4.180 κιλά που σημαίνει ότι έβαλες 1 κιλό από τη μέρα που γεννήθηκες που σημαίνει οτι κάνω καλή δουλειά να σε ταίζω!
Έχεις αρκετή μυξούλα όμως η οποία δεν σε αφήνει να κοιμηθείς τη νύχτα. Θα το ξεπεράσουμε όμως.
Σ' αγαπώ πολύ και ανυπομονώ πολύ να μεγαλώσεις για να δω τι χαρακτήρας είσαι εσύ μικρέ μου γιέ!

Ο μεγάλος σου αδερφός σου σε αγαπάει πολύ. Ξέρεις που το ξέρω; Όταν σε πιάσει κάποιος άλλος εχτός από μένα φωνάζει όχι! Η μάμα να πιάσει το Γ. Το ίδιο είπε και σήμερα που σε εξέτασε η παιδίατρος. Είσαι τυχερός. Έχω ένα προαίσθημα ότι θα έχεις ένα προστατευτικό αδερφό!

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

23 μηνών!!!!




Αγόρι μου, αγόρι μου γλυκό τρελό και όμορφο!!
Σ'αγαπώ τόσο πολύ. Συγγνώμη που δεν περνώ χρόνο μαζί σου τις τελευταίες μέρες. Ξέρω ότι με χρειάζεσαι και με έχεις ανάγκη και στενοχωριέμαι τόσο πολύ αγάπη μου. Αλλά έχω τον νεογέννητο αδερφό σου και πρέπει να τον κρατήσω στη ζωή περνώντας το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας μου θηλάζοντας τον. Όλοι μου λένε ότι δεν θα πάθεις και τίποτα, δεν θα θυμάσαι καν αυτό το διάστημα και σύντομα θα μπορέσω να είμαι μαζί σου και πάλι, όταν θα μειωθούν τα γεύματα του Γ. Αλλά εγώ εξακολουθώ να νιώθω τύψεις. 

Είσαι τόσο υπέροχο παιδάκι. Μου λείπες, μου λείπουν οι βόλτες μας, οι τρέλες μας, τα παιχνίδια μας. Τα στρουμπουλά σου μαγουλάκια, τα φιλάκια που σου δίνω και οι αγκαλιές μας τη νύχτα. Ξέρω ότι η ρουτίνα σου άλλαξε για ακόμα μια φορά πολύ απότομα. Η πρώτη φορά ήταν το Σεπτέμβριο που έφυγε ο μπαμπάς σου. Εκεί που είχες αρχίσει να δένεσαι μαζί του και να τον ψάχνεις κάθε απόγευμα που επιστρέφαμε σπίτι, ξαφνικά εξαφανίστηκε από τη ζωή σου. Μετά ήρθε ξανά αλλά αυτή τη φορά όταν έφυγε δεν τον έψαξες καθόλου... συνήθησες να μην τον έχουμε μαζί μας. Το στομάχι μου σφίγγεται κόμπο όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά... Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή ήταν ο ερχομός του αδερφού σου και το ότι αναγκάστηκα να απομακρυνθώ κάπως απο σένα ενώ εσύ με ζητάς. 

Σταματάω εδώ γιατί θα αρχίσω να κλαίω. 

Πότε έγινες 23 μηνών αγάπη μου; Ο πρώτος χρόνος της ζωής σου πέρασε πολύ αργά και βασανιστικά, αλλά ο δεύτερος πέρασε με ταχύτητα φωτός. Σε ένα μήνα θα είσαι 2 χρονών! Είναι απίστευτο! Είσαι τόσο τέλειος που δεν μπορώ να πιστέψω ότι είσαι δικός μου. Ανυπομονώ πάρα πολύ για τα γενέθλια σου. Σου τραγουδάμε ήδη το 'να ζήσεις' και σε μαθαίνουμε να φυσάς το κεράκι! 

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Ατέλειωτες μέρες


Οι μέρες στο σπίτι με το νεογέννητο δεν είναι βόλτα στο πάρκο. Οι μέρες είναι ατέλειωτες και ειδικά για μένα που δεν αντέχω να μείνω μια μέρα στο σπίτι. Μετράω συνέχεια τις μέρες και βρίσκω ότι έχουν περάσει πολύ λίγες ακόμα και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να ξεπεράσουμε το στάδιο του νεογέννητου. Οι μέρες είναι λίγο σκούρες. Θηλασμός και έλλειψη ύπνου έχουν καταστείλει τις λειτουργίες του οργανισμού μου και κυκλοφορώ μέσα στο σπίτι σε αργή κίνηση σαν ζόμπι. Ο Γ είναι λίγο πιο ήσυχος απότι ήταν ο Π στην ηλικία του αλλά άρχισε και ο ίδιος να έχει τώρα κάποια πονάκια που τον κρατούν ξύπνιο.
Μου λείπει φριχτά ο Θ και θα έδινα τα πάντα για να τον δω. Είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να με ανεβάσει αυτή τη στιγμή.
Θα περάσει...









Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

2 εβδομάδων και 1 ημέρας!


Εχτές το ζουζουνάκι έκλεισε 2 εβδομάδες ζωής. Δεν μπορώ να πω ότι βλέπω κάποια αλλαγή / πρόοδο, εχτός από το κορμάκι του που μεγαλώνει και το προσωπάκι του που στρογγυλεύει και ομορφαίνει. Ο ύπνος του είναι πάνω κάτω ο ίδιος με τότε που γεννήθηκε. Λίγο ανήσυχος. Τρώει πάρα πολύ και λαίμαργα (όπως ακριβώς έτρωγε και ο αδερφός του) και μετά δυσκολεύεται να ρευτεί και έχει ενοχλήσεις στον ύπνο του. Εχτές ήταν το χειρότερο μας βράδυ μέχρι τώρα γιατί ήταν ξύπνιος από τις 2:30 το πρωί μέχρι τις 5:30. Έχω φοβερή έλλειψη ύπνου αλλά τώρα που κοιμάται δεν μπορώ να κοιμηθώ. Το βιολογικό μου ρολόι δεν συνήθησε να κοιμάται στις 10 το πρωί. 

Αυτό το πρώτο βρεφικό στάδιο είναι τόσο άχαρο... δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που το έζησα με τον Π και οι μνήμες είναι πολύ έντονες στο μυαλό μου. Δεν πρόλαβα να ξεπεράσω τη φρίκη του καλά καλά και τσουπ το ζω πάλι. Αλλά τώρα είμαι πιο σοφή και ξέρω ότι θα περάσει. Αυτό σκέφτομαι συνέχεια...θα περάσει...θα περάσει..θα περάσει.. και μάλιστα πολύ σύντομα και όταν περάσει θα αρχίσουν τα ωραία. 

Είμαι πολύ ανυπόμονη γενικά στη ζωή μου. Δεν μπορώ να απολαύσω αυτό το στάδιο αλλά το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι το μέλλον και όλα τα ωραία που θα ζήσουμε. Τι να απολαύσω δηλαδή; Το ότι είμαι κλεισμένη σπίτι ενώ έξω ο καιρός είναι ηλιόλουστος και υπέροχος, το ότι υποφέρω από έλλειψη ύπνου, το ότι δεν περνάω καθόλου χρόνο με τον Π ο οποίος εχτές έμεινε στη μαμά μου, τον ασταμάτητο θηλασμό, την αλλαγή πάνας τις πρώτες πρωινές ώρες, την αλλαγή των βρεγμένων ρούχων του μωρού τις πρώτες πρωινές ώρες, το ότι είμαι συνέχεια μόνη μου επειδή όλα τα μέλη της οικογένειας μου επιστρατεύθηκαν για να ψυχαγωγήσουν τον Π; Όλες οι συμβουλές στα διάφορα sites που λένε ότι μπορείς να απολαύσεις αυτό το διάστημα... δεν είναι ρεαλιστικές! Δεν υπάρχει τίποτα να απολαύσεις στο στάδιο του νεογέννητου. Εχτός από αυτό το στρουμπουλό φατσάκι και τη μυρωδία του και τα μελλοντικά μας σχέδια μαζί. 

Ο Θ λέει ότι θα έρθει τον Μάιο για το γάμο του αδερφού του και φεύγοντας θα μας πάρει μαζί του. Σε πρώτο στάδιο μπορούμε να ζήσουμε εκεί για 3 μήνες, να ξαναφύγουμε για ένα διάστημα μέχρι να βγει κάτι σαν άδεια παραμονής και να μπορέσουμε να μείνουμε μόνιμα. Θέλω πάρα πολύ να πάω αλλά τον Μάιο ο Γ θα είναι μόνο 3 μηνών... Δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι θα τα καταφέρω. Ίσως να είναι καλύτερα να πάμε τον Σεπτέμβριο. Ο Γ θα είναι 7 μηνών και ο Π 2,5 χρονών. Ο καιρός θα είναι καλύτερος γιατί θα έχουμε γλυτώσει το καλοκαίρι τους και θα μπαίνει το φθινώπορο... Θα δούμε πως θα πάει. 

Σημαντικές ημερομηνίες:

  • 9 Φεβρουαρίου θα βγούμε για λίγο έξω για να πάμε στο ακουολογικό κέντρο να κάνουμε εξέταση τον Γ για την ακοή του (συνήθης διαδικασία για τα νεογέννητα)
  • 11 Φεβρουαρίου θα πάμε στην παιδίατρο να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του Γ
  • 27 Φεβρουαρίου έχω ραντεβού με το γυναικολόγο μου, θα έχουν περάσει 40 μέρες από τη γέννα και θα μου δώσει το οκ να συνεχίσω κανονικά τη ζωή μου - μετά από αυτό σχεδιάζω να βγω έξω με το μωρό επιτέλους!
  • 8 Μαρτίου, τα γενέθλια του Π φυσικά!!! Ανυπομονώ να τα οργανώσω, θα είναι κάτι πολύ πολύ πολύ απλό με πολύ λίγο κόσμο. 
Και η ζωή συνεχίζεται...