Κυριακές

Η τελευταία Κυριακή του Μάρτη!! Επιτέλους φεύγει αυτός ο περίεργος μήνας μεταξύ χειμώνα και άνοιξης. Σήμερα άλλαξε η ώρα και οι μέρες θα είναι μεγαλύτερες.

Την Κυριακή μου την περνώ στο σπίτι με το μωρό φυσικά. Τίποτα πρωτότυπο, τίποτα το ενδιαφέρον. Μόνη μου και πάλι μέσα στο ήσυχο σπίτι, στην πιο ήσυχη γειτονιά του κόσμου.

Μιλήσαμε λίγο με τον Θ το μεσημέρι. Μου λείπει πολύ. Είναι πάντα τόσο χαρούμενος και αισιόδοξος, είναι η χαρά της ζωής. Μερικές φορές είμαι σαν σφουγγάρι και δέχομαι την ενέργεια των άλλων και επηρεάζομαι. Όπως τώρα σε αυτή την ευάλωτη περίοδο της ζωής μου. Περνάω πολύ χρόνο με τη μαμά μου η οποία δεν είναι και ο πιο πρόσχαρος άνθρωπος πάνω στη γη. Με ρίχνει πολύ ψυχολογικά αντί να με ανεβάζει γιατί δείχνει συνέχεια πολύ πιο κουρασμένη από μένα και ότι όλο αυτό που με βοηθάει της πέφτει βαρύ. Και πάλι, μου λείπει φριχτά ο Θ.

Ο Γ (και γενικά τα μωρά) είναι το πιο χαριτωμένο πράγμα στον κόσμο. Πεθαίνω με τις γκριμάτσες του, τα χαμόγελα του και τα αγουυυ του. Μεγαλώνει ευτυχώς. Είναι όμως πολύ προσκολλημένος στη σωματική επαφή. Δεν μπορώ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να τον αφήσω κάτω. Ζει στην κυριολεξία μέσα στην αγκαλιά μου. Τη νύχτα κοιμάται στην αγκαλιά μου. ΄Ετσι ακριβώς ήταν και ο Π. Ακόμα και τώρα γράφω με το ένα χέρι γιατί κοιμάται στην αγκαλιά μου. Μόλις τον αφήσω κάτω ξυπνάει. Ήθελα τα παιδάκια μου με μικρή διαφορά ηλικίας, πρώτον για να έχουν ο ένας τον άλλον και δεύτερον για προσωπικούς λόγους. Δηλαδή, εφόσον ξέρω πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα βρέφος, να το κάνω τώρα που ο Π είναι ακόμα μικρός για να ξανααποκτήσω μετά την ελευθερία και ανεξαρτησία μου καθώς μεγαλώνουν μαζί, μια και καλή. Και δεν σκοπεύω να αποκτήσω τρίτο παιδί. Όμως δεν υπολόγισα ότι οι μνήμες και η κούραση από το μεγάλωμα του Π είναι τόσο πρόσφατες που δεν με άφησαν να ξεκουραστώ και τώρα βρίσκω τον εαυτό μου συνέχεια ανυπόμονο να φύγει από αυτό το στάδιο. Μετράω τους μήνες, τις μέρες, τις ώρες. Δεν το απολαμβάνω και είναι κρίμα. Και πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως κάποιες μαμάδες αγαπούν το βρεφικό στάδιο. 

Ο Γ είναι καλύτερα. Επισκεφτήκαμε μια άλλη παιδίατρο και συγγενή του Θ και με συμβούλεψε να σταματήσω τα γαλακτοκομικά. Μόλις τα έβγαλα από τη διατροφη μου, μια εβδομάδα τώρα, ο Γ δεν κάνει πια κολικούς! Έτσι απλά, ήταν τόσο απλό. Όμως ταλαιπωρείται ακόμα από παλλινδρομήσεις και όλη τη νύχτα ξυπνά ανα περίπου μια ώρα και θέλει να τον κρατήσω όρθιο και να τον ξανανανουρίσω για να κοιμηθεί. Έχω εξαντληθεί!!!!! 

Little P

Έχω παραμελήσει λίγο τον Π σε αυτό το blog. Πρέπει να κάνω ένα update της εξέλιξης του.

Είναι πολύ αστείος και έχει ισχυρή προσωπικότητα, τόλμη, πείσμα και επιμονή.

Επειδή τον ρωτάω συνέχεια "τι είναι αυτό"; δείχνοντας του διάφορα πράγματα, το έπιασε και άρχισε να δείχνει τα πάντα και να ρωτά συνέχεια "τι ν' απτό"; Δεν μπορεί να προφέρει το φ ακόμα. Σήμερα ήμασταν στη γιατρό για τον Γ (Ο οποίος έγινε 7 κιλά παρεπιπτόντως - έλεος - φοβάμαι!) και ο Π άρχισε να δείχνει έξω από το παράθυρο και να φωνάζει δυνατά ΤΙ Ν ΑΠΤΟ;;;; ΤΙ Ν ΑΠΤΟ;;; Ήταν τόσο αστείο. Επίσης το ρωτάει και από άλλα παιδάκια δείχνοντας τους διάφορα άσχετα πράγματα λες και τους κάνει μάθημα και προσπαθεί να τους ελέγξει.

Σήμερα πήγαμε στη φρουταρία. Έπιασε ένα πράσινο μήλο αλλά δεν κατάλαβε ότι είναι μήλο επειδή εγώ δεν αγοράζω ποτέ πράσινα μήλα. Μου λέει ότι είναι αχλάδι. Του λέω ότι δεν είναι αχλάδι αλλά πράσινο μήλο. Και απαντά "δεν είναι πράσινο μήλο! Είναι κίτρινο αχλάδι!". Τι να απαντήσεις τώρα σε αυτό!

Εχτές πήγαμε στο home center με τον παππού του. Σε μια φάση εγώ ήθελα να πάω έξω να μου δείξει κάτι ένας υπάλληλος. Μόλις με βλέπει ο Π να απομακρύνομαι βάζει μια φωνή "ΟΧΙ Η ΜΑΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ"!!! και άρχισε να τρέχει προς το μέροε μας!

Γενικά τρέχει πολύ. Και πάντα μας το ανακοινώνει και λέει "να τρέχω".

Έπιασε το πάντα του να το κουρέψει με ένα εργαλείο που μοιάζει με ψαλίδι. Και έλεγε κουρεύοντας το "όχι να κλαίει ο πάντα", σκέφτοντας φαντάζομαι τη σκηνή του κουρέματος του. Επίσης προσποιείται ότι αλλάζει πανί σε διάφορα αρκουδάκια του.

Είδαμε ένα παιδάκι το οποίο ήταν πολύ πιο μικροκαμωμένο και κοντό από τον Π και ο Π έτρεξε κοντά του και άρχισε να το αγγίζει κ να το περιεργάζεται. Ήμουνα έτοιμη να πω 'είδες το παιδάκι; είναι μικρό!' ενω τελικά μας είπε ο μπαμπάς του ότι είναι 2 χρονών!
Θεέ μου τι παιδιά κάνω!

....συνεχίζεται...

2 μηνών

Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα!

Κατάφερα να επιβιώσουμε και οι 2 μωράκι. Εσύ όχι μόνο επιβιώνεις αλλά έγινες ένας χοντρούλης μπουλουκούλης. Ήταν δύσκολος αυτός ο μήνας, πιο δύσκολος από τον πρώτο γιατί σε έπιασαν αυτοί οι πόνοι σαν κολικοί και κλαις για ώρες κάθε μέρα. Είναι πολύ εξαντλητικό.

Μου έκανες το πρώτο συνειδητό χαμόγελο! Σου χαμογέλασα και μου το ανταπέδωσες με ένα τεράστιο χαρούμενο χαμόγελο. Και ήταν μια ανάσα δροσιάς γιατί τα μωρά είναι τόσο ανέκφραστα σε αυτή την ηλικία που σου φαίνονται τόσο μελαγχολικά όλη την ώρα. Ειδικά όταν κλαίνε. 

Έχεις αρχίσει να βγάζεις ήχους εχτός του κλάματος που μοιάζουν σαν να προσπαθείς να μιλήσεις! 

Είναι απίστευτο το πόσο γρήγορα μεγαλώνει ένας άνθρωπος τον πρώτο χρόνο της ζωής του. Από ένα σπουργιτάκι τόσο δα με κλειστά ματάκια που γεννιέται, φτάνει στον πρώτο του χρόνο να περπατάει και να λέει λεξούλες. Είναι ένα θαύμα.

Ύπνος: Μετά το κλάμα που κάνεις το απόγευμα συνήθως πέφτεις ξερός κατά τις 8-9 και κοιμάσαι από 3 μέχρι 5 ώρες στην καλύτερη. Την υπόλοιπη νύχτα ξυπνάς κάθε 3 ώρες να φας και στα ενδιάμεσα για να ρευτείς κυρίως. Δεν κάνω και τους καλύτερους ύπνους της ζωής μου αλλά είναι καλύτερα από ότι ήταν με τον Π σε αυτό το στάδιο που δεν κοιμόταν καθόλου. Κοιμόμαστε κυρίως αγκαλιά όλη νύχτα. Δεν ξέρω τι φταίει αλλά βλέπω όλη νύχτα όνειρα και πολλούς εφιάλτες. Είδα ότι με δάγκωσε ένας σκύλος και ότι μια φίλη μου περιμένει δίδυμα και άλλα πολλά.

Όλη μέρα σε κρατάω κυρίως αγκαλιά στην κουνιστή καρέκλα. Ακριβώς όπως συνέβαινε με τον Π. Δεν μπορώ να ετοιμάσω κάτι να φάω γιατί φοβάμαι ότι αν σε βάλω κάτω θα αρχίσεις να κλαις και δεν θα μπορώ να σε ησυχάσω μετά. 

Σου αρέσει το μπάνιο. Χαλαρώνεις και ηρεμείς.

Αυτά συμβαίνουν στη ζωή σου των 2 μηνών. Προς το παρόν είναι όλα πολύ δύσκολα για μένα...

Ώρα για δίαιτα: Γύρος δεύτερος

Δευτέρα 9 Μαρτίου ζύγιζα 68.5 κιλά.

Άρχισα τη δίαιτα αλλά εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να την κάνω ακριβώς. Δεν τηρώ πάντα τα ωράρια ούτε και τα ακριβή φαγητά. Είμαι αισιόδοξη όμως και πιστεύω ότι τσούκου τσούκου θα τα χάσω τα κιλά. Θηλάζω κιόλας οπότε δεν θέλω να κάνω δίαιτα θανάτου και να μου κοπεί το γάλα.

Το επόμενο update θα γίνει 31 Μαρτίου που έχω το ραντεβού με το διαιτολόγο μου.

Εύχομαι...

...συμβαίνει τώρα...

Τετάρτη απόγευμα, 18 Μαρτίου

Κάθομαι πάνω στο κρεβάτι μου και σε κρατάω στην αγκαλιά μου. Ακούω την ανάσα σου και νιώθω το ζεστό σου κορμάκι. Μυρίζω την γλυκόξινη βρεφική σου εθιστική μυρωδιά. Σε νιώθω που κάποιες στιγμές σε πονάει η κοιλίτσα σου και μαζεύεις τα ποδαράκια σου. Το προσωπάκι σου παίρνει μια όψη πόνου στον ύπνο σου. Αλλά είμαι εδώ...και σε κρατάω. Και εύχομαι να το νιώθεις και να γίνεται πιο ομαλό για σένα χάρη σε μένα.

Εύχομαι να νιώθεις την αγάπη μου. Να ξέρεις ότι σε κρατάω αγκαλιά όλες τις ώρες που κοιμάσαι για να είσαι ζεστός και να νιώθεις ασφάλεια. Ακόμα και όταν κοιμάμαι σε έχω στην αγκαλιά μου. Εύχομαι έτσι να παίρνω τον πόνο σου και να σε γλυκαίνω.

Εύχομαι να ξέρεις ότι σε τρέφω μόνο από το σώμα μου. Σου δίνω ότι καλύτερο μπορώ να σου δώσω. Έχω αφιερώσει το σώμα και την καρδιά μου για να σε μεγαλώσω. Εύχομαι να το νιώθεις...

Θα κάνω τα πάντα για να είσαι καλά. Για να μην στρίβουν προς τα κάτω τα χειλάκια σου, για να μην πονάς. Είμαι εδώ για όσο με χρειαστείς, μέχρι να πατήσεις στα πόδια σου, μέχρι να ανοίξεις τα φτερά σου. Δεν θα σε εγκαταλείψω ποτέ, θα είμαι ο βράχος σου.

Σου υπόσχομαι ότι θα έρθει καλοκαίρι σύντομα...και στον ουρανό αλλά και στις καρδιές μας.

Σ'αγαπώ
Η μαμά σου

Αχ βρε Μάρτιε

Αχ αυτός ο Μάρτιος θα μας τρελάνει! Ο καιρός σήμερα είναι απλά υπέροχος! Και μαζί του αλλάζει και η διάθεση μου. Πρώτη φορά θυμάμαι τον εαυτό μου να είναι τόσο έρμαιο του καιρού και η διάθεση μου να αλλάζει ανάλογα με τη δική του. Σε 2 εβδομάδες περίπου αλλάζει και η ώρα και μετά ποιός μας πιάνει! Θέλω ήλιο και ζέστη και καλό καιρό! Λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου. 

Σήμερα πήγα με τον Π λίγο στο πάρκο της γειτονιάς και παίξαμε. Μετά πήγαμε λίγο στο mall για καφέ και μπισκότο! (εγώ καφέ, ο Π μπισκότο).

Α τα καλά νέα είναι ότι άρχισα δίαιτα, δεν ξέρω αν το έχω γράψει. Πήγα στο διαιτολόγο πριν μια εβδομάδα και ήμουν 68,5 κιλά! Πρέπει να βγάλω φωτογραφία για το πριν και το μετά. Ελπίζω να τα χάσω σύντομα. Είναι 10 αλλά έχω πίστη στον εαυτό μου. Φυσικά δεν μπορώ να την κάνω απόλυτα λόγω του ότι υπάρχει ο Γ και δεν μπορώ να τηρήσω ακριβώς τα ωράρια πάντα αλλά με λίγη (=πολλή) προσπάθεια, κάτι θα γίνει! 

The best is yet to come

Αυτό το τραγούδι με ανεβάζει πολύ. Έχει τόση πολλή ενέργεια και ένταση που όποτε νιώθω down, το βάζω και νιώθω αισιοδοξία και πάλι. 

Απέραντη μοναξιά....

Κάθομαι μόνη μου στο σπίτι με το μωρό. Κοιμάται στην αγκαλιά μου και φοβάμαι να τον βάλω στο κρεβάτι του μήπως ξυπνήσει και αρχίσει να κλαίει και δεν μπορώ να τον ηρεμήσω. Ο Π έχει πάει στη γιαγιά του για να αλλάξει λίγο περιβάλλον.  Ο καιρός είναι "Μάρτιο θυμίζεις πως να σε προβλέψω". Άστατος αλλά κυρίως μουντός. Είναι κυριακή και μου λείπει ο Θ. Τις κυριακές πάντα πηγαίναμε κάπου έξω, πάντα κάτι κάναμε διασκεδαστικό. Μου λείπει φριχτά η παρουσία του, η ενέργεια του, το χιούμορ του, η αισιοδοξία του, το χαμόγελο του. Δεν περνάει ο καιρός, δεν περνάει... Τελικά δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς τον Θ. Είμαι το κινητό και είναι ο φορτιστής μου (καθόλου ρομαντικό αυτό που είπα, το ξέρω). Αλλά κάπως έτσι το νιώθω. Χωρίς αυτόν δεν μπορώ να φορτιστώ και αυτός χωρίς εμένα δεν έχει ποιόν να φορτίσει.

All you need is love...

Χωρίς τίτλο , χωρίς έμπνευση

Οι μέρες είναι ατέλειωτες. Όσο και να μετράω, οι μέρες δεν πρόκειται να προχωρήσουν πιο γρήγορα. Πριν περίπου 10 μέρες είχαμε το πρώτο μας σκηνικό ατέλειωτου κλάματος χωρίς προφανή αιτία. Καταλήξαμε στην παιδίατρο κάποια στιγμή και η διάγνωση είναι αέρια στην κοιλίτσα. Παρατηρήθηκε επίσης φάση γρήγορης ανάπτυξης όπου ο Γ έβαλε 2 κιλά σε 3 εβδομάδες. Είναι κάπως king size αφού έχει το μέγεθος μωρού 3 μηνών. Από εκείνη την ημέρα έχουμε κάθε μέρα επεισόδια πολύωρου κλάματος. Είναι τόσο εξουθενωτικό. Ελπίζω να περάσει γρήγορα. 

Οι μέρες είναι μουντές και βροχερές. Ταιριάζουν στη διάθεση μου. 

Υπομονή....θα περάσει. 

2 χρονών και το πάρτυ γενεθλίων!!!

Μικρέ μου σκίουρε! Χρόνια σου πολλά!

Όταν σε ρωτήσω πόσων χρονών είσαι, απαντάς: μηνών! Δεν μπορώ με τίποτα να σε πείσω να πεις 2 χρονών!

Στα 2 σου χρόνια μιλάς ακατάπαυστα, είσαι αστείος και γελάμε πολύ, είσαι αεικίνητος, σου αρέσει να παίζεις με εργαλία, σου αρέσει να 'πλένεις πιάτα', γενικώς να ασχολείσαι με νερό πάσης φύσης, αλλάζουμε 3-4 αλλαξιές ρούχα την ημέρα, αγαπάς πολύ τον αδερφό σου και τον φιλάς στα μάγουλα και τον αγκαλιάζεις, θέλεις να κάθεστε μαζί στον καναπέ και όποτε κλαίει λες 'οοοο κλαίει ο Γ'.

Είσαι απίστευτα ψηλός, φοράς ρούχα για ηλικίες 3-4 χρονών, είσαι πολύ βαρύς και δεν μπορώ να σε σηκώσω εύκολα, σου αρέσει να βλέπεις στην τηλεόραση την ταινία του Garfield, το Μαδαγασκάρη, το Ice Age και Tom and Jerry. Πρώτα έλεγες ΓκάρφιΤΤ, τονίζοντας το Τ, αλλά μετά επειδή η ταινία είναι στα αγγλικά, το γύρισες σε προφορά και ακούγεται κάπως έτσι Γκάρφιο. 

Σου αρέσει να φωνάζεις δυνατά 'ΜΑΜΑΑΑΑΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΑΜΑΑΑΑΑ'. ή 'ΓΙΑΓΙΑ ΕΙΝΗ.....ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑΓΙΑ ΕΙΝΗΗΗΗΗ' ή νούνη ή παππού. Γελάω πολύ όταν το κάνεις αυτό. Επίσης άρχισες πρόσφατα να χρησιμοποιείς το σίγμα το οποίο ακούγεται κάτι μεταξύ σίγμα και χι. 

Είσαι πολύ επίμονος. Πάρα πολύ. Όταν σου μπει κάτι στο μυαλουδάκι μπορεί να το θυμάσαι και να επιμένεις για ώρες. Κάπου εκεί σου είπα 'μην μουρμουράς'. Το έπιασες αμέσως και τώρα όποτε θέλεις κάτι και δεν σου δίνω λες 'μην μουρμουράς'. Είναι πάρα πολύ αστείο. Επίσης όταν θέλεις κάτι και δεν σου δίνω λές 'εν πειάζει, εντάκκη' (και με τα 2 εννοείς να σου δώσω αυτό που θέλεις για να τελειώνουμε).

Είμαι περήφανη για σένα γιατί δεν ζηλεύεις καθόλου το μωρό. Μα καθόλου όμως. Τίποτα. Μπράβο αγάπη μου. Αντίθετα λατρεύεις το μωρό. Αγαπάς επίσης τα ξαδερφάκια σου και τα ψάχνεις. 

Τη νύχτα ακόμα ξυπνάς για γάλα. Δεν θέλεις να σκεπάζεσαι με τίποτα και δεν θέλεις να φοράς κάλτσες στο κρεβάτι. Κρατάς αγκαλιά το νιάου και το πάντα και φοράς το πχιό (πιπίλα). Όταν ξυπνήσεις είσαι μέστην τρελή χαρά, χαμογελάς, τρέχεις και λες καλημέρα πολύ δυνατά.

Λατρεύεις τα oreo cookies. Θέλεις να τρως κάθε μέρα και τα ψάχνεις. Σου αρέσει να πηγαίνεις στο 'χωράφι' και να τρέχεις και στο πάρκο. 

Έχεις πολύ έντονο χαρακτήρα. Διεκδικείς και είσαι bossy. Πρόσφατα οι νονοί σου σε πήρανε για κούρεμα. Έγινε χαμός όπως το περίμενα. Δεν ήθελες με τίποτα αλλά τα κατάφερε ο κομμωτής. Η νονά σου λέει ότι έγινε κόκκινη από ντροπή. Αλλά είσαι κούκλος με το νέο σου κούρεμα, μοιάζεις πιο μεγάλος και φάνηκαν τα όμορφα χαρακτηριστικά σου που κρύβονταν κάτω από άγριες τούφες. Έχεις πολύ μαλλί σαν εμένα και τον μπαμπά σου. 

Έμαθες να λές 'κύριος' όταν βλέπεις κάποιον ξένο και όχι 'παππούς' όπως έλεγες μέχρι πρόσφατα. Τα αγαπημένα σου τραγούδια αυτή την εποχή είναι το pompeii - bastille και το can't hold us - macklemore. To πρώτο το ζητάς ως ε-ε-ο-ε-ο και το δέυτερο ως κατ οτ ας. Σου αρέσει και λίγο το cool kids αλλά το ψιλοβαρέθηκες. Σου αρέσει το grease lightning και κάτι άλλα τραγούδια του grease που σου έμαθε ο παππούς σου. 

Σταμάτησες να κάνεις ι-ι-ι- μπουμ και να χοροπηδάς στο κρεβάτι. Ευτυχώς γιατί το διέλυσες. 

Αυτά δίνουν ένα δείγμα της προσωπικότητας σου, τα καταγράφω για να τα θυμάμαι. 

Την Κυριακή σου κάναμε ένα μικρό πάρτυ γενεθλίων με πολύ λίγους καλεσμένους, πολύ στενή οικογένεια, άτομα τα οποία σου είναι οικεία. Το κατευχαριστήθηκες! Έτρεχες χαρούμενος μέσα στο σπίτι, όλο χαμόγελα και έπαιζες με τα ξαδερφάκια σου και τους θείους σου. 

Παράγγειλα την τούρτα σου από ένα φούρνο/ζαχαροπλαστείο αλλά περάσαμε μια περιπέτεια μέχρι να την αποκτήσουμε. Μια ώρα πριν το πάρτυ με πήρανε τηλέφωνο ότι η τούρτα σου δεν ήταν έτοιμη και θα την άρχιζαν εκείνη την ώρα! Μου είπανε ότι είχανε πολλή δουλειά και δεν πρόλαβαν αλλά εγώ είμαι σίγουρη ότι την ξέχασαν. Μου είπαν ότι θα είναι έτοιμη μετά τις 4, την ώρα που άρχιζαν τα γενέθλια αλλά για να μην μας ταλαιπωρήσουν άλλο θα μας την έφερναν οι ίδιοι στο σπίτι. Όλοι ήμασταν μαζεμένοι στο σπίτι και περιμέναμε την τούρτα,η οποία έγινε το θέμα του πάρτυ. Στις 5 πήρα τηλέφωνο και μου είπαν ότι ξεκινά σε 10 λεπτά. Τελικά η τούρτα έφτασε στις 6 το απόγευμα! Κάποιοι από τους καλεσμένους είχαν φύγει αλλά μείναμε λίγοι και καλοί και δημιουργήσαμε ένα πολύ ωραίο και ζεστό κλίμα. Μόλις είδες την τούρτα που περίμενες για πολύ ώρα ενθουσιάστηκες! Σου τραγουδήσαμε 2 φορές και έσβησες και τις 2 φορές το κεράκι σου. 

Ο αδερφός σου δεν σταμάτησε να κλαίει καθόλη τη διάρκεια του πάρτυ. Τον είχαμε μέσα στο δωμάτιο και τον κρατούσαμε με τη σειρά εγώ, οι γιαγάδες σου και η νούνη σου. Ήταν η τρίτη μέρα στη σειρά που έκλαιγε με τις ώρες. Τελείωσε το πάρτυ, έφυγαν όλοι και ακόμα ο Γ έκλαιγε. Στο τέλος πήρα την παιδίατρο και τον πήραμε άρων άρων στο σπίτι της με τη γιαγία σου την Π, ενώ εσύ έμεινες στο σπίτι με την γιαγιά την Ει. Η παιδίατρος βρήκε πολλά αέρια στην κοιλίτσα του και αυτό οφείλεται στην απότομη ανάπτυξη του. Έβαλε 2 κιλά μέσα σε 3 εβδομάδες και έφτασε τα 6.150. Γιαυτό δεν του κάνουν τα ρούχα 0-3, τα οποία κάνουν μέχρι 6 κιλά! Μας έδωσε κάτι φάρμακα και από τότε δεν μας έκανε ξανά κρίση κλάματος. Είναι πολύ καλύτερα και δεν τον πονάει η κοιλίτσα του.

Ήταν μια όμορφη, ηλιόλουστη αλλά και επεισοδιακή μέρα. Ευτυχώς εσύ δεν κατάλαβες την αγωνία μας για το μωρό και απόλαυσες τα γενέθλια σου!

Να είσαι πάντα χαρούμενος και υγειής αστέρι μου!

Χρόνια Πολλά!!!!

Χρόνια σου πολλά αστέρι μου! Γίνεσαι 2 χρονών σήμερα! Θα γράψω μετά ένα post για σένα και για το πάρτυ σου. Σου είπα ότι σήμερα είναι τα γενέθλια σου και θα φέρουμε τούρτα κι εσύ είπες "χρόνια πολλά αρκουδάκι" !!!!
Χαχαχα.

Πότε θα περάσει πια αυτή η νεογεννητίλα;

Αυπνία, κλάμα χωρίς προφανή αιτία, ρεψίματα, αέρια, κλπ, κλπ, είναι ικανά για να τρελάνουν και τον πιο υπομονετικό άνθρωπο. Και αυτός δεν είμαι εγώ.

Προσπαθώ να κρατώ τον εαυτό μου αισιόδοξο υπενθυμίζοντας του συνέχεια ότι έχουν περάσει ήδη 6 εβδομάδες και ο χρόνος μόνο μπροστά μπορεί να πάει και όχι πίσω και όπως λέει και ο μπαμπάς μου, κάθε μέρα που περνάει με το μωρό είναι κέρδος.

Σκέφτομαι για να πάρω θάρρος ότι σε 2 μήνες ο Θ θα είναι και πάλι κοντά μας για λίγες μέρες και όσο κι αν αυτοί οι 2 μήνες μου φαίνονται αιώνας, σκέφτομαι πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός γενικά και πότε έμεινα έγκυος και πότε έφτασα με μωρό 6 εβδομάδων κιόλας.

Κάποιες φορές κάνω τόσες πολλές θετικές σκέψεις που με πιάνει τέτοια ευφορία που με κρατά σε έξαψη και δεν αισθάνομαι καν την υπνηλία ή δεν με αγγίζει τίποτα το δύσκολο επειδή ζω στις χαρούμενες μου σκέψεις.

Είναι κάποιες στιγμές όμως που με λυγίζουν. Όπως για παράδειγμα εχτές το απόγευμα που ο Γ έκλαιγε απαρηγόρητα επι 3 ώρες. Από τις 4.30 μέχρι τις 7.30. Έκανα τα πάντα. Του άλλαξα πανί για να είναι καθαρός, προσπαθούσα να τον ταίσω αλλά δεν έτρωγε και απλά τον κρατούσα αγκαλιά και πήγαινα πάνω κάτω μέσα στο σπίτι μέχρι που ένιωθα μυρμηγκάκια στους μυς των ποδιών μου όπως νιώθεις όταν γυμναστείς. Πήρα τηλέφωνο την παιδίατρο γιατί ανησύχησα μήπως έχει κάτι και δεν το καταλαβαίνω. Μου είπε αν δεν έκανε πυρετό το πιο πιθανό είναι πως δεν έχει τίποτα και απλώς έπαθε υπερένταση και να προσπαθήσω να τον ηρεμήσω με ένα ζεστό μπάνιο. Όντως στο μπάνιο ηρέμησε αλλά μόλις ντύθηκε άρχισε τα ίδια. Στο τέλος σκέφτηκα κάτι πολύ απλό. Να του δώσω πιπίλα. Δεν του είχα ξαναδώσει πιπίλα μέχρι τώρα γιατί θεωρούσα οτι είναι πολύ μικρός. Αποστείρωσα μια πιπίλα, του την έδωσα και ως εκ θαύματος ηρέμησε και κοιμήθηκε. Φιουυυυυ πάει κι αυτό. Μετά από μια τέτοια εμπειρία όμως βγαίνεις άλλος άνθρωπος. Πιο τρομαγμένος! Αστειεύομαι. Πιο δυνατός. Ότι δεν σε σκοτώνει σε διαλύει! Εε....σε κάνει πιο δυνατό ήθελα να πω.

Παράγγειλα από το amazon ένα μάρσιπο, το ergobaby. Διάβασα καλές κριτικές και πρέπει με κάποιον τρόπο να έχω δεμένο τον Γ πάνω μου πριν να πάθω κύρτωση σπονδύλου ή κάτι τέτοιο. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω μέχρι να γίνει 3 μηνών. Χαίρω πολύ. Μέχρι να γίνει 3 μηνών θα έχω πεθάνει. Εε...θα έχω γίνει πολύ δυνατή ήθελα να πω.

Κι εγώ ανυπομονώ να γίνει 3 μηνών. Μέχρι τότε το νευρικό, ανοσοποιητικό και γαστρεντερικό του σύστημα θα έχουν ωριμάσει και θα κοιμάται καλύτερα, θα τρώει πιο αραιά γιατί θα έχει πιο μεγάλο στομάχι, και άλλα πολλά καλά. Δεν λέω ότι είναι πανάκεια οι 3 μήνες αλλά είναι ένα σημαντικό ορόσημο που περιμένω σαν τρελή. Μέχρι τότε....ας απολαύσω το "υπέροχο" διάστημα με το νεογέννητο στο σπίτι. Ας ζήσω τη μητρότητα στο φουλ. Δηλαδή 24/7. Ποιος χρειάζεται ύπνο στο κάτω κάτω;

6 εβδομάδων!!!

Αγάπη μου! Αστέρι μου, καρδιά μου, ζωή μου!

Έγινες 6 εβδομάδων ολόκληρος άντρας! Μικρό μου παχουλό στρογγυλό ζεστό ψωμάκι.
Ποσαράντωσες κιόλας σκιουράκι μου ;

Τι να πω για σένα... Δεν έχω καταλάβει ακόμα αν είσαι δύσκολο μωρό ή εύκολο. Εκεί που όλα πάνε καλά αρχίζεις να κλαις απαρηγόρητος για μια ώρα και δεν ξέρω τι έχεις και δεν μπορώ να σε κάνω καλά. Και εκεί που με έχεις διαλύσει από κούραση ρίχνεις ένα τετράωρο ύπνο. Είσαι κάπου στη μέση πιστεύω. Πάντως σε ευχαριστώ που με αφήνεις να κοιμάμαι έστω κάποιες ώρες τη νύχτα. Κάθε νύχτα έχω τον ίδιο φόβο. Ότι θα γίνει κάτι και δεν θα κοιμηθώ καθόλου. Αυτό γίνεται επειδή έχω ζήσει όλα αυτά που έχω ζήσει με τον αδερφό σου. Ευτυχώς μέχρι τώρα δεν έχω ζήσει καμία εντελώς άυπνη νύχτα. Όλο και κάποιες ώρες θα ξεκλέψω. Θεέ μου έχω πάθει εμμονή με τον ύπνο. Όλο γιαυτόν μιλάω. Τέλος.

H εξέλιξη σου έχει να κάνει με το ότι είσαι λίγο πιο ξύπνιος κάποιες ώρες και παρακολουθείς τι γίνεται γύρω σου ή παρατηρείς με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους πίνακες. Το ίδιο έκανε και ο αδερφός σου στην ηλικία σου. Δεν είναι ότι είστε φίλοι της τέχνης, απλά στα μωρά αρέσουν οι έντονες αντιθέσεις στα χρώματα και ειδικά το ασπρόμαυρο. Είναι τα μόνα που μπορούν να διακρίνουν. 

Μου αρέσει πολύ να σε κρατάω στην αγκαλιά μου αλλά το έχεις παρακάνει! Δεν μένεις στο κρεβάτι σου για περισσότερο από 10 λεπτά πριν αρχίσεις να κλαις. Θέλεις να σε κρατάμε 24/7 και να κοιμάσαι στην αγκαλιά μας. Έτσι κοιμόμαστε και τη νύχτα, αγκαλιά. Δεν μπορώ να σου πω τι έχεις κάνει στα κόκκαλα της πλάτης μου. 

Έχεις μεγαλώσει πάρα πολύ. Τα κορμάκια 0-3 ίσα που σου κλείνουν και είναι θεόστενα. Σου φοράω τώρα 3-6. Μέχρι το καλοκαίρι μάλλον θα περάσουμε στα 6-9. 

Τα ματάκια σου είναι ακόμα ένα γκρι χρώμα ακριβώς όπως ήταν και του αδερφού σου. Είμαι σίγουρη όμως ότι θα μετατραπούν σε πράσινα και μετά σε καστανά όπως του αδερφού σου. Τα μάτια του Π στον ήλιο παίρνουν ένα τέλειο ανοιχτό καστανό χρώμα που λάμπει! 

Λες να γέννησα τον κλώνο του Π; Ανυπομονώ να μάθω. 

Α! Δεν σου αρέσει καθόλου το car seat πράγμα που με απογοητεύει πάρα πολύ γιατί εγώ και ο αδερφός σου λατρεύουμε τα road trips με συνοδεία μουσικής. Αλλά έτσι τσίριζε και ο Π όταν ήταν βρέφος και ειδικά στα κόκκινα φώτα όπως κι εσύ, που σταματάει το αυτοκίνητο. Είμαι σίγουρη ότι αυτό θα αλλάξει με τον καιρό. 

Αυτά για τα εξαβδομαδιάτικα γενέθλια σου! Συνέχισε να μεγαλώνεις!

Με αγάπη
Μαμά

Adios Winter Welcome Spring!

Επιτέλους διώξαμε τον κουτσοφλέβαρο και καλωσορίσαμε τον πρώτο μήνα της άνοιξης! Μαζί του έρχεται ο ήλιος, η ζέστη και η αισιοδοξία για κάτι καινούριο. Είμαι κορίτσι του καλοκαιριού. Γεννήθηκα μια καυτή μέρα του Ιουνίου (τον ίδιο μήνα που γεννήθηκε και ο Θ) και από τη μέρα που γεννήθηκα πιστεύω ότι λατρεύω το καλοκαίρι! Έχουμε ακόμα μπροστά μας μέχρι το καλοκαίρι αλλά τουλάχιστον έχουμε διανύσει αρκετό δρόμο. 

Ο περασμένος μήνας ήταν πολύ έντονος συναισθηματικά με πολλά σκαμπανεβάσματα. Μια αισιοδοξία, μια απελπισία, μια κλάμα, μια χαμόγελο, μια ηρεμία και μια νεύρα. Αυτό που γίνεται με τις ορμόνες μετά τη γέννα μπορεί να σε τρελλάνει και ειδικά εμένα με επηρέασε πολύ. Γενικά είμαι αισιόδοξη, βλέπω πάντα τη θετική πλευρά και μου αρέσει να γελάω και να περνάω καλά στη ζωή μου και να έχω δίπλα μου χαρούμενα άτομα. Γιαυτό το λόγο δεν μπορώ να διαχειριστώ καλά τις δύσκολες καταστάσεις και τα άσχημα συναισθήματα όταν αυτά έρθουν. Τώρα όμως νιώθω ότι αυτό πέρασε. Έχει πολλές μέρες να κλάψω και έχω καταφέρει να παραμείνω αισιόδοξη για επίσης αρκετές μέρες. Κάποιες στιγμές μπορεί να λυγίσω αλλά περνάει γρήγορα. 

Είχα κάποιες σκέψεις για το μέλλον μας. Η ανυπομονησία να βρεθώ ξανά με τον άντρα μου στο ίδιο σπίτι, στην ίδια χώρα έστω, με έσπρωξαν να κάνω σχέδια για να μετακομίσουμε τον Μάϊο όταν ο Θ θα έρθει για το γάμο του αδέρφου του. Αυτό το πλάνο με γέμισε πίεση γιατί ο Μάϊος είναι πολύ κοντά και ήξερα ότι δεν θα είμαι έτοιμη. Σιγά σιγά όμως το ξανασκέφτηκα με περισσότερη ψυχραιμία και κατέληξα ότι το καλύτερο για όλους μας (εχτός για τον Θ φυσικά) είναι να αναβάλουμε τη μετακόμιση μας μέχρι τον Σεπτέμβριο. Ο Γ θα είναι 7 προς 8 μηνών, θα έχει αρχίσει την στέρεα τροφή, δεν θα βασίζεται αποκλειστικά στο θηλασμό και θα έχει δημιουργήσει μέχρι τότε τη ρουτίνα του. Τις ώρες που ξυπνάει, που παίζει, που τρώει, που κάνει μπάνιο και που πάει για ύπνο. Μέχρι τον Σεπτέμβριο ο Π θα έχει βγάλει τα πανιά και θα πηγαίνει μόνος του στην τουαλέτα (ελπίζω), πράγμα που θα είναι πολύ πιο εύκολο για μένα. Επίσης θα είναι 2,5 χρονών και ξέρουμε ότι 6 μήνες στην ηλικία του Π κάνουν πολύ πολύ πολύ μεγάλη διαφορά. Θα είναι έτοιμος για νηπιαγωγείο αν και μπορεί να μην πάει αμέσως μόλις μετακομήσουμε (αλλά θα το δούμε αυτό). Θα είναι πολύ πιο εύκολα τον Σεπτέμβριο και από θέμα καιρού και θερμοκρασίας. Θα γλυτώσουμε τον καύσωνα του καλοκαιριού της Σαουδικής και θα περάσουμε ένα υπέροχο κυπριακό καλοκαιράκι με θάλασσα, καρπούζι και ηλιοβασιλέματα όπως κάθε χρόνο! 

Έχω ακόμα πολλά πράγματα να κάνω μέχρι τον Σεπτέμβριο και με τίποτα δεν θα ήμουν έτοιμη μέχρι τον Μάη. Καταρχήν την επόμενη Δευτέρα αρχίζω δίαιτα, έχω κλέισει ήδη ραντεβού στο διαιτολόγο. Έχω σκοπό μέχρι το Σεπτέμβη να έχω χάσει τα 10 κιλά που μου έχουν μείνει. Έχουμε και τη βάφτιση του Γ που είναι πολύ δύσκολο να γίνει πριν τον Μάη. Το βλέπω προς το τέλος Αυγούστου, καλοκαιράκι, παραλιακά, χαλαρά. 

Αυτό το μήνα έχουμε τα γενέθλια του Π! Ανυπομονώ. Σκεφτόμουν να μην κάνω πάρτυ γιατί το μωρό είναι ακόμα πολύ απρόβλεπτο και μπορεί να του έρθει να κλαίει καθόλη τη διάρκεια του πάρτυ αλλά μετά το ξανασκέφτηκα. Είναι κρίμα γιατί ο Π είναι πολύ πιο μεγάλος φέτος και θα χαρεί πολύ να δει τα ξαδερφάκια του και άλλα αγαπημένα του άτομα. Έτσι αποφάσισα να καλέσω πολύ λίγα άτομα, μόνο στενή οικογένεια και να μαζευτούμε στο σπίτι στο χαλαρό. Αν το μωρό είναι ανήσυχο θα το κρατάμε μέσα στο δωμάτιο με τη σειρά. Παράγγειλα ήδη την τούρτα του Π, έχει πάνω ένα τρισδιάστατο τρένο με ζώα, είναι υπέροχη, ελπίζω να την καταφέρουν. Η κοπέλα που μου έφτιαξε πέρσι την τέλεια τούρτα του Π δεν μπορούσε φέτος και έτσι την παράγγειλα σε ένα ζαχαροπλαστείο. 

Ώρα για καφεδάκι! Η καλύτερη στιγμή της ημέρας!