Αυτές είναι κάποιες παλιές φωτογραφίες από μια εκδρομή που πήγαμε με τον Θ, το 2009... Δεν πηγαίνουμε πια τέτοιες εκδρομές. Ή δεν πηγαίνουμε τέτοιες εκδρομές ΑΚΟΜΑ.
Έβλεπα παλιές φωτογραφίες μου και είδα ένα πρόσωπο άλλο, ένα άγουρο πρόσωπο, ανέμελο, βαριεστημένο. Δεν είχα ιδέα τι θα πει ευθύνη και θυσία. ΙΔΕΑ. Πως μπορούσα να είμαι τόσο αφελής; Είδα το προσωπάκι του Θ να μοιάζει πολύ πολύ πολύ μικρότερο. Δεν του έδειξα τις φωτογραφίες γιατί δεν θέλω να τον στεναχωρήσω.. Τον τσάκισαν τα προβλήματα στη δουλειά του, η έλλειψη δημιουργικής δουλειάς και η έλλειψη χρημάτων. Παλεύει κάθε μέρα με όλους και με τον εαυτό του, το ξέρω αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τον βοηθήσω.
5 χρόνια μπροστά από αυτές τις φωτογραφίες και έχουμε το μωράκι μας. wow...τι αλλαγή! Και τι μωρό! Αν κάποιος μου έλεγε ότι θα ξεβολευόμουν τόσο πολύ θα ήθελα να πεθάνω. Όμως είμαι τόσο πολύ πιο ήρεμη και οργανωμένη και χαρούμενη και...ασταμάτητη! Το μωρό μας είναι ιδιαίτερο μωρό. Δεν είναι το μωρό που θα κάτσει στο καρότσι ή στο καρεκλάκι για φαγητό. Πάμε για φαγητό και όλοι μας κοιτάζουν περίεργα με βλέμμα που υποδηλώνει κριτική του στυλ 'γιατί δεν ελέγχετε το μωρό σας και το αφήνετε να σας κάνει ότι θέλει'. Ίσως κι εγώ το ίδιο να σκεφτόμουν αν με έβλεπα 1 χρόνο πριν. Αλλά κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτό το μωρό απλά δεν μπορείς να το κάνεις ότι θέλεις. Θέλει συνέχεια κίνηση, πνευματική και σωματική διέγερση, ενδιαφέροντες δραστηριότητες οι οποίες πρέπει να εναλλάσσονται ανά μερικά λεπτά. Αλλά είναι έξυπνος, και ενδιαφέρον τυπάκι, αστείο, αγαπησιάρικο, κοινωνικό! Ναι κοινωνικό! Παντού παίρνουμε τα εύσημα για την κοινωνικότητα του. Κάνει γνωριμίες παντού και σκορπίζει παντού την αγάπη του. Είναι σκανδαλιάρης και έχει χιούμορ. Έχει κατεργάρικο βλέμμα. Και δεν με πειράζει που δεν κάθεται ποτέ στο καρότσι ή που φωνάζει ανάμεσα στον κόσμο. Γελάω πια με όλα αυτά. Γελάω με το πόσο έντονος είναι! Η αδερφή μου μου είπε σήμερα ότι φοβάται να κάνει μωρό γιατί....αν βγει όπως τον Π, πως θα το κουμαντάρει; Της λέω αποκλείεται να βγει έτσι μην φοβάσαι, είναι ένας στο εκατομμύριο. Πως εγώ το πιο τεμπέλικο πλάσμα στον κόσμο έφτασα σήμερα να τρέχω όλη μέρα πίσω από ένα μωρό και να το απολαμβάνω κιόλας, δεν μπορώ να το καταλάβω!
Στο μέλλον...δεν ξέρω τι θα γίνει! Η ζωή είναι πάρα πολύ μικρή όμως κι εγώ έπεσα με τα μούτρα και θέλω να τη ζήσω. Άλλο ένα μωρό, καινούριες περιπέτειες, οτιδήποτε φτάνει να με ξεβολεύει από τη ρουτίνα και την πλήξη. Λατρεύω το νέο μου ρόλο, τα νέα μου καθήκοντα, τις νέες δυσκολίες. Δεν θα άντεχα χωρίς αυτά, ανυπομονώ για νέες εκπλήξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου