Ξύπνησα σήμερα το πρωί από το μικρό παπάκι που ήθελε να φάει στις 6. Έφαγε, ξανακοιμήθηκε και τον έβαλα πίσω στο κρεβατάκι του. Αποφάσισα να σηκωθώ για να περάσω λίγο χρόνο με τον εαυτό μου τώρα που κοιμούνται όλοι και βρήκα ευκαιρία. Ανέβηκα πάνω στο ποδήλατο και έκανα μισή ώρα!! Έχει μέρες που θέλω να κάνω ποδήλατο αλλά δεν βρίσκω ευκαιρία. Σήμερα απλά με τράβηξε σαν μαγνήτης, έχω ανάγκη τη σωματική άσκηση, την εκτόνωση. Πάντα την είχα, πάντα πήγαινα γυμναστήριο αλλά τα τελευταία 3 χρόνια από τότε που έμεινα έγκυος τον Π, δεν κατάφερα ούτε απ' έξω να περάσω. Τελειώνοντας το ποδήλατο ένιωσα τέλεια! Αυτά τα τσιμπηματάκια στα πόδια, η καρδιά που χτυπάει γρήγορα, η έξαψη από τη ζέστη, η ευεξία από τις ορμόνες που παράγονται. Πάντα είχα συσσωρευμένη ενέργεια η οποία πρέπει κάπου να διοχετεύεται.
Έμεινα πίσω στην ενημέρωση για τα κιλά μου. Ξεκίνησα 68 κιλά και έφτασα τώρα στα 63. Έχασα συνολικά 5 αλλά έχω άλλα 5. Νίωθω πολύ πιο ελαφρύ το σώμα μου αλλά μόλις δοκιμάσω ένα από τα παλιά μου ρούχα καταλαβαίνω ότι δεν έχω και το αντίστοιχο παλιό μου σώμα ακόμα. Σιχαίνομαι τα χοντρά σώματα και ειδικά πάνω μου. Θα φτάσω το στόχο μου πολύ σύντομα όμως επειδή μου αρέσει να τρώω υγιεινά και στεγνά. Έχω μια αγάπη στα junk food και στα γλυκά εννοείται αλλά τώρα δεν μπορώ καν να τα τρώω γιατί έχω κόψει όλα τα γαλακτοκομικά από τη διατροφή μου (δεν μπορώ να φάω πίτσα που έχει τυρί για παράδειγμα) και όλα τα γλυκά λόγω θηλασμού. Άρα είμαι ψιλοαναγκασμένη να τηρώ τη δίαιτα μου.
22 Ιουνίου επιστρέφω στη δουλειά. Δεν μπορώ να το καθυστερήσω άλλο. 11 Μαίου τελειώνει η άδεια μητρότητας, πήρα τις 5 εβδομάδες απλήρωτης γονικής άδειας που δικαιούμαι και 1 εβδομάδα από την ετήσια άδεια μου. Τις άλλες 3 εβδομάδες ετήσιας άδειας τις κρατάω για όταν θα έρθει ο Θ το καλοκαίρι. Μου φαίνεται ο χρόνος να περνάει πιο γρήγορα σε σχέση με τότε που γέννησα τον Π. Τότε ένιωσα ότι πέρασε ένας αιώνας για να πάω πίσω στη δουλειά. Τώρα μου φαίνεται λες και χτες ήμουνα στο (άθλιο μου) γραφείο. oh well...
Το μικρό παπάκι μας τα χάλασε και πάλι. Έκανε λίγες μέρες ήσυχο αλλά τις τελευταίες 4 μέρες άρχισε πάλι ο πόνος του. Εχτές έκλαιγε για πολλές ώρες και ήταν πολύ εξαντλητικό. Ελπίζω να γίνει γρήγορα καλά γιατί τον λυπάμαι πάρα πολύ. Θέλω να πάρω τον πόνο του, να πονάω εγώ αντί για αυτό το μικρό αβοήθητο μωράκι. Νομίζω έχει να κάνει με τα φάρμακα. Εκεί που είδα ότι έγινε καλύτερα του μείωσα τις δόσεις. Από σήμερα αρχίζουμε πάλι εντατικά. Που θα πάει θα μεγαλώσει κι αυτός. Σε 9 μήνες θα περπατάει. Yeeeeeiiii. 270 και σήμερα.
Σήμερα έχουμε ραντεβού για εμβόλιο στις 8.40, δηλαδή σε 40 λεπτά αλλά δεν το βλέπω να πηγαίνουμε γιατί κοιμάται ο μικρούλης. Θα πάρω τηλέφωνο να το αλλάξω.
Το μεγάλο μου παπάκι είναι καλά. Μεγαλώνει. μεγαλώνει πολύ γρήγορα τώρα πια. Ταχύτητες φωτός. Ξεδιπλώνει τον χαρακτήρα του καθημερινά. Έχει αστείρευτη φαντασία αυτό το παιδί. Είναι ευαίσθητο παιδί. Δεν είναι έτοιμος ακόμα για να πάει σχολείο. Μπορεί να είναι δυναμικός και να λέει αυτό που θέλει ακόμα και σε ξένους, να διεκδικεί και να επιμένει, δεν είναι υποχωρητικός ούτε ντροπαλός αλλά...έχει μια ευαισθησία σε κάποια πράγματα. Όταν κάποιος είναι πολύ έντονος μαζί του, αυτό τον φοβίζει. Εξακολουθούν να τον τρομάζουν οι έντονοι θορύβοι ή όταν κάποιος του φωνάξει δυνατά (άλλα παιδάκια για παράδειγμα). Όταν του πάρουν κάτι από τα χέρια δεν ξέρει πως να αντιδράσει. Είναι παράξενο να το εξηγήσω. Ενώ είναι αρχηγός και μπορεί να οδηγήσει το παιχνίδι και να κάνει τους άλλους να τον ακολουθήσουν, όταν κάποιος έρθει επιθετικός μπροστά του, τότε ο Π παγώνει και με ψάχνει. Δεν μπορεί ακόμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Δεν θα πάει σχολείο τον Σεπτέμβρη.
Είναι πολύ αστείος, μαθαίνει απίστευτα γρήγορα τις λέξεις αλλά δεν καταλαβαίνει απόλυτα τις έννοιες τους ακόμα και τις χρησιμοποιεί όπως να ναι. Για παράδειγμα το εντάξει, δεν πειράζει. Όποτε θέλει κάτι που δεν μπορεί να έχει, θυμώνει και λέει εντάξει μάμα, δεν πειράζει! Δηλαδή δώσε μου το τώρα! Ένα πολύ αστείο που λέει είναι το βρεχτίκιω που σημαίνει βρεχτώ. Το έβγαλε από το βρέχτηκα. Δεν ξέρει να πει βραχώ και όταν του δώσω να πίει νερό λέει εν να βρεχτίκιω μάμα! Αυτό με πεθαίνει! Λέει σίγουρα και ποτέ ποτέ αλλά δεν ξέρει τι σημαίνουν και είναι πάλι πολύ αστείο. Πχ εν να πάω έξω μάμα, σίγουρα, ποτέ ποτέ να πάω έξω. Εννοώντας ότι θέλει να πάει έξω. Είναι πάρα πολλά αυτά που λέει αλλά τώρα έχει κολλήσει το μυαλό μου. Θα αρχίσω να τα γράφω γιατί πρέπει να μείνουν στην ιστορία!
Όταν άκουσα για πρώτη φορά αυτό το τραγούδι ήμουνα δευτέρα λυκείου. Δούλευα στο Bershka για να μαζέψω λίγα extra λεφτά για να πάρω μαζί μου στο ταξίδι του σχολείου στην Ελλάδα. Ήμουνα μπουχτισμένη από εκείνη τη δουλειά, ήταν πολύ μονότονη και δεν μας άφηναν να κάτσουμε ούτε δευτερόλεπτο, ήμουνα μπουχτησμένη από το σχολείο (ποτέ δεν το αγάπησα, ποτέ, ποτέ, ποτέ! και ποτέ δεν το πεθυμώ) και ζούσα για εκείνο το ταξίδι. Για την ώρα που θα έμπαινα στο αεροπλάνο για να πετάξουμε μακριά, για την ώρα που θα έφτανα σε μια άλλη χώρα, να δω νέα πράγματα, να ζήσω κάτι άλλο.Ήμουνα πάντα ταξιδιάρικη. Αυτό το τραγούδι ήρθε και έδεσε με τα συναισθήματα μου και από τότε δεν το έχω ξεχάσει ποτέ, είναι από τα αγαπημένα μου. Πρίν από λίγες μέρες το άκουσα στο ράδιο στο αυτοκίνητο καθώς πήγαινα για ψώνια στο supermarket. Μου δημιούργησε ακριβώς το ίδιο συναίσθημα με τότε. Πριν από....15 χρόνια! Απίστευτο. Έχω αυτό το σκουλίκι μέσα μου που με κάνει να θέλω να δραπετεύω συνέχεια, να νιώθω να πνίγομαι όταν η ζωή μου καταντά μια βαρετή ρουτίνα, λες και κατάπια σκόνη. I wanna get away i wanna fly away.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου