Καλό Πάσχα!

Ο ουρανός άρχισε να παίρνει αυτά τα χρώματα και την αίσθηση του καλοκαιριού! 

Κάθομαι στον καναπέ μου, πίνω το τσάι μου και τρώω το τσουρέκι μου, μόνη μου! Τα μωράκια μου κοιμούνται ακόμα. Έχει πάρα πολύ καιρό να ξυπνήσω πρώτη και να περάσω λίγη ώρα μόνη μου το πρωί με τον καφέ μου, έτσι όπως μου αρέσει, και να γράψω. Δεν πίνω καφέ τώρα επειδή θηλάζω αλλά και το τσάι καλό είναι. 

Εχτές περάσαμε το πρώτο Πάσχα του Γ πολύ στενά, οικογενειακά. Ο μπαμπάς μου έφτιαξε το φαγητό και το έφερε εδώ στο σπίτι μου όπου φάγαμε όλοι μαζί με την αδερφή μου και τον Η. Ήταν ήσυχα και ζεστά. Έχει πολύ κρύο για την εποχή, είχε 16 βαθμούς και στο Τρόοδος χίονισε! Μέσα στο σπίτι είχαμε αναμμένη τη σόπα για να είμαστε ζεστά. Πέρσι το Πάσχα θυμάμαι ότι φορούσαμε κοντομάνικα. Που θα πάει θα ανέβει η θερμοκρασία, είμαστε στα μέσα του Απρίλη, δεν μπορεί να μείνει ο χειμώνας για πάντα, όσο και να το θέλει. 

Σήμερα θα πάμε στη θεία μου για σούβλα και θα πάρω μαζί μου και τον Γ. Φοβάμαι πολύ ότι μπορεί να κλαίει ή να αναστατωθεί και δεν θα περάσουμε καλά αλλά θα το τολμήσω. Έγινε σχεδόν 3 μηνών και δεν έχει πάει πουθενά εχτός από την παιδίατρο! Δεν είναι ότι έχω και την τρελή όρεξη για γιορτές και πανηγύρια αλλά έτσι για αλλαγή θα βγω έξω.

Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι το ταξίδι στη Σαουδική. Άρχισα να κάνω δεύτερες σκέψεις. Ο Γ είναι ένα πολύ έντονο μωρό (έτσι τα κάνω εγώ, ένονα), που με κουράζει πολύ. Θέλει πολλή ενέργεια και υπομονή. Εδώ στο σπίτι μένει μαζί μου και η μαμά μου η οποία τον αναλαμβάνει κάποιες στιγμές που κουράζομαι πολύ, για να μπορέσω να ξεκουραστώ ή να φάω κάτι ή να κάνω ένα μπάνιο. Εκεί δεν θα έχω αυτή την πολυτέλεια γιατί ο Θ θα σχολάει αργά και θα είναι κουρασμένος, άρα θα είμαι όλη μέρα μόνη μου με το μωρό. Επίσης σκέφτομαι πολύ το ταξίδι στην επιστροφή που θα είμαι μόνη μου, με βαλίτσα, καρότσι και ένα μωρό! Μου ακούγεται κάπως σενάριο επιστημονικής φαντασίας το όλο θέμα. Θα κάνω όμως όλες τις διαδικασίες που χρειάζονται, θα βγάλω διαβατήριο στο μωρό, θα κάνουμε την αίτηση για βίζα αλλά θα αφήσω το εισητήριο για την τελευταία στιγμή. Θέλω να δω πως θα έχει εξελιχθεί ο Γ μέχρι τότε, σε ένα μήνα. Αν παραμένει το ίδιο με τώρα αποκλείεται να ταξιδέψω. Αν όμως μπει σε μια καλύτερη ρουτίνα ο ύπνος του, το φαί του, αν μειωθεί η γαστροϊσοφαγική παλλινδρόμηση και αυτό που κλαίει πολύ κάθε μέρα, τότε μπορεί και να το τολμήσω. Ανυπομονώ κι εγώ να μάθω. 

Επίσης κάνω πολλές σκέψει γενικώς. Για το αν θα επιστρέψω στη δουλειά, αν θέλω τελικά να μετακομίσω στη Σαουδική Αραβία ή αν θέλω να επιστρέψει πίσω ο Θ, να το δοκιμάσουμε για άλλη χώρα, πιο φιλική ή εάν θέλω τελικά να μείνω Κύπρο. Είμαι πολύ μπερδεμένη. Ο Θ λέει ότι στη Σαουδική είναι άθλιες οι συνθήκες. Ο καιρός είναι πολύ ζεστός, ξηρός και με πολλή σκόνη στην ατμόσφαιρα. Δεν έχει καθόλου βλάστηση γιατί το έδαφος τους είναι από πέτρα (που σπάει και γίνεται άμμος). Δεν έχει πάρκα να παίξουν τα παιδιά, έχει μόνο εμπορικά κέντρα. Πιστεύει ότι δεν υπάρχει ελληνικό νηπιαγωγείο γιατί δεν υπάρχουν μικρά παιδιά, υπάρχει μόνο δημοτικό. Σημαίνει ότι ο Π δεν θα πάει νηπιαγωγείο, ενώ εγώ υπολόγιζα να πάει τον Σεπτέμβριο γιατί έχει αρχίσει να ψάχνει παρέα για να παίξει και βαριέται στο σπίτι. Δεν θα μπορώ να οδηγώ και να κυκλοφορώ μόνη μου πουθενά γιατί δεν επιτρέπεται και όποτε βγω από το σπίτι θα πρέπει να φοράω την αμπάγια, εκείνο το μαύρο ρούχο που φοράνε οι μπουσουλμάνες. Τόσο καιρό ένιωθα τόσο πνιγμένη από τη δουλειά μου που η Σαουδική Αραβία μου φαινότανε μια διέξοδος. Τώρα όμως που έμεινα 4 μήνες μακριά από τη δουλειά μου, βλέπω τα πράγματα πιο ψύχραιμα. Και όλη αυτή η κούραση και η κλεισούρα με έχουν κάνει να έχω πεθυμήσει να πάω δουλειά όσο απίστευτο και αν ακούγεται. Ίσως όχι στη συγκεκριμένη δουλειά αλλά η ιδέα της δουλειάς. Να ξυπνάω το πρωί, να ετοιμάζομαι και να πηγαίνω κάπου όπου θα νιώθω παραγωγική (φυσικά εκεί που δουλεύω τώρα δεν νιώθω καθόλου παραγωγική). Να παίρνω τα μωράκια μου το μεσημέρι και να περνάμε μαζί την υπόλοιπη μέρα, γενικά μου έχει λείψει μια ρουτίνα, δεν αντέχω άλλο το χάος που ζω τώρα. 

Δεν έχω ιδέα πως θα εξελιχθεί το μέλλον μας. Ιδέα. 

Αυτό το αφιερώνω στο μωρό μου, στον άντρα μου, στο άλλο μου μισό.