Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Π...








Αγόρι μου

Γλυκό μου, γλυκό μου αγόρι! Δεν σε προλαβαίνω! Γιατί μου το κάνεις αυτό μικρέ μου, τι αμαρτίες πληρώνω θεέ μου? Πληρώνω το ότι έκανα ακριβώς τα ίδια στη δική μου μαμά? 

Είσαι σβούρα! Είναι ειρωνεία γιατί όταν ήμουν μικρή με φώναζαν αζουρία, που σημαίνει σβούρα. Κοιτάζω συνεχώς γύρω μου για να δω αν υπάρχει κάποιο μωρό που να σου μοιάζει έστω και λίγο. Δεν το έχω βρει ακόμη. Βρίσκονται όλα σε απόσταση ενός μέτρου από τους γονείς τους.

Πάμε στο mall για να βρούμε κάποιους φίλους μας και πάμε να φάμε μια κρέπα στα πεταχτά. Παίρνω μια για σένα με τυρί, καλαμπόκι, πιπεριά και τομάτα. Κάθεσαι για 5 μπουκιές και μετά εξαφανίζεσαι στην κυριολεξία.Αν δεν τρέξει κάποιος πίσω σου δεν ξέρω που θα καταλήξεις. Παίρνεις μαζί σου το καρότσι σου και φεύγεις για το άγνωστο, σκοντάφτοντας πάνω στους ανυποψίαστους περαστικούς. Τρέχεις παντού, φεύγεις μακριά μας, δεν γυρίζεις πίσω να μας ψάξεις. 

Καθόμαστε στα αυτοκινητάκια και πριν προλάβουν να τελειώσουν τα λεφτά που βάλαμε μέσα, θέλεις ήδη να κάτσεις στο διπλανό παιχνίδι. Και στο δίπλα και στο παραδίπλα. Τα κέρματα μένουν μέσα αναξιοποίητα και λέμε σε άλλα παιδάκια να τα χρησιμοποιήσουν. 

Το αγαπημένο σου κόλπο είναι να υποκρίνεσαι πως έπεσες κάτω στο πάτωμα κατά λάθος και να αρχίσεις να μπουσουλάς. Παλιά όντως έπεφτες κατά λάθος, αλλά τώρα που είσαι πιο ψηλός και σταθερός στα πόδια σου, το κάνεις εσκεμμένα. Δεν σου βγαίνει αληθινό όμως και είναι κάπως -πτώση σε αργή κίνηση-. Χαμηλώνεις τα γόνατα σου, απλώνεις μπροστά τα χεράκια σου με ανοιχτές παλάμες και σιγά σιγά πέφτεις ελεγχόμενα στο πάτωμα. Περιμένεις βέβαια να πιστέψω ότι έπεσες χωρίς να το θέλεις και θυμώνεις όταν έρχομαι να σε σηκώσω. Ποιο μωρό το κάνει αυτό? Σε σηκώνω και ξαναπέφτεις γελώντας. Και ξανά και ξανά. Αποφασίζω να σε αφήσω να οργώσεις όλο το mall έτσι, παρακολουθώντας σε απόσταση ασφαλείας. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που τρώει στο fridays σε εντοπίζει και σε παρακολουθεί με τρόμο! Βλέπω την απόρριψη στο βλέμμα τους. Σκέφτονται, φαντάζομαι, ποια μάνα αφήνει το παιδί της μόνο του ανεπιτήρητο σε τέτοιο χάλι! 'Εγώ!!! Εγώ είμαι αυτή!!!', σηκώνω περήφανα το χέρι μου! 

Προσπαθώ να σε σηκώσω και κάνεις το -τόξο-. Το τόξο είναι πολύ γνωστή λαβή, την οποία κάνεις από τότε που γεννήθηκες. Τεντώνεις το κορμάκι σου προς τα πίσω δημιουργώντας ένα τόξο στην πλάτη σου. Τα χέρια σου είναι τεντωμένα προς τα πάνω και πίσω, το ίδιο και τα πόδια σου και είναι δύσκολο -εως και αδύνατο- να σε σηκώσει κάποιος. Ξεγλιστράς σαν χέλι. Δεν ξέρω τι να πω...είσαι one of a kind. 

Καταλήγω εξαντλημένη μια ώρα μετά ενώ ο Θ είναι έξω και πίνει το καφεδάκι του ανενόχλητος. 'Μου χρωστάς', του λέω. Γελάει ικανοποιημένος. 

Ερχόμαστε σπίτι και σου πλένω τα μαύρα γόνατα και χεράκια και καθόμαστε να διαβάσουμε ένα βιβλίο. Βλέπω τα βλέφαρα σου να κλείνουν και σου λέω 'πάμε στο κρεβάτι Π, πάμε να κάνουμε νάνι'. Αμέσως τρέχεις και ανεβαίνεις στο κρεβάτι μας. 'Τέλεια' σκέφτομαι, θα κοιμηθεί πολύ εύκολα απόψε, είναι πολύ κουρασμένος. Μία ώρα μετά, με έχει ήδη πάρει ο ύπνος κι εσύ ακόμη στριφογυρίζεις στο κρεβάτι ανακατεύοντας τα σεντόνια και τα μαξιλάρια. Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην πορεία, ξυπνώ γύρω στη 1 για να πλύνω τα δόντια μου, εσύ είσαι κοιμισμένος, επιστρέφω στο κρεβάτι και συνεχίζω τον ύπνο μου! 

Έχω λίγη ώρα για τον εαυτό μου το επόμενο πρωί, να πω τον καφέ μου μέχρι να ξυπνήσεις μικρέ μου τυφώνα! Τι θα ζήσουμε πάλι σήμερα...ανυπομονώ να μάθω! 

Σ' αγαπώ τρελά, μικρέ γκάνγκστερ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου