Πράγματα που με κάνουν να χαμογελώ

Π
 
Το κλάμα σου είναι ψεύτικο! Ναι ψεύτικο! Έχεις καταλάβει πολύ καλά μέχρι τώρα ότι δεν πρόκειται να σε αφήσει κανένας να κλαις και πάντα θα ανταποκριθούμε όταν μας ζητήσεις. Πρόσφατα επινόησες  ένα περίεργο κλαματάκι όταν θέλεις να μας φωνάξεις το οποίο είναι περισσότερο σαν ομιλία παρά κλάμα. Μόλις σε σηκώσουμε μετατρέπεται σε χαμόγελα! 
 
Τη νύχτα ξαπλώνω μαζί σου στο κρεβάτι μας μέχρι να αποκοιμηθείς και μετά σε μεταφέρω στο κρεβατάκι σου γιατί είπαμε, έπεσες δύο φορές απο το κρεβάτι μας μέχρι τώρα. Στα μέσα της νύχτας ξυπνάς, σκαρφαλώνεις στα ξύλινα κάγκελα και  με κοιτάς με βλέμμα που λέει 'μαμά γιατί δεν κοιμάμαι δίπλα σου;' Σε ξαπλώνω δίπλα μου και ξαναπέφτεις σε βαθύ ύπνο!
 
Όταν σε βγάζω φωτογραφίες, εννοείται ότι θέλεις να μου αρπάξεις τη κάμερα! Και όταν δεν σου τη δώσω κάνεις μια πολύ αστεία φάτσα, κάτι μεταξύ εκνευρισμού και κλάματος. Πατάω το κουμπί. Μέτα σου δείχνω τις φωτογραφίες που βγάλαμε. Κοιτάς την αστεία σου φατσούλα και γελάς! Μέχρι και εσένα σου φαίνεται αστεία! 
 
Μπουσουλάς μέχρι τον καθρέφτη και κοιτάς τον εαυτό σου. Κρύβεσαι στο πλάι, και μετά εμφανίζεσαι πάλι! Λες και θέλεις να παίξεις παιχνίδια, να πειράξεις το παιδάκι που κρύβεται στον καθρέφτη. 
 
Κοιμάσαι και ανοίγεις τα ματάκια σου χωρίς συναίσθηση. Με κοιτάς, μου χαμογελάς γλυκά, ασυναίσθητα, και ξαναπέφτεις σε λήθαργο νιώθοντας ασφάλεια που είμαι πάντα δίπλα σου. 
 
Όταν δεν θέλεις να φύγεις από τα χέρια μου και να πας στα χέρια της γιαγιάς ή οποιουδήποτε άλλου, κάνεις πως έχεις 'δουλειά' και τους αγνοείς. Η δουλεία σου συνήθως είναι να παίζεις οτιδήποτε φοράω στο λαιμό μου. Με ιδιαίτερη προσοχή συγκεντρώνεσαι στο έργο σου, με σοβαρό βλέμμα που σκοτώνει και με λατρεία ασχολείσαι με κάτι που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα σε ενδιέφερε καθόλου. 'Έχω δουλεία τώρα, μη με ενοχλείτε!'
 
Είμαι κουρασμένη από τη δουλειά, ψυχολογικά περισσότερο, με απώλεια ενέργειας και στο δρόμο προς εσένα σκέφτομαι πως θα τα καταφέρω μέχρι το βράδυ. Το μόνο που θέλω είναι να ξαπλώσω μόνη μου στο κρεβάτι και να μη με ενοχλήσει κανείς. Μόλις ανοίγω την πόρτα και βλέπω το φατσόνι σου να μου χαμογελά, σε παίρνω στα χέρια μου και αμέσως οι μπαταρίες μου φορτίζονται στο 100 τοις 100. Ένα ηλεκτροφόρο ρεύμα με διαπερνάει, μια φωτιά ανάβει στο στήθος μου, ένα ζεστό αίσθημα με αγκαλιάζει. 
 
Μου δίνεις ζωή!