Δεν ξέρω πως τα φέρνει έτσι η ζωή μου και συνεχώς αλλάζουν όλα. Δεν ξέρω αν τελικά το προκαλώ από μόνη μου ή αν όλα είναι καρμικά. Δεν μπορώ να πω πως δεν μου αρέσουν οι αλλαγές. Μπορώ να πω πως είμαι εθισμένη στις αλλαγές, οι αλλαγές είναι η αδυναμία μου, το ναρκωτικό μου. Αυτές οι αλλαγές όμως έχουν αρχίσει να μπαίνουν και στις ζωές των παιδιών μου και δεν ξέρω κατά πόσο τους κάνει καλό. Ξέρω πως τα μικρά παιδιά λαχταρούν τη σταθερότητα. Ο μεγάλος μου γιος δεν μπορεί να επεξεργαστεί καλά τις αλλαγές όσο μικρές κι αν είναι. Για παράδειγμα έχει συνδέσει τις βόλτες μας στο ΙΚΕΑ με τον παιδότοπο και το σολομό στο εστιατόριο. Αν πάμε ΙΚΕΑ πρέπει να παίξει στον παιχνιδότοπο και μετά να φάει σολομό. Αν του αλλάξεις κάτι σε αυτή τη διαδικασία τότε δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Άλλο παράδειγμα είναι το μπιμπερό του. Θέλει να πίνει μόνο από ένα συγκεκριμένο και δεν δέχεται κάτι άλλο. Το ίδιο και με τα πάντα γύρω του, θέλει να είναι όλα όπως τα έκανε την πρώτη φορά. Θέλει να ξέρει τι τον περιμένει και ψάχνει απαντήσεις για τα πάντα. Ο μικρός μου γιος είναι πιο χαλαρός. Πολύ πιο χαλαρός χαρακτήρας. Δεν φαίνεται να τον απασχολούν και τόσο πολύ οι αλλαγές, είναι χαρούμενος μόνο και μόνο που είναι ζωντανός.
Ο πιο πρόσφατος μας κύκλος έκλεισε τη μέρα που γύρισε πίσω ο Θ. Άλλαξε ο τρόπος ζωής μας. Δεν περνάμε πια τις μέρες μας στο πατρικό μου αλλά είμαστε όλοι μαζί στο σπίτι μας. Και τα δύο μου παιδιά δέχτηκαν πολύ εύκολα τον μπαμπά τους και τον λατρεύουν και οι δύο. Αμέσως βρήκαμε το ρυθμό μας και όλα ήταν πολύ πιο εύκολα από ότι το περίμενα. Έφτιαχνα στο μυαλό μου χίλια δυό σενάρια για τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε σαν οικογένεια ενώ στην ουσία δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Είμαστε τόσο συμβατοί με τον άντρα μου που είναι λες και είμαι εγώ στο αρσενικό. Είναι στα αλήθεια το άλλο μου μισό. Δεν έχω ταιριάξει ποτέ μου με άνθρωπο όπως έχω ταιριάξει μαζί του. Ούτε με φίλους, ούτε με οικογένεια.
Η άλλη αλλαγή που μας προέκυψε έχει να κάνει με το σχολείο του Π. Πάλι αλλάξαμε σχολείο. Τώρα όμως είμαι εντελώς σίγουρη για την επιλογή μου. Την πρώτη φορά τον πήγα σε ένα σχολείο που ήταν καλό αλλά δεν το είχα ψάξει και πολύ. Ίσως να ήταν πολύ μικρός για σχολείο, ίσως δεν ήταν το κατάλληλο μέρος για τον ίδιο, ότι και να έγινε το θέμα είναι πως δεν μας βγήκε σε καλό η ιστορία. Το καλό είναι πως πήγε μόνο 3 μέρες. Δεν νομίζω να τον επηρέασε και ιδιαίτερα. Είναι λες και πήγε στον ίδιο παιδότοπο να παίξει για 3 φορές. Το δεύτερο μας σχολείο ήταν απλά άθλιο και φταίω εγώ γιαυτό. Δεν το έψαξα καθόλου. Μα καθόλου. Ο μικρός απλά μου ζήτησε να πάει σχολείο κι εγώ πάνω στη βιασύνη μου τον πήγα στο πρώτο σχολείο που βρήκα μπροστά μου. Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Το κατάλαβα από την αρχή ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν θέλω τώρα να αρχίσω να γράφω τι και πως αλλά το θέμα είναι πως η εμπειρία δεν ήταν καλή. Μετά το καλοκαίρι αποφάσισα να το ψάξω πολύ το θέμα. Είδα πολλά σχολεία, πήρα τηλέφωνα, έκλεισα ραντεβού, μίλησα με διευθύντριες, και υπερανέλυσα το θέμα. Στο τέλος κατέληξα σε ένα υπέροχο σχολείο που δεν μοιάζει με σχολείο. Είναι ένα σπίτι διαμορφωμένο ώστε να μοιάζει λίγο με σχολείο. Είναι σπίτι μακριά από το σπίτι. Είναι ζεστό και μαζί και οι δασκάλες. Ο Π το λάτρεψε από την πρώτη μέρα και τη δεύτερη μέρα που πήγαμε έτρεξε και αγκάλιασε τη δασκάλα του. Ο Π που δεν είναι καθόλου διαχυτικό παιδί, που δεν του αρέσουν οι αγκαλιές και τα φιλιά, δεν του άρεσαν ποτέ. Ούτε καν από μένα δεν τα δέχεται. Αυτό ήταν που μου έδωσε το πράσινο φως. Βρήκα το κατάλληλο περιβάλλον για τον Π. Ο Γ ίσως να μπορεί να προσαρμοστεί και σε πιο κοινού τύπου σχολειά αλλά όχι ο ευαίσθητος, καλλιτεχνικός μου Π. Δεν μπορεί την αυστηρότητα και την τυπικότητα. Θέλει χώρο και ελευθερία για να αναπτυχθεί. Έτσι είναι η φύση του, έτσι γεννήθηκε.
Αυτό που με ανησυχεί όμως έιναι μήπως τελικά δεν μείνουμε Κύπρο και αναγκαστώ να του αλλάξω πάλι σχολείο. Όχι μόνο σχολείο αλλά και χώρα και ζωή γενικότερα. Άλλα δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Ακόμα δεν έχει αποφασιστεί τίποτα, δεν έχουμε ιδέα πως θα καταλήξουμε. Προς το παρών ζούμε απλά τη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου