Ότι αισθάνομαι αυτή τη στιγμή
Έχω κολλήσει με το εξωτερικό. Όπως λέει ο Θ, όταν μου μπει κάτι στο μυαλό, βλέπω μόνο αυτό και δεν ησυχάζω αν δεν το κατακτήσω, ότι κι αν μου λένε οι γύρω μου που το έχουν ζήσει. Αν δεν το δω μόνη μου δεν ησυχάζω. Δεν εμπιστεύομαι. Έχω θέματα εμπιστοσύνης; Μήπως είμαι τρελλή; Που δεν κάθομαι στο σπίτι μου να μεγαλώσω τα παιδιά μου με τη βοήθεια των γύρω μου και θέλω να τα πιάσω και να φύγω και πάλι μόνη μου; Αφού ξέρω πως δεν αντέχω. Ξέρω πως η υπομονή μου είναι περιορισμένη.
Μήπως το εξωτερικό είναι τελικά το κάρμα μου και ήταν γραμμένο στο χάρτη μου από τη μέρα που γεννήθηκα και γιαυτό με ελκούσε πάντα τόσο έντονα; Ίσως τώρα να έχει φτάσει η στιγμή και εγώ το νιώθω επειδή είμαι πολύ ανοιχτή στα σημάδια που μου στέλνει η ζωή; Ή μήπως όλο αυτό είναι μια πλάνη του μυαλού μου; Ένα άκυρο κόλλημα χωρίς βάση. Νιώθω ότι θα τρελλαθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου