5 μηνών!

Δεν-το-πιστεύω-ότι-είσαι-5-μηνών!
Τι να πω για σένα. Κατ' αρχήν είσαι κούκλος. Είσαι γόης, έχεις απίστευτο προσωπάκι. Είσαι πολύ χοντρούλης, μαλακός και απαλός. Έχεις τα πιο τέλεια φουσκωτά μαλακά μάγουλα και μου αρέσει να χώνω μέσα τη μούρη μου και να τα φιλάω μέχρι το λαιμό και κάτω από το πηγούνι. Ξέρω ότι αν διαβάσεις ποτέ αυτό που μόλις έγραψα όταν θα είσαι μεγάλος θα θέλεις να με δείρεις. Αλλά δεν μπορώ είσαι απλά ένα λουκούμι. 

Από τη μια βλέπω ότι μεγάλωσες πολύ και από την άλλη μου θυμίζεις ακόμα νεογέννητο. Ο ύπνος σου είναι πολύ πολύ πολύ κακός. Δεν υπάρχει ρουτίνα μαζί σου και δυσκολεύομαι πολύ να σε κοιμήσω. Το βράδυ πας για ύπνο γύρω στις 11 και μετά από πολλές προσπάθειες. Μετά θα ξυπνήσεις σίγουρα 2 φορές για γάλα, γύρω στις 2 με 3 και μετά στις 6 με 7. Ενδιάμεσα θα ξυπνήσεις σίγουρα αρκετές φορές για να ρευτείς ή έτσι απλά χωρίς λόγο και θα πρέπει να σε νανουρίσω πάλι. Περνώ ακόμα πολλές ώρες περπατώντας πάνω κάτω στο δωμάτιο για να σε κοιμήσω. Και επειδή έχεις συνέχεια παγιδευμένο αέρα στο στομαχάκι σου, δεν μπορείς να κάνεις συνεχόμενο ύπνο πάνω από 2 ώρες ή στην καλύτερη περίπτωση 3 ώρες. Σε αυτό το θέμα είσαι πολύ πίσω σε σχέση με τον αδερφό σου ο οποίος μέχρι  αυτή την ηλικία είχε ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα ύπνου. 

Είσαι πολύ πιο ήρεμος όμως από τον αδερφό σου. Είσαι ήρεμο μωράκι, ήρεμη προσωπικότητα. Είσαι από αυτά τα μωράκια που έβλεπα να κάθονται ήσυχα στο καρότσι τους ή να τα κρατάει η μαμά τους και αυτά απλά να κάθονται, ενώ ο αδερφός σου ήταν συνέχεια σε κίνηση, σαν ένα χέλι (έτσι λέγαμε τότε). Θυμάμαι ότι με τον αδερφό σου ήμουν εξαντλημένη πνευματικά, θυμάμαι ότι άκουγα το τραγούδι my head is a jungle και ένιωθα ακριβώς έτσι. Με σένα είμαι περισσότερο κουρασμένη σωματικά από την αϋπνία και από το πήγαινε - έλα. Έχω φουσκωμένους μυς στα χέρια μου, δικέφαλο - τρικέφαλο και νομίζω ότι έχουν ανοίξει οι ώμοι μου. Είχα περισσότερη υπομονή όμως τότε με τον Π γιατί ήταν η πρώτη φορά και γιατί είχα και τον Θ μαζί μου. Τώρα νιώθω απλά να βουλιάζω μέσα σε μια μαύρη τρύπα, κουρασμένη και ανήμπορη να αντεπεξέλθω στις ταυτόχρονες ανάγκες δύο μωρών. 

Η μεγάλη εξέλιξη του μήνα είναι ότι τώρα μπορείς να πιάνεις αντικείμενα με τα χεράκια σου. Πιάνεις τα πάντα και πάντα ψάχνεις κάτι να πιάσεις. Ακόμα και τα ρούχα σου. Σου αρέσει να γρατσουνάς το δέρμα μου και να το τραβάς όταν σε κρατάω. Και τα νυχάκια σου είναι πολύ κοφτερά γιατί είναι λεπτά σαν λεπίδες. Άρχισες να φέρνεις αντικείμενα στο στόμα σου. Κούνας τις κουδουνίστρες σου. 

Είσαι πολύ πιο συμμετοχικός τώρα πια. Χαμογελάς, γελάς και κάποτε κάνεις χάχανα. Έχεις χιούμορ και είσαι πιο χαλαρός τυπάκος σαν βρέφος απότι ήταν ο αδερφός σου. Σε παίρνω στο δωμάτιο να σε κοιμήσω, σε απόλυτη ησυχία, με χαμηλά φώτα και εκεί που νομίζω ότι σε πήρε ο ύνος ακούω κχχχχχχχχ, κχχχχχ, και γελάκια. Είσαι κι εσύ τρέλας σαν τον αδερφό σου. 

Έχεις αποκτήσει φοβία σε άγνωστα πρόσωπα. Εκεί που δεν είχες ιδέα ποιός σε κρατάει, τώρα αν δεις ένα άνγωστο πρόσωπο αρχίζεις να κλαις σπαραχτικά. Το κάνεις με όλους εχτός με τη μαμά μου και τον αδερφό σου. Και εμένα φυσικά που είμαι το αγαπημένο σου πρόσωπο στον κόσμο. Λογικό. 

Έχεις αρχίσει να τρως στερεή τροφή. Σου δίνω ρυζάλευρο και βάζω μέσα μπανάνα με κεράσι ή μπανάνα με αβοκάτο. Τρως λαχανικά, πατάτα, καρότο, κολοκυθάκι, μπρόκολο, κουνουπίδι. Ακόμα δεν έχεις δοκιμάσει κοτόπουλο. Ψάχνω να βρω ελευθέρας βοσκής. Θηλάζεις ακόμα αποκλειστικά και δεν έχεις δοκιμάσει formula. Λατρεύεις να θηλάζεις, το προτιμάς από όποιαδήποτε άλλη τροφή έχεις δοκιμάσει. Λογικό. Σου αρέσει η ζεστασιά της μανούλας σου. 

Το θέμα με το ρέψιμο και τους εμετούς έχει καλυτερέψει στο ελάχιστο, τώρα που άρχισες να τρως τροφές. Νομίζω ότι αργά και σταθερά θα γίνεις καλά.

Τι άλλο να πω για σένα; Φοράς ρούχα νούμερο 9-12. Τα 6-9 (τα καλοκαιρινά του Π από πρόπερσι ο οποίος τα φορούσε σε πιο μεγάλη ηλικία από σένα) δεν σου κάνουν πια! Είσαι σχεδόν 9 κιλά. Έχεις πολύ μεγάλη και χοντρή πατούσα την οποία λατρεύω να ζουλάω. Δεν χωράει στο στόμα μου ενώ θυμάμαι ότι έβαζα στο στόμα μου το πόδι του Π μέχρι αρκετά μεγάλη ηλικία. Πιστεύω ότι θα γίνεις τεράστιος. Μπορεί και 1.90. 

Το μεγάλο μου άγχος είναι ότι αύριο αρχίζω δουλειά. Από τη μια θέλω να βγω έξω στην κοινωνία, να δω κόσμο γιατί έχω ανάγκη να συνειδητοποιήσω ότι η ζωή συνεχίζεται εκεί έξω, ότι υπάρχει ζωή για μένα εκεί έξω. Από την άλλη η δουλειά μου είναι απαίσια με απαίσιους ανθρώπους. Αλλά δεν είναι αυτό που με αγχώνει, αυτό είναι το ελάχιστο. Με αγχώνει το γεγονός ότι είσαι εξαρτημένος από το θηλασμό. Δεν σου έχω δώσει ξένο γάλα και δεν ξέρεις τι είναι το μπιμπερό. Δοκίμασα τις τελευταίες μέρες να σου δώσω νερό με το μπιμπερό αλλά δεν μπορείς να το πιάσεις και πνίγεσαι. Δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να ρουφίξεις από μέσα και αντί να το πιάσεις σαν θηλή, το μασάς με τα ούλη σου. Ξέρω ότι θα κλαις, ξέρω ότι θα με ψάχνεις και αυτό δεν το αντέχω. Ξέρω ότι θα συνηθίσεις όμως σιγά σιγά όπως συνήθισε και ο αδερφός σου όταν πήγα δουλειά. 

Σ' αγαπώ μωράκι. Περνάμε δύσκολα αλλά σ' αγαπώ πολύ.