3η διάγνωση

H 3η διάγνωση αφορά τον Γ και όχι τον Π αλλά ο μικρός μου Π μεγαλώνει και κάνει υπέροχα πράγματα. Όπως τα παιχνίδια με την αμμοδόχο που επανέφερα φέτος και την οποία δεν θυμάται από πέρσι αλλά μπορεί τώρα που μεγάλωσε να παίζει πολύ πιο καλά και να το χαίρεται περισσότερο. Η όπως όταν πήγαμε στην τράπεζα και έβαλε το αγαπημένο του panda να καθίσει τόσο ωραία στην καρέκλα δίπλα του. Είναι τόσο σημαντικό το panda για τον Π που του αξίζει μια ολόδικη του καρέκλα!

O Γ συνεχίζει με τα ίδια προβλήματα, δηλαδή να μην μπορεί να ρευτεί και αυτό να τον ενοχλεί και να τον κρατάει ξύπνιο ακόμα και τη νύχτα. Πήγαμε και σε τρίτο γιατρό για να μας πει τη γνώμη του, τον δικό μου παιδίατρο όταν ήμουνα μικρή. Μας είπε τα ίδια πράγματα, ότι είναι υγιέστατος και πρέπει απλά να περιμένουμε να περάσει από μόνο του το πρόβλημα. 

Κατάλαβα ότι ο κάθε γιατρός λέει τα δικά του. Αλλά σε γενικές γραμμές οι πιο παλιοί γιατροί είναι της πιο συντηρητικής άποψης ότι το μωρό πρέπει να έχει ένα πρόγραμμα στο φαγητό του και τώρα που ο Γ είναι 4,5 μηνών πρέπει να τρώει κάθε 4 ώρες. Ο Γ όμως πεινάει κάθε 3 ώρες και δεν υπάρχει περίπτωση να του στερήσω το φαγητό. Εγώ βάση της διατροφής μου τρώω κάθε 3 ώρες, θα το στερήσω από το μωρό μου; Οι πιο νέοι γιατροί υποστηρίζουν ότι το μωρό πρέπει να τρώει όποτε θέλει. Επίσης οι παλιοί γιατροί είναι πολύ υπέρ των τροφών του εμπορίου, δηλαδή φρουτόκρεμες farin lacte, ρυζάλευρα με γεύση, κλπ κλπ, και υποστηρίζουν ότι αυτά αποτελούν ελεγμένες τροφές ενώ τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά έχουν φάρμακα. Οι νέοι γιατροί συστήνουν φρούτα και λαχανικά, βιολογικά αν είναι δυνατόν και να αποφεύγουμε τις κρέμες. Η γιατρός που παίρνω τον Π και τον Γ είναι νέα γιατρός και έχω αποφασίσει ότι θα πηγαίνω βάση των δικών της συστάσεων. Έτσι ο Γ τρώει λαχανικά αλλά και το ρυζάλευρο της hipp που είναι βιολογικό, χωρίς ζάχαρη, χρώματα και συντηρητικά. Και φρούτα φυσικά. 

Ένα βρέφος θέλει πολλή φροντίδα ενώ η ευχαρίστηση που παίρνεις από αυτό είναι σχετικά μικρή. Στα πιο μεγάλα παιδάκια όπως είναι ο Π τα πράγματα είναι πολύ πιο ευχάριστα. Τελικά δεν μετανιώνω που έκανα τα παιδάκια μου τόσο κοντά το ένα με το άλλο αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο απότι το περίμενα. Ήμουνα ήδη πολύ κουρασμένη από τον Π και εκεί που πήγα να χαλαρώσω λίγο, μπήκα πίσω στα ίδια. Και είναι τόσο κοντινές οι μνήμες, δεν πρόλαβα να πάρω ανάσα. 

Σήμερα πήγαμε περίπατο στη Λήδρας με τη μαμά μου και τα μωρά. Είδα έναν μπαμπά να κρατάει ένα πολύ μικρό μωρό, νεογέννητο, πρέπει να ήτανε γύρω στα 2 μηνών. Και χάρηκα τόσο πολύ που έχω ξεπεράσει αυτό το στάδιο και χαίρομαι τόσο πολύ που δεν πρόκειται να το ξαναπεράσω ποτέ μα ποτέ. 

Τα θετικά των 4 μηνών είναι ότι το μωρό σε αναγνωρίζει πλέον και υπάρχει αλληλεπίδραση. Κάνουμε χαμογελάκια, λέμε τραγουδάκια, υπάρχει δηλαδή μια επικοινωνία η οποία μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Είμαι σίγουρη ότι σε ένα χρόνο από σήμερα θα είμαι πολύ πολύ πιο ευτυχισμένη. 

Πρέπει να κάνω λίγο ακόμα υπομονή. Ξέρω ότι ο καιρός περνάει γρήγορα και σύντομα ο Γ θα περπατάει και θα μιλάει. Πάντως έχω πάθει φοβία με τα μωρά. Βλέπω μωρά στην τηλεόραση, ή στο δρόμο ή ακούω για εγκύους και δεν θέλω καν να τα βλέπω. Η απόφαση μου είναι αυτή. Θα παραμείνω στα 2 παιδιά. Μετά υπάρχω κι εγώ που θέλω να ζήσω.