Σε αυτό το μικρό μου ημερολόγιο καταγράφω τη ζωή μας, τα σημαντικά και ασήμαντα γεγονότα που θέλω να κρατήσω ζωντανά μέσα από αναμνήσεις και φωτογραφίες. Και λατρεύω αυτό το χώρο που έχω, λατρεύω τη στιγμή που θα μου έρθει κάτι να γράψω, θα καθίσω μόνη μου με τον καφέ μου μπροστά στο laptop, θα διαλέξω τις φωτογραφίες και θα ξεδιπλώσω αυτό που έχω μέσα μου, θα βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και θα καθαρίσω το μυαλό μου. Πάντα μου άρεσε να γράφω, από μικρή. Είχα πάντα ιδέες να αναπτύξω και πάντα τα κατάφερνα καλύτερα στο γραπτό λόγο. Νιώθω ότι το μυαλό μου δουλεύει ασταμάτητα, δεν σταματά ποτέ να σκέφτεται, να επεξεργάζεται, να αναλύει με αποτέλεσμα την υπερένταση. Το γράψιμο όμως πάντα μου καθάριζε το μυαλό. Τις τελευταίες δύο μέρες με απασχολεί μια επίσκεψη μου έκανα στην αστρολόγο. Έχω κάνει πολλές φορές τους αστρολογικούς μας χάρτες στο internet και ξέρω που βρίσκονται οι πλανήτες μας αλλά τα πράγματα που διαβάζω είναι αντιφατικά. Πριν 3 χρόνια ξαναεπισκέφθηκα την ίδια αστρολόγο και τώρα που γεννήθηκε ο Π αποφάσισα να ξαναπάω.
Δεν μου είπε κάτι που δεν ξέρω ήδη. Ο χαρακτήρας που μου περίγραψε για τον Π είναι αυτός που ήδη έχω αντιληφθεί οτι έχει. Οι καταστάσεις στις ζωές μας που περίγραψε είναι ακριβώς αυτές που ισχύουν. Αυτό με συγκλονίζει. Πως γίνεται να είναι όλα γραμμένα κάπου εκεί ψηλά... Έχω ερωτήματα. Γεννήθηκα τη συγκεκριμένη μέρα επειδή έτσι έπρεπε να είμαι ή επειδή έτυχε να γεννηθώ εκείνη την ημέρα είμαι έτσι όπως είμαι....
Ξεκινήσαμε πρωί Μεγάλου Σαββάτου με τη Ρ για Λεμεσό. Εκεί μένει η αστρολόγος. Η μέρα ήταν πολύ βροχερή και σκοτεινή αλλά μου αρέσουν τέτοιες μέρες. Μου αρέσουν τα road trips. Σε 40 λεπτά φτάσαμε ήδη Λεμεσό και με ευκολία βρήκαμε το σπίτι της. Ήταν ένα ημιυπόγειο, παλιό, χτίσμα του '80 υπολογίζω. Έξω είχε πήλινες γλάστρες με εποχιακά λουλούδια. Δεν απάντησε στο κινητό της και έτσι χτυπήσαμε το κουδούνι. Μας άνοιξε με το αποκαλυπτικό της νυχτικό, σαστισμένη που μας είδε, μας έβαλε να καθίσουμε στον καναπέ και εξαφανίστηκε. Το σκυλάκι της γάβγισε στην αρχή αλλά μετά ησύχασε. Με ένα βλέμμα που έριξα στο χώρο παρατήρησα ότι το σπίτι είναι παραφορτωμένο με διάφορα έπιπλα και αντικείμενα. Σαβούρα όπως λέει και ο Θ. Πολλά πράγματα στοιβαγμένα. Μου κόπηκε η αναπνοή, δεν μπορώ τέτοιους χώρους, χρειάζομαι ανοιχτούς χώρους με αέρα, αποφορτισμένους από πολλά πράγματα για να μπορώ να αναπνέω. Το βλέμμα μου δεν ήξερε που να εστιάσει, προσπαθούσα να επεξεργαστώ τις πληροφορίες. Κάνει την επανεμφάνιση της, ανοίγει το τετράδιο της και μου λέει ότι ήρθα μια ώρα νωρίτερα, το ραντεβού μας ήταν στις 11. Ίσως να είναι και έτσι, δεν ξέρω, δεν τα πάω καλά με τις ώρες και δεν το είχα σημειώσει. Όπως και να 'χει απολογήθηκε που την βρήκαμε απροετοίμαστη, απολογήθηκα κι εγώ και περάσαμε μέσα σε ένα μικροσκοπικό δωματιάκι με 2 υπολογιστές και πάρα πολλά βιβλία αστρολογίας. Το σκυλάκι ξάπλωσε δίπλα μου και παρέμεινε εκεί καθ όλη την επίσκεψη. Ζήτησε τις ημερομηνίες και ώρες γέννησης μας, του Π, του Θ και τη δική μου. Και άρχισε η ανάλυση.
Πρώτα μίλησε για μένα, με πολύ μικρό ενδιαφέρον γιατί την προσοχή της τράβηξε ο χάρτης του Θ. Μου είπε ότι παίρνω τα πράγματα πολύ στα σοβαρά με αποτέλεσμα αυτό να μου προκαλεί άγχος και στεναχώρια, γιαυτό δεν πρέπει να δίνω τόση πολλή σημασία σε κάτι που μου λένε ή γίνεται γύρω μου. Με απλά λόγια να χαλαρώσω. Όντως τον τελευταίο καιρό είμαι στην πρίζα και δεν δέχομαι μύγα στο σπαθί μου.
Για τον Θ μίλησε ιδιαίτερα για την παιδική του ηλικία, η οποία δεν ήταν και από τις πιο εύκολες αλλά δεν θέλω να επεκταθώ σε αυτό το θέμα. Είναι πράγματα που ήδη γνωρίζω και είναι προσωπικά του βιώματα.
Ο χάρτης μου με τον χάρτη του Θ είναι παρόμοιοι. Έχουμε πλανήτες στα ίδια ζώδια και αυτό μας κάνει meant to be together, με αγάπη βαθιά και διαρκή. Το ότι έχουμε παρόμοιους χάρτες, μας κάνει να περνάμε τις ίδιες καταστάσεις στη ζωή. Και αυτή τη στιγμή περνάμε και οι δύο δυσκολίες στον εργασιακό μας χώρο. Δυστυχώς, έτσι είναι... Έχουμε και οι δύο κάποιον μεγαλύτερο άνθρωπο μέσα στον προσωπικό μας χώρο εργασίας ο οποίος μας δημιουργεί άγχος και ένταση. Ερχόμαστε σπίτι κουρασμένοι ψυχικά και η επικοινωνία μεταξύ μας μπλοκάρεται. Όμως, λέει, γύρω στον Ιούνιο με Ιούλιο ο Θ θα έχει μια πρόταση για δουλειά η οποία θα τον βοηθήσει να απομακρυνθεί από αυτό το άτομο. Υπάρχει όντως μια πρόταση στην πραγματικότητα αλλά δεν είναι επιβεβαιωμένη. Και αυτή η πρόταση αφορά το εξωτερικό.
Μετά περάσαμε στον μικρό Π!!! Το τρελό, μικρό μου παπί. Βάση χάρτη, πάντα, ο Π είναι δυνατό μωρό. Με έντονη προσωπικότητα, χαρακτήρα και πείσμα. Όταν θέλει κάτι θα το πάρει και όταν θέλει να κάνει κάτι θα το κάνει. Έχει αστείρευτη ενέργεια, γελάει πολύ και όποτε θέλει επιστρατεύει τα μεγάλα μέσα (το δάκρυ), για να πετύχει αυτό που έβαλε στο μυαλουδάκι του. Είναι χαρούμενος άνθρωπος και θα τραβάει την προσοχή των γύρω του γιατί είναι όμορφος, με χαρακτηριστικά μάτια. Η σχέση μεταξύ μας είναι φιλική. Με τον μπαμπά του δεν θα περνάει πολύ χρόνο, γιατί θα απουσιάζει πολύ από το σπίτι, αλλά ο χρόνος που περνάνε μαζί είναι ποιοτικός (αυτό ισχύει και τώρα). Εγώ λέει είμαι μια κοινωνική μαμά για τον Π, που του αφήνω πολύ χώρο και ελευθερία (και αυτό ισχύει, μισώ την καταπίεση). Χρειάζεται κουβέντα ο Π λέει, θέλει να μαθαίνει. Θα κάνει πολλές σπουδές στη ζωή του. Έχει τάση προς τα καλλιτεχνικά αλλά και στην τεχνολογία και ίσως στο μέλλον συνδυάσει αυτά τα δύο στο επάγγελμα του. Χρειάζεται σωματική άσκηση γιαυτό μου πρότεινε να τον παροτρύνω στο κολύμπι και στις πολεμικές τέχνες!! Κολύμπι γιατί έχει πολλούς πλανήτες στους Ιχθύς και πολεμικές τέχνες γιατί έχει συμμαζεμένη ενέργεια. Εγώ δεν αγχώνομαι γι' αυτά όμως, θα μου δείξει ο ίδιος το δρόμο που θέλει να ακολουθήσει κι εγώ απλώς θα τον ενθαρρύνω.
Βρήκε λάθος του γιατρού στη γέννα του Π, έπρεπε λέει να γεννηθεί πιο νωρίς. Αυτό ισχύει και νιώθω απίστευτες τύψεις.
Της ανέφερα ότι την προηγούμενη φορά που την επισκέφθηκα μου είχε πει να μην κάνω μωρό με τον κρόνο στον σκορπιό αλλά ο Π γεννήθηκε με αυτή ακριβώς τη θέση του κρόνου. Είπε ότι αυτός είναι ο λόγος που έπαθα κατάθλιψη. Αυτή η θέση είναι πολύ άσχημη για μένα και όταν γεννήθηκε ο Π, λέει, υπήρχε κατάθλιψη γύρω μας. Με αυτή τη θέση ευνοήθηκε η απότομη πτώση των ορμονών, κάτι που προκάλεσε την επιλόχεια κατάθλιψη. Ο Π αντιλήφθηκε το τι περνούσα αλλά δεν το ενσωμάτωσε στην ψυχολογία του. Είναι κάτι που πέρασε. Μια δυσκολία που αναμένεται να περάσει ο Π, είναι γύρω στα 3 του χρόνια. Θα αντιληφθεί με κάποιο τρόπο ότι το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται είναι ξένο προς αυτόν. Και αυτό ίσως να σημαίνει ότι θα βρίσκεται στο εξωτερικό.
Στο τέλος, λες και ήταν στο μυαλό μου, είπε ότι στο άμεσο μέλλον ο Π θα αποκτήσει μια αδερφούλα, όποια θα είναι πολύ όμορφη.
Κατέγραψα τα πιο σημαντικά, τα οποία θέλω να θυμάμαι και μόνο ο χρόνος θα δείξει αν θα γίνουν πραγματικότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου