Fully pregnant

   

38 εβδομάδων έγκυος! 

Νιώθω τόσο χοντρή και γερασμένη...

Πήγαμε στο γιατρό σήμερα και το μωράκι μας είναι 3180 γραμμάρια! Μεγάλωσε! Μου απομένουν μόνο 4 μέρες μέχρι τη μέρα που θα τον κρατήσω στα χέρια μου. 

Είμαι τρομοκρατημένη! Φοβάμαι τόσο πολύ την καισσαρική. Τρέμω στην ιδέα, τρέμω τη στιγμή που θα βρεθώ στο απαίσιο χειρουργείο με τα δυνατά φώτα και τόσα άτομα γύρω μου να με προετοιμάζουν για εγχείριση. Τρέμω την ανάρρωση μετά. Πιο πολύ όμως με φοβίζει η ζωή με 2 μωρά. Δεν είμαι έτοιμη για νέο κύκλο αϋπνιών. Δεν είμαι έτοιμη για την εικόνα που δείχνουν χιουμοριστικά οι ταινείες, της μαμάς που σέρνεται με τις πιτζάμες και τους μαύρους κύκλους στα μάτια, τα άλουστα μαλλιά, σκοντάφτοντας πάνω σε σκορπισμένα παιχνίδια μέσα στο σπίτι. Φυσικά ξέρω ότι αυτό είναι μόνο ένα διάστημα το οποίο θα περάσει. Είναι όμως τόσο τραυματικό και έντονο και γιαυτό το λόγο γίνεται τόσος ντόρος γιαυτό.

Ήρθε ο Θ! Είμαι τόσο μα τόσο μα τόσο χαρούμενη. Ένιωσα αμέσως ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου. Λες και τώρα μπορώ επιτέλους να χαλαρώσω και να αφήσω κάποιον άλλον να αναλάβει τη 'διοίκηση' της οικογένειας μας. Είναι τόσο ανακουφιστικό να τον έχω κοντά μου. Ο Π αντέδρασε λες και ο μπαμπάς του δεν έλειπε μια μέρα! Χάρηκε τόσο πολύ και άρχισε αμέσως να παίζει μαζί του. Πάντα όμως προτιμά τη... mummy του. Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα αντιδράσει όταν με δει με ένα βρέφος στην αγκαλιά. Σίγουρα στην αρχή δεν θα ασχοληθεί όπως κάνει όταν με βλέπει να κρατώ ένα όποιοδήποτε μωρό. Αλλά όταν συνειδητοποιήσει ότι αυτό το μωρό θα μένει στο σπίτι μας και θα περνάει ένα μεγάλο μέρος της ημέρας του στην αγκαλιά μου, τότε πιστεύω θα έχουμε αντίδραση. Είμαι πολύ χαρούμενη που θα περάσω τις πρώτες δύσκολες μέρες μετά τη γέννα στο σπίτι μαζί με τον Θ. Ταυτόχρονα είμαι τόσο λυπημένη που θα φύγει όταν το μωρό θα είναι μόλις 10 ημερών. Απο το άγχος έχω χάσει τον ύπνο μου και το στόμα μου έχει γεμίσει αύθες. 

Στιγμιότυπο από την Τετάρτη. Η τελευταία μας βόλτα στο mall, χωρίς τον Θ, πριν γεννήσω. Μια εποχή τελειώνει και μένει πίσω μας. 

Το σκιουράκι μας είναι crazier than ever! Έχει τόση ενέργεια και ζωή μέσα του! Απόψε θα είναι η πρώτη νύχτα που θα προσπαθήσω να κοιμηθώ με τον μπαμπά του και όχι μαζί του. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να με πάρει ο ύπνος γιατί συνήθισα να κοιμάμαι στριμωγμένη στο άβολο κρεβάτι του αλλά με το ζεστό του κορμάκι του κολλημένο στο δικό μου. Μπορώ να δοκιμάσω να τον φέρω στο δικό μας κρεβάτι αλλά δεν θέλω να του αναστατώσω τη ρουτίνα του... Επίσης ένα θέμα που δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί... 

Αρρώστησα. Έχω φριχτό πονόλαιμο και βουλωμένη μύτη. Ότι καλύτερο για μια ετοιμόγεννη γυναίκα! Ελπίζω να νιώσω καλύτερα μέχρι την Τετάρτη. Επιπλέον με πονάνε φριχτά τα κόκαλα μου και διάφορα νεύρα της σπονδυλικής στήλης πιέζονται από το μωρό. Έχω φτάσει στα όρια μου με την εγκυμοσύνη. Lets get this baby out of me!!!!!

Σήμερα μετά το ραντεβού στο γυναικολόγο πήγαμε με τον Θ στο ΙΚΕΑ και πήραμε μια συρταριέρα / αλλάχτρα η οποία θα μπει στο δωμάτιο μας για το νέο μωρό. Η δική του Π είναι ήδη γεμάτη με τα ρούχα του και επίσης σίγουρα θα χρειαστεί να αλλάξω το μωρό σε ώρα που ο Π θα κοιμάται και δεν θα θέλω να τον ενοχλήσω. Άρα πρέπει να έχω τα πράγματα του μωρού κάπου αλλού. 

Σίγουρα σύντομα δεν θα μπορώ να κάτσω με την ησυχία μου αργά τη νύχτα να γράφω στον υπολογιστή μου. Θα είμαι υπερβολικά άυπνη/κουρασμένη/εκνευρισμένη για να το κάνω. Η πολυαγαπημένη μου ρουτίνα θα πεταχτεί στα σκουπίδια. Ο Θ μου παράγγειλε ένα tablet και ελπίζω να καταφέρνω να κάνω μικρές αναρτήσεις από εκεί. Δοκίμασα και από το κινητό αλλά είναι πολύ δύσκολο. 

Πιθανών να είναι η τελευταία φορά που γράφω πριν γεννήσω... απίστευτο. 

Αντίο 'παλιά' ζωή (των τελευταίων 2 χρόνων), καλως να έρθεις νέα ζωή. Από την Τετάρτη θα είμαι μαμά 2 παιδιών! 2 αγοριών!