Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

2015! / 37 εβδομάδων / να ζήσεις μωράκι / 22 μηνών


Το χριστουγεννιάτικο μας δέντρο για τα Χριστούγεννα του 2014. 


Η θέα από το μπαλκόνι μας και η φύση είναι πανέμορφη αυτή την εποχή.


Ο Π παίζει με τα τρένα του.


37 εβδομάδων!


Ο μικρός Γ την ημέρα της γιορτής του.


Ρουχαλάκια για τον μικρό Γ.


Υγιεινή διατροφή / η αγαπημένη μου σαλάτα αυτή την εποχή. 



Οι κουβερτούλες που έφτιαξα για τον Γ. 

1. 2015!

Καλωσορίσαμε το 2015 με αισιοδοξία. Εγώ τουλάχιστον. Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικά αισιόδοξη αλλά νιώθω κάτι διαφορετικό. Νιώθω κάτι αισιόδοξο, χαρούμενο και κάτι να αλλάζει αυτή τη χρονιά. Δεν ένιωσα τις γιορτές όπως άλλα χρόνια, τις έζησα αλλά δεν τις 'έζησα'. Θέλω να πω πως ήμουν εκεί με το σώμα μου αλλά το μυαλό μου δεν συντονιζόταν στη στιγμή. Όχι ότι σκεφτόμουν κάτι άλλο, αλλά ζούσα την κάθε μέρα σαν να ήταν μια απλή, μη εορταστική μέρα. Και ίσως έτσι να είναι καλύτερα γιατί δεν έχεις μεγάλες προσδοκίες οι οποίες στη συνέχεια θα καταρριφθούν με απογοήτευση. Για το 2015....εύχομαι:
- να γεννήσω ένα υγιές μωράκι
- να μην πονάω μετά την εγχείρηση της καισσαρικής (yeah right!)
- το μωράκι που έρχεται να είναι ήσυχο (= να κοιμάται φυσιολογικά και να ξυπνάει κάθε 3 ώρες να φάει στην αρχή και μετά τις 40 μερές να αρχίσει να κοιμάται μέχρι το πρωί! Ναι, αυτό ζητάω από το σύμπαν και πιστεύω ότι το αξίζω!). Επίσης να είναι χαλαρό και πιο easy going από τον Π. Σε παρακαλώ θεέ του 2015....κάνε μου αυτό το δώρο!
- να προσαρμοστούμε γρήγορα στις καινούριες συνθήκες και ο Π να δεχτεί εύκολα τον αδερφό του και να μπούμε όσο το δυνατό το συντομότερο σε μια νέα ρουτίνα που να μας κάνει όλους χαρούμενους
- να χάσω γρήγορα τα κιλά της εγκυμοσύνης
- ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΘΩ ΕΠΙΛΟΓΧΙΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ (αναστεναγμός!)
- Να μετακομίσουμε στη Σαουδική Αραβία μαζί με τον Θ (φοβάμαι και μόνο που το γράφω, δεν θέλω να το γρουσουζέψω, γιατί ειλικρινά δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να πάμε) και να περνάμε καλά εκεί
- Γενικά όλα καλά! Όλα καλά!
Μήπως ξεχνάω κάτι και όταν πραγματοποιηθούν όλες αυτές οι πιο πάνω ευχές να σκεφτώ ότι έπρεπε να ζητήσω κι άλλα πράγματα;
- Γενικά να πραγματοποιηθούν και άλλες ευχές μου που θα σκεφτώ μετα!

Εγώ θέλω να:
- Είμαι ψύχραιμη μαμά, ως νέα μαμά 2 μικρών αγοριών
- Είμαι ήρεμη, χαρούμενη, να χρησιμοποιήσω την εμπειρία και τη γνώση μου στο μεγάλωμα του νέου μωρού
- Να το απολαμβάνω όλο αυτό που πρόκειται να συμβεί ως μια μοναδική εμπειρία και να μην νιώσω πνιγμένη, να μη θέλω να ξεφύγω
- Γενικά να νιώθω καλά

2. 37 εβδομάδων!

Σήμερα πήγα στο γυναικολόγο μου και επιτέλους καταφέραμε να δούμε το φατσάκι του μωρού. Πήγα μαζί με την αδερφή μου και συμφωνήσαμε και οι δύο ότι ο Γ μοιάζει υπερβολικά με τον Π. Απίστευτο! Είναι ίδιοι. Φυσικά αυτό θα φανεί καλύτερα όταν γεννηθεί. Ο Γ ζυγίζει 2.800 κιλά, πήρε 300 γραμμάρια τις τελευταίες 2 εβδομάδες. Δεν ενθουσιάστηκα γιατί περίμενα να πάρει περισσότερα, το πιο πίθανο είναι να γεννηθεί λίγο περισσότερο από 3 κιλά όπως και ο Π. Πράγμα πολύ περίεργο γιατί εγώ και ο Θ είμαστε ψιλοί και ο Π εξελίχθηκε σε πολύ μεγαλόσωμο μωρό και παιδάκι. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γεννάω μικρά μωρά. Όχι ότι έχω πρόβλημα με το μικρό μωρό αλλά έχω άσχημη εμπειρία με τον Π που μόλις γεννήθηκε ήθελε να πάρει το βάρος του και έτρωγε ακατάπαυστα μέχρι που έπαθε κολικούς και παλινδρόμηση και στο τέλος έγινε ένα μικρό βρεφοβουβαλάκι. 

Το μωρό κινείται απίστευτα πολύ, η κοιλιά μου αλλάζει σχήμα συνεχώς. Λατρεύω αυτό το αίσθμα του να νιώθεις κάτι να κινείται στην κοιλιά, κάτι να κολυμπάει και να ξέρεις ότι είναι το μωρό σου. Μα καλά πως χωράει εκει μέσα; Έχω κάποιες συσπάσεις, εχτές πίστεψα ότι θα γεννήσω γιατί είχα έντονους πόνους περιόδου και έπρεπε να καθήσω με τα πόδια ψηλά για να μου περάσουν. Εύχομαι να περιμένει μέχρι τη μέρα που προγραμματίσαμε γιατί θέλω να περάσω και λίγες μέρες μαζί με τον Θ πριν τη μεγάλη μέρα! 

Εγώ δεν έχω ιδέα πόσα κιλά είμαι! Δεν θυμάμαι από πότε έχω να ζυγιστώ και ούτε πόσα κιλά ήμουνα τότε. Και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη με αυτό το γεγονός και με την άγνοια που με διακατέχει. Πως άλλες γυναίκες περιμένουν μέχρι τη μέρα που θα γεννήσουν για να μάθουν το φύλο του μωρού; Εγώ περιμένω τη μέρα που θα επιστρέψω σπίτι από την κλινική για να μάθω πόσα κιλά είμαι! Θα είμαι η μοναδική γυναίκα της σύγχρονης εποχής που δεν θα ξέρει πόσα κιλά πήρε στην εγκυμοσύνη της! Παρεπιπτόντως, δεν θα μπορούσα με τίποτα να μην ξέρω το φύλο του μωρού και να πρέπει να αγοράσω όλα τα boring unisex ρουχα που κυκλοφορούν τα οποία να ταιριάζουν και στα δύο φύλα. Μπλε και πάλι μπλε. Αστειεύομαι έχω πάρει ρούχα σε όλα τα χρώματα εχτός ροζ. Τα αγόρια μου με έκαναν να μισήσω το ροζ. Τι σαχλό και παστέλ χρώμα είναι αυτό ενώ υπάρχουν τόσα έντονα και φωτεινά χρώματα; 

Αγχώνομαι... για πολλά πράγματα. Για την επιλόγχιο κατάθλιψη, για το πως θα το πάρει ο Π, πως θα προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα μόνοι μας χωρίς τον Θ, πως θα τα καταφέρνω όλα μόνη μου, μήπως καταρρεύσω, μήπως μου φανεί πολύ δύσκολο όλο αυτό, μήπως οι δικοί μου δεν με βοηθούν αρκετά, κλπ, κλπ. Σκέφτομαι ότι μου απομένουν μόνο μερικές μέρες και ανατριχιάζω σε όλο μου το κορμί. Θέε μου, κάνε να πάνε όλα καλά... 

3. Να ζήσεις μωράκι

Σήμερα είναι η ονομαστική γιορτή του μπαμπά μου και του μικρού Γ. Θα μου άρεσε πολύ να γεννηθεί σήμερα, στη γιορτή του αλλά...καλύτερα που επέλεξε να μην το κάνει γιατί ακόμη δεν είμαι έτοιμη. 

4. 22 μηνών

Αύριο ο Π γίνεται 22 μηνών! Αγάπη μου, αστέρι μου, ζωή μου, παιδάκι μου, μικρέ μου τύρρανε! Σε λατρεύω και τι να γράψω για σένα. Τι να λέω, τα ίδια; Πόσο έξυπνος είσαι, πόσο πολύ μιλάς, πόσα ξέρεις; Για το θερμό σου ταμπεραμέντο, που δεν περνάς απαρατήρητος; Για την τρέλα σου; Ακόμη συνεχίζεις να με εκπλήσεις, να με κάνεις να γελάω, να θυμώνω, να πανικοβάλομαι, να χαίρομαι, να φτάνω σε απόγνωση αλλά και να νιώθω η πιο τυχερή μαμά στον κόσμο. Σε 2 μήνες είναι τα 2α γενέθλια σου! Ποιός ξέρει αν θα είμαι σε θέση να σου κάνω πάρτυ, αλλά σίγουρα θα τα γιορτάσουμε με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Ο μεγάλος αδερφός...χαχα....ποιός θα το πίστευε... 

Αυτά πάνω κάτω... η ζωή κυλάει πότε ήρεμα, πότε με σκαμπανεβάσματα, αλλά πάντα σκέφτομαι πόσο γρήγορα περνάνε όλα, ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα, και αυτό με κάνει να συγκεντρώνομαι και να ζω τη στιγμή. Ίσως αυτό να είναι το τελευταίο μου κείμενο πριν γεννήσω...ποιός ξέρει! Ποιός ξέρει πότε θα βρω χρόνο να κάτσω να γράψω πάλι μετά τη γέννηση του Γ.... 

Im wishing on a star.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου