Το πρώτο φως της ημέρας! Καλημέρα! Νιώθω τυχερή που μπορώ να βλέπω από το μπαλκόνι μας την ανατολή του ήλιου.
Πρωινά παιχνίδια στη βεράντα με το πολυαγαπημένο χώμα από τις γλάστρες. Κάνει κρύο αλλά εσύ δεν καταλαβαίνεις. Εγώ κρυώνω να βγω έξω αλλά εσύ επιμένεις να βγάλεις ακόμα και τις κάλτσες σου! Τις οποίες δεν ανέχεσαι με τίποτα, μόνο όταν φοράς παπούτσια. Επίσης δεν ανέχεσαι ούτε τα σκεπάσματα τη νύχτα που κοιμάσαι! Μα καλά δεν κρυώνεις? Και ο μπαμπάς σου έτσι είναι! Αν το νερό είναι λίγο ζεστό στο μπάνιο μου λες 'καίει'. Το θέλεις δροσερό.
Μαγειρική! Για να μαγειρέψω πρέπει να στέκεσαι δίπλα μου, πάνω στην καρέκλα, να επιτηρείς τι κάνω, να συμμετέχεις και να κάνεις κι εσύ τα δικά σου. Έβγαλες όλες τις ντομάτες από τη σακούλα και τις έβαλες στο τηγάνι και μετά έβγαλες τα corn flakes από το σακούλι τους και τα έβαλες στο πιάτο σου. Σου αρέσει πολύ να απασχολείς συνέχεια με κάτι τα χέρια σου. Να βάζεις και να βγάζεις πράγματα από κουτιά ή να συναρμολογείς και να αποσυναρμολογείς παιχνίδια.
Είμαι και ο πρώτος μάγειρας!
Νύσταξες, έπιασες το 'νιάου' σου, το 'πχιό' (πιπίλα) σου και ξάπλωσες στο σπιτάκι σου για ύπνο μαζί με το φίλο σου τον Μπίγκο.
Δεν ξέρεις πόσο σε αγαπώ μικρέ μπόμπιρα....λατρεύω τις στιγμές μας...ελπίζω να κρατήσουν για πάντα στη μνήμη μου γιατί στην πραγματική ζωή εξαφανίζονται τόσο γρήγορα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου