Με το που ξυπνά τρέχει να παίξει με τα 'εργαλία' του. Σε αυτή την περίπτωση μια βελόνα πλεξίματος με την οποία 'βιδώνει' τις βίδες στο ποδήλατο.
Λίγο καιρό πριν φύγει ο Θ για Σαουδική Αραβία αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ότι θα ήταν καλό να προσλάβουμε ένα άτομο να με βοηθά στο σπίτι γιατί όσο θα προχωρούσε η εγκυμοσύνη θα γινόμουν όλο και πιο δυσκίνητη. Μένουμε στον πρώτο όροφο χωρίς ανσανσέρ και ο χώρος στάθμευσης του αυτοκινήτου μου είναι στο υπόγειο. Πολλές φορές φτάνω σπίτι με ψώνια τα οποία πρέπει να κατεβούν αμέσως για να μπουν στο ψυγείο. Έχω τον Π ο οποίος τρέχει με το που κατεβαίνει από το αυτοκίνητο για να πάει στην παιδική χαρά της γειτονιάς μας και το έργο μου γίνεται ακόμα δυσκολότερο! Σκεφτήκαμε να προσλάβουμε μια νεαρή κοπέλα που θα μπορεί να τρέχει πίσω από τον Π και να με βοηθά στο σπίτι με το μπάνιο του και διάφορα άλλα. Έβαλα αγγελία ηλεκτρονικά και πήρα πάνω από 50 βιογραφικά και αρκετά τηλεφωνήματα! Νηπιαγωγοί, νοσηλεύτριες, κοινωνικοί λειτουργοί, μέχρι και ένας άντρας μου έστειλε βιογραφικό! Δεν είχα πολύ χρόνο αλλά ούτε και διάθεση να κάνω πολλά interviews γιατί οι αιτήσεις έπεσαν τις προηγούμενες ημέρες της αναχώρησης του Θ και δεν ήθελα να σπαταλώ τις ώρες μου. Από την άλλη ήθελα να γνωρίσει και ο Θ την κοπέλα που θα προσλάβουμε. Είδα 4 κοπέλες από τις οποίες δεν με ενθουσίασε καμία! Καμία δεν είχε ιδιαίτερη προσέγγιση με τον Π και ίσως υποσυνείδητα να ήξερα ότι αυτό που πάω να κάνω δεν θα δουλέψει γιατί κάτι δεν ταίριαζε. Τελικά επέλεξα την Μ, μια κοπέλα 22 ετών, νηπιαγωγό με λίγη πείρα σε νηπιαγωγεία και σε μικρά παιδιά στην ηλικία του Π. Δούλεψε μια εβδομάδα, την πλήρωσα 100 ευρώ και της είπα να σταματήσει! Δεν είχε καμία χημεία με τον Π. Δεν ήξερε πως να τον προσεγγίσει, πως να του τραβήξει την προσοχή, γενικώς δεν ήξερε τι έκανε η κοπέλα. Δεν φταίει η ίδια όμως γιατί ούτε κι εγώ η ίδια δεν ήξερα τι ήθελα από αυτήν. Την περισσότερη ώρα καθόταν απλώς άπραγη ή κυνηγούσε τον Π μέσα στο σπίτι και του έλεγε όχι το ένα και όχι το άλλο. Ο Π εκνευριζόταν πάρα πολύ γιατί εγώ τον έχω πολύ ελεύθερο μέσα στο σπίτι, τον αφήνω να βγάζει τα πάντα από τα ντουλάπια, τον αφήνω να κάνει μαζί μου ηλεκτρική σκούπα, μέχρι και το ψαλίδι τον αφήνω να περιεργαστεί υπό την εποπτία μου. Αυτή η κοπέλα πίστευε ότι ένα μωρό δεν πρέπει να αγγίζει πουθενά μέσα στο σπίτι. Ο Π δεν την ήθελε ΚΑΘΟΛΟΥ και αυτό σήμαινε ότι δεν μπορούσε να μου προσφέρει πρακτικά καμία βοήθεια. Εάν ήθελα να τον πάρει λίγο μόνη της στην παιδική χαρά για να του ετοιμάσω κάτι να φάει (όπως κάναμε με τον Θ), δεν μπορούσε. Εάν ήθελα να την αφήσω λίγο με τον Π για να κάνω μπάνιο, δεν γινόταν γιατί ο Π δεν την ήθελε και με κυνηγούσε στο μπάνιο. Η σχέση μας λοιπόν έληξε άδοξα και με συνοπτικές διαδικασίες.
Συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζομαι κάποια νηπιαγωγό για να απασχολεί τον Π γιατί στην ουσία εγώ ασχολούμαι με τον Π. Δεν ήθελα καμία παρέμβαση από καμία άλλη καθώς θέλω να διαπαιδαγωγήσω μόνη μου το παιδί μου και θέλω να περνάμε τον πολύτιμο μας χρόνο μαζί χωρίς παρεμβολές. Οπότε κατάλαβα ότι πήρα μια λάθος απόφαση η οποία έπρεπε να διορθωθεί. Τέλος με τη Μ.
Η οικογένεια μου (γονείς, αδερφή, μαμα του Θ), υποσχέθηκαν ότι θα με βοηθούσαν. Έπρεπε όμως κάθε μέρα να βγάζω πρόγραμμα, να ρωτώ από την αρχή της εβδομάδας ποιός μπορεί να έρθει την κάθε μέρα και να συμβιβάζομαι με το πρόγραμμα τους και τα ωράρια τους, πράγμα πολύ εξαντλητικό. Κάποιες μέρες δεν μπορούσε να έρθει κανείς ενώ κάποιες μέρες μπορούσαν όλοι. Οι γονείς μου είναι άτομα που εκτιμούν πολύ την προσωπική τους ζωή και δύσκολα θα θυσιάσουν τα πάντα για τα παιδιά τους, πάντα ήταν έτσι - καλώς ή κακώς - και μας έμαθαν να είμαστε ανεξάρτητες και να μην στηριζόμαστε σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό μας. Κάποιες φορές αυτό με πληγώνει και άλλες φορές χαίρομαι απίστευτα γιατί οι γονείς μου έχουν τις ζωές τους και δεν ανακατεύονται στα προσωπικά μου. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Περνάω λοιπόν 2 εβδομάδες κάπως έτσι με πολύ άγχος και στρες γιατί είδα τη ζωή μου ξαφνικά να εκτροχιάζεται στο διάστημα και να παίρνει απρόβλεπτη τροπή. Μέσα στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια της μοναξίας, του 19μηνου toddler μου και του εμβρύου στην κοιλιά μου, μου έρχεται μια ίδεα! Δεν είναι παιδαγωγό για τον Π που χρειάζομαι αλλά κοπέλα για τις δουλειές του σπιτιού. Αν προσλάβω μια κοπέλα η οποία θα έρχεται καθημερινά το απόγευμα μέχρι την ώρα που θα πάει για ύπνο ο Π, να καθαρίζει το σπίτι, να με βοηθά με τα ψώνια, το μπάνιο του Π, να κατεβάζει τα σκουπίδια, να σιδερώνει τα ρούχα μας, να βάζει πλυντήριο και ότιδήποτε άλλο χρειαστώ! Δεν θα επεμβαίνει στη σχέση μου με τον Π καθώς εγώ θα είμαι free to do what i want μαζί του, χωρίς να έχω την ανάγκη να συντονίζω το πρόγραμμα ολόκληρης της οικογένειας! Its a win - win situtation. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Βάζω λοιπόν αγγελία στην ίδια ιστοσελίδα και παίρνω μόνο....2 τηλεφωνήματα!!! Πράγμα λογικό γιατί φαντάζομαι πιο πολλές κοπέλλες θέλουν να κάνουν τις νταντάδες σε παιδάκια παρά να καθαρίζουν σπίτια. Η μια κοπέλα είναι περίπου στην ηλικία της μαμάς μου και την αγγελία τη βρήκε ο γιός της. Η άλλη κοπέλα είναι μια μικρή κοπέλα 19 χρονών που τέλειωσε πέρσι το σχολείο αλλά καθαρίζει σπίτια μέχρι να βρει κάτι άλλο. Επέλεξα την πιο μεγάλη κυρία η οποία μου εξέπεμψε περισσότερη ασφάλεια και εμπειρία. Αρχίζουμε σήμερα πρώτη μέρα και ελπίζω όλα να πάνε καλά και να μπει επιτέλους μια σταθερότητα στη ζωή μας...
ΥΓ: Μέσα σε όλα αυτά χτύπησα με το αυτοκίνητο 2 φορές και τις 2 δικό μου φταίξιμο. Το πρώτο χτύπημα μου στοίχησε 100 ευρώ και το δεύτερο 70 (για τα αυτοκίνητα των ανθρώπων που χτύπησα εννοείται - το δικό μου ούτε και ξέρω, ούτε και θέλω να ξέρω πόσα χρειάζεται να φτιαχτεί και ούτε υπάρχει περίπτωση να το πάρω στο μηχανικό!)
ΥΓ: Επίσης χάλασε ο θερμοσίφωνας, το πιεστικό του νερού και κάηκε μια λάμπα μέσα στο σπίτι. Τα κανόνισα όλα μέσα στην τρέλα μου αλλά...είναι δύσκολο να μη μοιράζεσαι τη ζωή σου και την καθμερινότητα σου με κάποιον...- Respect στις single mothers).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου