Επιτέλους! Βρήκα καιρό για να βγάλω μια φωτογραφία και να κάτσω να γράψω! Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ιδέα πόσων εβδομάδων έγκυος είμαι. Πράγμα πολύ παράξενο γιατί στην προηγούμενη εγκυμοσύνη ήξερα τα πάντα και ήταν για το μόνο πράγμα που διάβαζα στο google και στο βιβλίο ' Τι να περιμένεις όταν είσαι έγκυος'. Απ' ότι θυμάμαι την τελευταία φορά που πήγα στο γιατρό, πριν 3 εβδομάδες, μου είπε ότι είμαι 16 εβδομάδων.
Ο χρόνος κυλάει και γρήγορα και αργά. Κυλάει γρήγορα από την άποψη ότι δεν νιώθω αυτή την εγκυμοσύνη, δεν κατάλαβα πότε πήγα 4 μηνών. Κυλάει αργά από την άποψη ότι έχουμε βγει εντελώς εκτός προγράμματος και ο Π κοιμάται κάθε βράδυ στις 11 ή 12! Απόψε ήμουν πολύ τυχερή γιατί έχασε τον μεσημεριανό του ύπνο με αποτέλεσμα να πέσει για ύπνο από τις 6:20!!! Έχω να ζήσω τέτοια εμπειρία πολύ καιρό. Είναι δύσκολο να πηγαίνεις για ύπνο και να ξυπνάς την ίδια ώρα με το μωρό σου γιατί αυτό σου δίνει στην κυριολεξία μηδέν χρόνο για τον εαυτό σου. Όσο και να λατρεύω τον Π, έχω ζωτική ανάγκη αυτές τις λίγες ώρες μακριά του, για να αποφορτιστώ, να σκεφτώ, να νιώσω ενήλικη, να ασχοληθώ με τον εαυτό μου, να σχεδιάσω και να προγραμματίσω.
Ο Π κοιμάται τώρα πια στο δικό του δωμάτιο. Είχαμε αγοράσει ένα κρεβάτι για το δωμάτιο του το οποίο προοριζόταν για τη μαμά μου η οποία θα έρθει να μείνει μαζί μας για κάποιες μέρες όταν γεννήσω. Τελικά άρεσε στον Π και αποφάσισε να κοιμάται εκεί! Πάει καιρός που δεν του αρέσει το μικρό του κρεβατάκι επειδή στριφογυρίζει στον ύπνο του και χτυπάει στα κάγκελα. Του αρέσει να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι μαζί μας αλλά ίσως νιώθει περιορισμένος όπως νιώθουμε κι εμείς καθώς χτυπάμε ο ένας πάνω στον άλλον. Το κρεβάτι του είναι ότι πρέπει! Την πρώτη νύχτα που πήγα για ύπνο και είδα το άδειο του κρεβατάκι σχεδόν με πήραν τα κλάματα. Πότε μεγάλωσε το μικρό μου αρκουδάκι και αυτό το κρεβάτι θα δεχτεί τώρα ένα άλλο βρεφάκι?
Κάποιες μέρες είναι πολύ κουραστικές. Ο Π βαριέται εύκολα. Θέλει να βρίσκεται συνεχώς έξω και το ζητάει. Μερικές φορές δεν μπορώ να του ικανοποιήσω την επιθυμία του γιατί έξω έχει 40 βαθμούς Κελσίου. Είναι έντονο μωρό, τα είπαμε αυτά. Θυμώνει πολύ, παθαίνει ξεσπάσματα θυμού. Αυτά είναι τα χειρότερα μου γιατί δυσκολεύομαι. Λατρεύω όμως τις στιγμές που 'μιλάμε'. Που μου ζητάει κάτι με τις λεξούλες που έμαθε, που με φωνάζει μαμά, που κολλάει (σπάνια) το φατσάκι του στο δικό μου για να τον φιλήσω.
Σήμερα έκανα μια online παραγγελία για ρούχα maternity. Κάποια βασικά κομμάτια γιατί είναι χάσιμο λεφτών να αγοράσω κάτι άλλο. Κρατάει πολύ λίγο αυτή η περίοδος. Νομίζω ότι είναι καιρός να ψάξω για τα jeans εγκυμοσύνης που είχα πάρει πριν 2 χρόνια.
Αύριο έχω ραντεβού με το γιατρό μου και ανυπομονώ να ακούσω την καρδούλα του μωρού μου και να το δω να κινείται στην οθόνη! Δεν του μιλάω και ούτε το σκέφτομαι πολύ συχνά γιατί δεν έχω χρόνο. Αλλά το περιμένω σαν τρελή και ανυπομονώ να δω την αντίδραση του Π όταν θα αποκτήσει αδερφάκι. Βασικά τους φαντάζομαι μαζί πιο μεγάλους, να παίζουν και να τρέχουν πάνω κάτω και να είναι κολλητά φιλαράκια.
Σήμερα ο Π έκανε ένα φίλο στην παιδική χαρά. Τον λένε Χρίστο και μένει λίγο πιο κάτω. Είναι 6 χρονών αλλά εντυπωσιάστηκε από τον Π και αποφάσισε να τον κάνει φίλο. Είπε ότι είναι το πιο δυνατό μωρό σε τόσο μικρή ηλικία που γνώρισε ποτέ και είπε ότι όταν μεγαλώσει θα κάνουν παρέα. Ακολούθησε τον Θ και τον Π με το ποδήλατο του μέχρι το σπίτι μας για να δει που μένουμε! Ο Π...δεν νομίζω να κατάλαβε και πολλά πράγματα αλλά ενθουσιάστηκε με το ποδήλατο του Χρίστου. Λατρεύει τα μέσα μεταφοράς. Ποδήλατα, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, μοτοσυκλέτες, μηχανήματα οικοδομής, φορτηγά, κλπ κλπ. Τα παρακολουθεί όλα με δέος. Μήπως είναι στο DNA του? Θα δείξει....
ΥΓ: Είμαι 63 κιλά! Δεν τα πάω και τόσο καλά όσο ήθελα αλλά προσπαθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου