Αύγουστος!
Ο αγαπημένος μου μήνας. Ο απόλυτος μήνας του καλοκαιριού. Ο πιο μαγικός μήνας του χρόνου. Είναι οι μέρες που πραγματικά ζω γιατί δεν υπάρχει για μένα τίποτα άλλο στον κόσμο παρά οι δικοί μου άνθρωποι και η φύση. Η φύση. Η φύση βρίσκεται στη διάθεση μας να την απολαύσουμε. Η θάλασσα. Λατρεύω τη θάλασσα...
Τέλειωσε ήδη το πρώτο μέρος των καλοκαιρινών μας διακοπών - δεν ξέρω αν θα υπάρξει και δεύτερο, θα το παλέψουμε όμως. 7 μέρες στην Πόλη Χρυσοχούς, στο natura beach hotel. Ήθελα από πέρσι να κλείσουμε ένα σπίτι στο Λατσί, πάνω στη θάλασσα. Όμως το χάσαμε τελευταία στιγμή και έτσι η εναλλακτική μας ήταν ένα σπίτι στο natura. Το επέλεξα γιατί η φιλοσοφία αυτού του ξενοδοχείου είναι ... η φύση. Βρίσκεται μέσα στα δέντρα, σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα, την άγρια θάλασσα με τις φωλιές των χελώνων στην άμμο. Καλλιεργούν οι ίδιοι τα βιολογικά τους προϊόντα με τα οποία φτιάχνουν τα γεύματα τους. Υπάρχουν ζώα, κότες, κατσικάκια, πάπιες και παγόνια και επιπλέον οι επισκέπτες μπορούν να φέρουν το σκύλο τους! Αυτό που θα μου άρεσε πιο πολύ θα ήταν το σπίτι να ήταν φτιαγμένο σε παραδοσιακό στυλ και με παραδοσιακά υλικά, αντί για μοντέρνα.
Περάσαμε 7 μέρες μαγικές. Μας επισκέφθηκαν με τη σειρά πολλοί δικοί μας άνθρωποι με τους οποίους μοιραστήκαμε το μαγικό τοπίο. Ο Π....πόσο υπέροχα πέρασε ο Π. Πόσο λατρεύει τη θάλασσα και πόσο ατρόμητος είναι στα μεγάλα κύματα που σπάνε στην ακροθαλασσιά. Ξαπλώνει στην άμμο και περιμένει το κύμα να έρθει να τον παρασύρει, απολαμβάνει την επαφή με τη γη και το νερό. Είναι παιδί της φύσης. Ξαπλώνει στην άμμο με όλο του το κορμάκι και κάνει κύκλους. Δοκιμάζει το νερό της θάλασσας. Δοκιμάζει μέχρι και το νερό της πισίνας. Τα βράδια...μαγικά! Το κέντρο της πόλης είναι γραφικό, με πλακόστρωτα δρομάκια και μικρά ταβερνάκια. Ο Π εξερεύνησε την κάθε του γωνιά. Κοινωνικός ως το κόκαλο, ανεξάρτητος αυθόρμητος, ξεδιάντροπος θα έλεγα με την αστεία έννοια, με άγνοια της κακίας των ανθρώπων, αθώος, αγνός, γλυκός.
Βλέπω τις φωτογραφίες και ταξιδεύω πίσω εκεί με το νου μου.... συγκινούμαι κιόλας που τέλειωσε τόσο σύντομα το μικρό μας ταξιδάκι. Περνάμε 360 μέρες του χρόνου όλες ίδιες, με τα ίδια άγχη, την κούραση της δουλειάς, νεύρα, δυσκολίες, κλεισμένοι μέσα σε κτίρια, στριμωγμένοι με άλλους ανθρώπους. Και φτάνουν μόνο αυτές οι 5 μέρες του χρόνου μακριά από όλα αυτά για να σε κάνουν να ζήσεις πραγματικά, να έρθεις σε επαφή με τη φύση σου, να ηρεμήσεις και να πάρεις δύναμη για να συνεχίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου