Ξύπνησα το πρωί στις 7, στο πατρικό μου, στο ίδιο κρεβάτι με το μικρό μου παιδί που κουλουριάζεται δίπλα μου και κολλάει το πρόσωπο του στο δικό μου για να μυρίζω την ανάσα του, οι πατούσες του ακουμπάνε τα πόδια μου και τα χεράκια του αγκαλιάζουν το πρόσωπο μου. Έτσι κοιμόμαστε. Ο ένας μέσα στον άλλον. Ο μεγάλος μου γιος κοιμάται σε ένα μικρό κρεβατάκι κολλημένο στο δικό μας. Κάθε πρωί προσπαθώ να σηκωθώ χωρίς να τους ξυπνήσω για να καταφέρω να πιω τον καφέ μου πριν αρχίσουν οι ασταμάτητες απαιτήσεις της ημέρας μας. Σπάνια τα καταφέρνω.
Κατεβήκαμε κάτω, τους έκανα γάλα και τους έβαλα ταινία και ευχήθηκα να καθίσουν για λίγο ακίνητοι μέχρι να πιω τον καφέ μου. Δεν έγινε. Μόλις ήπιαν το γάλα τους πετάχτηκαν πάνω και έπιασαν παιχνίδι (με ότι συνεπάγεται αυτό). Ο μικρός θέλει να είναι όλη μέρα έξω στην αυλή. Ο μεγάλος προτιμά να σκαρφαλώνει σε έπιπλα και να πετάγεται από αυτά. Τους έφτιαξα ψωμί με μαρμελάδα και τυρί. Τους έκρυψα με μαξιλάρια και φαντάστηκαν πως είναι δεινόσαυροι μέσα στο αυγό τους που προσπαθούσαν να γεννηθούν. Ο Π όταν γεννήθηκε (πέταξε από πάνω του τα μαξιλάρια) ήταν ένας καλός και χαμογελαστός δεινόσαυρος ενώ ο Γ επέλεξε να είναι ένας άγριος Τ - Rex. Δεν ξέρει ποιός είναι αυτός φυσικά αλλά με αυτόν έμοιαζε αφού έβγαζε κραυγές και προσπαθούσε να γίνει τρομακτικός. Μετά έκρυψαν εμένα και γεννήθηκε η μαμά δεινοσαυρίνα.
Μετά ο Γ αποφάσισε να πάει πάνω να ξυπνήσει τη γιαγιά η οποία ντύθηκε και κατέβηκε κάτω. Τους έφτιαξε ομελέτα και τη συνόδευσε με αγγούρι. Ο Π τα έφαγε όλα αλλά ο Γ έφαγε μόνο το αγγούρι. Μετά ντυθήκαμε όλοι και ο Γ με τη γιαγιά του πήγε για ψώνια ενώ ο Π κι εγώ κατευθυνθήκαμε προς το σχολείο του. Κουβάλησε μαζί του κάποια παιχνίδια, ένα καράβι και μια μαγική πύλη (έτσι την αποκαλεί). 'Εχασε το πρωινό γεύμα στο σχολείο αλλά δεν πειράζει γιατί έφαγε στο σπίτι. Βρήκαμε όλα τα παιδιά και τη δασκάλα τους στην τουαλέτα. Μίλησα λίγο με τη δασκάλα του και μου είπε πως είναι πιο ωραία έτσι τα μαλλιά μου (έκανα ανταύγιες χθες).
Στη συνέχεια πήγα στα γραφεία της εταιρίας που δουλεύει ο Θ για να τους δώσω τις φωτογραφίες μας και κάποια μεταφρασμένα πιστοποιητικά. Ο υπεύθυνος για τις βίζες με έστειλε σε ένα ιατρείο εκεί κοντά να μου πάρουν αίμα για αναλύσεις. Οι Σαουδάραβες θέλουν να είναι σίγουροι πως δεν έχω Aids και υπατίτιδα. Όλα αυτά τα χαρτιά θα πάνε στην πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στην Αθήνα για να μπουν σφραγίδες πάνω στα διαβατήρια μας και να μπορέσουμε να ταξιδέψουμε. Θα μπορέσω να ταξιδέψω γύρω στην 1η Απριλίου.
Στο ιατρείο που ήμουνα είπα στον γιατρό να μου κάνει και κάποιες προσωπικές αναλύσεις αίματος για να δω το θυροειδή μου, χοληστερόλη, σίδηρο, βιταμίνες κλπ. Έχω περιέργεια να δω πως είμαι εσσωτερικά. Η πίεση μου ήταν καλή, το οξυγόνο στο αίμα μου 99% και οι παλμοί μου πολύ καλοί. Του είπα πως είμαι χορτοφάγος και μου είπε να τρώω κάποια γαλακτοκομικά για να παίρνω κάποιες βιταμίνες και συστατικά που δεν υπάρχουν αλλού.
Στη συνέχεια πήγα στην οδοντίατρο γιατί είμαι στο μέσο της διαδικασίας της απονεύρωσης ενός δοντιού μου (για δεύτερη φορά)! Όλο αυτό θα μου στοιχήσει 560 ευρώ.
Έφυγα από την οδοντίατρο, σταμάτησα για να πιάσω ένα φρέσκο χυμό και μετά πήγα στη δουλειά μου στην οποία βρίσκομαι μέχρι τώρα.
Είμαι σε μια διαδικασία ανυπομονησίας, σε λίγες μέρες θα μπορέσω να ταξιδέψω. Εκτός από τη μεγάλη αλλαγή που είναι μπροστά μας, είμαι ενθουσιασμένη για τις λίγες μέρες που θα περάσω μαζί με τον άντρα μου, μόνοι μας. Πιο πολύ όμως ανυπομονώ να γνωρίσω αυτή την πόλη. Την Al Khobar. Και εύχομαι να είναι καλή. Έχω ένα προαίσθημα αυτή τη φορά ότι όλα θα είναι καλά. Έχω ένα προαίσθημα ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε απο δω. Το ένστικτο μου αυτή τη φορά μου λέει πως όλα θα είναι καλά. Αισθάνομαι μια ηρεμία. Μια γαλήνη. Λες και η βάρκα μου πλέει σε ήσυχα νερά. Ελπίζω να μην κάνω λάθος. Πριν ενάμισι χρόνο όταν θα ταξιδεύαμε για Riyadh, ήμουν πολύ ανήσυχη. Το ήξερα πως δεν θα είναι καλά τα πράγματα. Το ένιωθα πως θα περάσω άσχημα και πως δεν θα πετύχει.
Αλλά είμαι πολύ επιφυλακτική. Ξέρω πως θα αντιμετωπίσω δυκολίες. Ξέρω πως δεν θα είναι όλα ρόδινα. Πιο πολύ από όλα φοβάμαι πως τα παιδιά μου θα μου ζητήσουν να πάμε πίσω στο σπίτι μας. Φοβάμαι πως θα έρθει το πρώτο βράδυ και την ώρα του ύπνου θα μου πουν πάμε σπίτι μας τώρα να κοιμηθούμε. Ή θα μου ζητήσουν να πάμε σε παιδότοπο ή για καφέ ή στο πάρκο ή στην αδερφή μου. Γενικώς να μου ζητήσουν κάτι το οποίο δεν θα μπορώ να τους δώσω και εγώ θα νιώσω ανήμπορη και δεν υπάρχει τρόπος να εξηγήσω σε τόσο μικρά παιδιά την κατάστασή μας. Παίρνω βαθιά εισπνοή και εύχομαι πως όλα θα πάνε καλά. Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βρέθηκαν στη θέση μας. Και επιβίωσαν. Κάπου διάβασα στο internet... Dear Destiny, im ready now.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου