Επιτέλους μπορώ να πω με ασφάλεια ότι τα δύσκολα έχουν περάσει. Ο Γ έχει μεγαλώσει και είναι μια απόλαυση. Τι να πω για αυτό τον μήνα που πέρασε. Έχει κάνει κάποια βήματα χωρίς να κρατάει κάπου και πιστεύω ότι είναι έτοιμος να περπατήσει. Ίσως μέχρι να γράψω για τον επόμενο μήνα να έχει ήδη περπατήσει. Από τη μέρα που ήρθαμε πίσω στο σπίτι μας ο Γ κοιμάται μια χαρά! Κοιμόμαστε όλοι μαζί στο μεγάλο κρεβάτι και πιστεύω ότι είναι 2 οι λόγοι που συνέτειναν σε αυτό. Πρώτον κουράζεται γιατί όλη μέρα κάνει πολλά πράγματα ενώ στη Σαουδική δεν έκανε απολύτως τίποτα και ήταν κλεισμένος μέσα σε 4 τοίχους και δεύτερον κοιμάται δίπλα μου και όταν ανοίγει τα ματάκια του με βλέπει εκεί και ξανακοιμάται. Είμαστε και οι δύο πολύ πιο ευτυχισμένοι. Έχει βγάλει τα δύο μπροστινά κάτω δοντάκια και τώρα τρώει τα πάντα. Έχει αρχίσει να δείχνει προτίμηση στα φαγητά που δεν είναι αλεσμένα αλλά γενικά έχει δοκιμάσει και ψάρι και αυγό και τα πάντα. Έχει αρκετή ανασφάλεια την οποία πιστεύω ότι του προκάλεσαν όλες αυτές οι αλλαγές στη ζωή του. Είναι προσκολλημένος πάνω μου και δεν δέχεται ούτε στην τουαλέτα να πάω, δεν θέλει κανέναν άλλον παρά μόνο εμένα. Είναι όμως τόσο αγαπησιάρης κάτι που δεν έζησα ποτέ με τον Π. Του αρέσει να ξαπλώνει το κεφαλάκι του πάνω στον ώμο μου και γενικώς είναι πιο ήσυχος από τον Π. Εχτές πήγαμε στα ξαδέρφια του Π και όση ώρα ήμασταν εκεί, ο Γ στεκότανε δίπλα μου ήσυχος. Δεν έχω ζήσει τέτοιες στιγμές με τον Π, είναι άλλος χαρακτήρας ο Γ. Αυτά έχω να πω για τον 10ο μήνα. Σε 2 μήνες έχουμε γενέθλια! Απίστευτο. Περάσαμε πολλά για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Πάρα πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου