5 μέρες

Γράφω αυτό το ποστ από το κινητό μου καθώς κάθομαι στο τραπέζι της κουζίνας και πίνω τον καφέ μου. Τα παιδιά μου στέκονται γυμνά πάνω σε δύο καρέκλες μπροστά στο νεροχύτη της κουζίνας και κάνουν πως πλένουν πιάτα ενώ στην ουσία καταβρέχουν τα πάντα και τους εαυτούς τους. Τους αφήνω όμως για να ξεκλέψω λίγα λετά να απολαύσω τον καφέ μου. 

Σε πέντε μέρες και πέντε νύχτες έρχεται ο άντρας μου. Το Σάββατο. Θα βάλω στο φούρνο το φαγητό, θα ντύσω τα μωρά μας και θα ξεκινήσουμε για το αεροδρόμιο όπου θα δούμε τον Θ για πρώτη φορά μετά από 8 μήνες. Ο Π τον ζητά σχεδόν καθημερινά και θυμάται συχνά γεγονότα από τη Σαουδική Αραβία χωρίς να μπορεί να θυμηθεί ότι έγιναν κάπου πολύ μακριά από εδώ. Ο μικρός μου Γ στους 19 μήνες ζωής του δεν έχει καμία ανάμνηση από τον μπαμπά του.

Η στιγμή που θα βρεθούμε θα είναι μια εντελώς προσωπική στιγμή που τα συναισθήματα και οι αντιδράσεις θα έρθουν αβίαστα χωρίς να λογοκριθούν από την παρουσία ανθρώπων που δεν αποτελούν μέρος της μικρής μας οικογένειας των τεσσάρων. Γιαυτό το λόγο δεν ξέρει κανείς πως ο Θ έρχεται το Σάββατο. Η επίσημη ημερομηνία της άφιξης του είναι οι 2 Σεπτεμβρίου. Το Σάββατο είναι το μυστικό μας.  Αναγκαστήκαμε να το κάνουμε αυτό γιατί όλες τις προηγούμενες φορές η μαμά του ήρθε μαζί μας στο αεροδρόμιο και χάθηκε η μαγεία της στιγμής. Και επειδή ήρθαμε πολλές φορές σε αντιπαράθεση μαζί της γιαυτό το θέμα αναγκαστήκαμε να πούμε ψέματα. 

Σε 5 μέρες και 5 νύχτες θα είμαστε ξανά οικογένεια. Θα αρχίσουμε από την αρχή.