Όνειρα και ονόματα

Κάποια όνειρα είναι παιχνίδια του υποσυνείδητου αλλά κάποια άλλα πιστεύω ότι κρύβουν κάποιο μύνημα. Από τον καιρό που γεννήθηκε ο Γ βλέπω συνέχεια όνειρα, ειδικά τον πρώτο καιρό που δεν κοιμόμουν καθόλου καλά, έβλεπα μέχρι και 5 όνειρα κάθε βράδυ. Συνεχόμενα και εναλλασόμενα. Νομίζω ότι δεν βρισκόμουν ποτέ σε κατάσταση βαθύ ύπνου, ήμουν συνέχεια σε εγρήγορση. Κάποια όνειρα αξίζει να τα θυμάμαι όμως γιατί πιστεύω ότι προέρχονται από πολύ βαθιά μέσα μου. 

Το ονείρο πάει κάπως έτσι. Μιλούσα με κάτι παλιές μου φίλες από τις οποίες η μια έχει ήδη ένα παιδάκι και η άλλη είναι έγκυος. Τώρα πια έχει πολύ καιρό να μιλήσω μαζί τους. Με ρωτάει η μια που είναι έγκυος. Αγάπησες τον Π πριν τον γεννήσεις; Λέω πριν τον γεννήσω; Ναι αλλά όχι με τον τρόπο που τον αγαπώ τώρα. Και ρωτάει πάλι, και όταν γεννήθηκε τον αγάπησες αμέσως; Λέω ναι... Και μου απαντάει, αλλά φαντάζομαι με τον τρόπο που αγαπάς όλα τα μωρά. Και απαντώ, βασικά με τον τρόπο που δεν τα αγαπώ! Εννοώντας μέσα μου εκείνη την ώρα, ότι δεν αγάπησα τον Π αμέσως μόλις γεννήθηκε, και ειδικά με τις δυσκολίες που πέρασα το πρώτο διάστημα, μου πήρε πολύ καιρό να δεθώ μαζί του και να τον αγαπήσω πραγματικά. Αλλά αυτή η απάντηση ήταν ο τρόπος μου να συμπεριλάβω όλα αυτά τα συναισθήματα. Και συνεχίζει να με ρωτάει. Τον Γ τον αγάπησες αμέσως; Και απαντώ, α, με τον Γ ήταν όλα πολύ διαφορετικά! Δηλαδή; με ρωτάει. Είχα ήδη προλάβει να ερωτευτώ!, λέω. Ποιόν ερωτεύτηκες, ρωτάει. Τον Π! απαντώ! Εννοώντας ότι, ξέροντας τώρα πια ότι ένα μωρό δεν το αγαπάς αμέσως μόλις γεννιέται αλλά σου παίρνει χρόνο και βλέποντας την αγάπη μου για τον Π να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και να γίνεται κάτι τόσο μεγάλο και δυνατό, ήξερα πια ότι τον Γ θα τον αγαπήσω μεγαλώνοντας και δεν είχα προσδοκίες να νιώσω αμέσως μια τεράστια αγάπη γιαυτόν. 
Ξύπνησα από αυτό το όνειρο με ένα πολύ γλυκό συναίσθημα το οποίο δεν θέλω να ξεχάσω, γιαυτό θέλω να υπάρχει αυτό το όνειρο καταγεγραμμένο. 

Τα πιο κάτω όνειρα είναι πιο παλιά, αλλά είναι χαραγμένα μέσα μου και δεν νομίζω να τα ξεχάσω ποτέ όσο ζω. Είναι τόσο έντοντα. Κατ΄αρχήν να πω ότι τα όνειρα αφορούν τη γιαγιά μου από την πλευρά του μπαμπά μου η οποία έχει πεθάνει εδώ και 7 χρόνια. Δεν είχα ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις με αυτή τη γιαγιά, ήταν πάντα πολύ απόμακρη, ψυχρή, αυστηρή γυναίκα, δεν ένιωσα ποτέ ζεστασιά ούτε να είμαι ποτέ κοντά της. Την έχω δει από τότε ακόμα μια φορά στο όνειρο μου, πιο παλιά. Μου φαίνεται πολύ περίεργο να την βλέπω στα όνειρα μου μιας και δεν είχαμε ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις και ούτε την θυμάμαι ποτέ, ούτε μιλάω γι΄αυτήν. Μπορεί να είμαι αφελής αλλά πιστεύω πραγματικά ότι οι νεκροί βρίσκονται κάπου που μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας και πιστεύω ότι όταν εμφανίζονται στα όνειρα μας, έρχονται για να μας φέρουν κάποιο μήνυμα. Ενώ το προηγούμενο όνειρο μου ξέρω ότι προέρχεται από το υποσυνείδητο και τα βαθιά μου συναισθήματα, τα πιο κάτω ξέρω ότι δεν είναι έτσι. Επειδή δεν θα έκανα ποτέ μου τέτοιες σκέψεις, έστω και υποσεινείδητα, δεν είχα συνδέσει ποτέ τη γιαγιά μου με το πιο κάτω θέμα, ούτε είναι του χαρακτήρα μου τέτοιες σκέψεις. Είμαι σίγουρη ότι δεν προήλθε από μένα αυτό το όνειρο. 

Το πρώτο όνειρο το είδα το περσινό καλοκαίρι, Αύγουστος 2014, όταν ήμασταν στον Πρωταρά διακοπές και ήμουν 3 μηνών έγκυος. Συζητούσαμε για το όνομα που θα δώσουμε στο μωρό μας, ξέραμε τότε ότι είναι αγόρι. Λέγαμε να πάμε με κάτι ουδέτερο και να μην βγάλουμε όνομα από την οικογένεια μας. Μας άρεσε και τους δύο το όνομα Μάξιμος. Το συζητήσαμε πολλές φορές αλλά εκείνη την ημέρα το συζητήσαμε ιδιαίτερα και το κλείσαμε κάπως. Το βράδυ στον ύπνο μου εμφανίζεται η γιαγιά μου, η μαμά του μπαμπά μου. Καθόταν έξω από την πόρτα ενός διαμερίσματος, πάνω σε μια καρέκλα δίπλα στον παππού μου, έτσι όπως τους θυμάμαι να κάθονται πάντα. Είχε το ίδιο βλοσυρό και αυστηρό ύφος που είχε πάντα. Εγώ ήμουνα μέσα στο σπίτι και ήθελα να περάσω από μπροστά τους για να κατέβω κάτω. Ήμουν έγκυος. Ξαφνικά η γιαγιά μου πετάγεται πάνω μου και μου κάνει επίθεση με ένα μπαστούνι. Προσπαθούσε να μου κάνει κακό και να σκοτώσει το μωρό μου που ήταν μέσα στην κοιλιά μου. Έτσι το είχα καταλάβει στον ύπνο μου. Ξύπνησα τρομοκρατημένη και δεν μπόρεσα να κοιμηθώ για όλη την υπόλοιπη νύχτα. Ήταν πολύ έντονο και πολύ τρομακτικό. Την επόμενη μέρα το σκεφτόμουν και το ξανασκεφτόμουν. Και ξαφνικά μου έρχεται! Λες να ήρθε στον ύπνο μου επειδή είπαμε ότι θα ονομάσουμε το μωρό με ένα όνομα που δεν είναι αυτό του μπαμπά μου; Αυτή η σκέψη ήταν πολύ τρομακτική. Είμαι σίγουρη ότι δεν βγήκε από το υποσυνείδητο μου αυτό το όνειρο γιατί δεν είχα κάνει ποτέ την σκέψη ότι η νεκρή γιαγιά μου θα ήθελε να ονομάσω το μωρό μου με το όνομα του μπαμπά μου, ο οποίος δεν ήταν καν ο αγαπημένος της γιος! 

Τελειώνει αυτή η ιστορία. Φτάνουμε στην περίοδο των Χριστουγέννων, λίγο πριν γεννήσω. Ο Ο Θ έλειπε και έγω ήμουν στο σπίτι μου μαζί με τη μαμά μου. Είχαμε ήδη συζητήσει με τον Θ πολύ για το όνομα του μωρού μέχρι τότε, άσχετα με το όνειρο μου βέβαια. Αποφασίσαμε να ονομάσουμε τελικά το μωρό με το όνομα του μπαμπά μου επειδή ο Π πήρε το όνομα του μπαμπά του Θ αλλά αυτός που περνάει πολύ χρόνο μαζί του είναι ο μπαμπάς μου τελικά. Τον πηγαίνει στα πάρκα, του παίζει μουσική, βλέπουν μαζί τραγούδια στο youtube και πολλά άλλα. Εκείνο το βράδυ συζητούσα με τη μαμά μου και με ρωτάει πως θα βγάλουμε τελικά το μωρό. Της είπα ότι αποφασίσαμε να το βγάλουμε Γ. Με ρωτάει πως κι έτσι. Λέω ότι τον μπαμπά του Θ τον τιμήσαμε ενώ δεν έχει καμία ιδιαίτερη σχέση με τον Π, δεν θα τιμήσουμε τον μπαμπά μου που αγαπάει τόσο πολύ τον Π και έχουν τόσο στενή σχέση; 

Πέφτω το βράδυ για ύπνο. Στο μεταξύ από το βάροςτης εγκυμοσύνης είχα φριχτούς πόνους στην πλάτη και συγκεκριμένα στην αριστερή πλευρά. Ξαφνικά εμφανίζεται στον ύπνο μου η γιαγιά μου και πάλι. Με ρωτάει που πονάω και της λέω στην αριστερή πλευρά της πλάτης μου. Αγγίζει απαλά το χέρι της στο σημείο του πόνου μου και ξαφνικά ο πόνος εξαφανίζεται! Επίσης μου δίνει μια συμβουλή. Να μην κοιμάσαι πάνω στην πλευρά που πονάς! Να κοιμάσαι στην άλλη πλευρά! Αμέσως ξύπνησα! Όντως κοιμόμουνα στην αριστερή μου πλευρά. Ξανακοιμάμαι και την επόμενη μέρα που ξυπνάω με καθαρό μυαλό, κάνω τη σύνδεση με τη συζήτηση για το όνομα! Είναι τώρα τυχαίο όλο αυτό; Είμαι πολύ αφελής να πιστεύω ότι όντως η γιαγιά μου ήρθε στον ύπνο μου; Γιατί το πιστεύω ακράδαντα. 

Δύο ακόμα τυχαία περιστατικά που συνδέονται με το όνομα του Γ:
Λίγες μέρες πριν γεννήσω ήμουν στο πατρικό μου και είδα να κρέμεται από την πόρτα της αποθήκης ένα ημερολόγιο. Αποφάσισα να πάω και να κυκλώσω την ημερομηνία που θα γεννήσω. 21 Ιανουαρίου 2015. Την κυκλώνω και το μάτι μου πέφτει στις ονομαστικές γιορτές της ημέρας. Άγιος Μάξιμος! Πως είναι δυνατόν, δεν ήξερα καν ότι υπάρχει τέτοιος άγιος και ποιές οι πιθανότητες να γιορτάζει την ημέρα που διάλεξα και προγραμμάτισα για να γεννήσω τον Γ; 

Λίγο μετά αφού γέννησα ήμουνα πάλι στο πατρικό μου με τον Γ και ο μπαμπάς μου είχε μόλις επιστρέψει από το πάρκο που είχε πάει με τον Π. Αρχίζει να μου περιγράφει ένα περιστατικό με ένα παιδάκι που γνώρισαν στο πάρκο. Μου λέει ήταν ένα παιδάκι με ένα πολύ ωραίο όνομα! Μάξιμος! Του λέω την πιο πάνω ιστορία και τα όνειρα μου. Τελείωσε μου λέει το μωρό θα βαφτιστεί Γ - Μάξιμος. 

Δεν ξέρω όμως... ήδη έχει βγει το πιστοποιητικό γέννησης και το διαβατήριο του με το όνομα του. Όχι πως δεν αλλάζουν δηλαδή. Και η βάφτιση δεν έχει γίνει ακόμα... Δεν ξέρω...